What Love Entails - Kirsty McGee

Oh, God, you are a tricky one,

Like the fouls on rolling sea.

Got a whole lot of hanger behind my tongue,

And I’m saving it all for thee.

What’s the good of this world that you brought me to

If you fill up my eyes with tears?

When I’m death to the birds and your trembling words,

For the curses that fill my ears.

And Lord, you made me travel,

‘till my boots swore throughout the hills.

But to shake his love must I truly lie

And be broken upon Your will.

I will run all down like a thunder cloud

All full of light and of rain.

But when it’s spent, each increment comes back to me again.

And God, you know the heart of me

It’s built from solid stuff.

I may seem to crumble like the sun,

But like glass, I break and I cut.

And a thousand pieces of my heart,

That will all tread down in the dirt

They may rise up like a bird and fly

But they never can shake this earth.

And God, you are a tricky one,

Like the salt sea in my ears.

And when I die, if I come to You,

There’ll be questions in my tears.

What’s the good of this world that you brought me to

In the good and the man is so afraid,

Nobody will ever love again

When they know what love entails.

So put your fingers to your lips

Least you tell what love entails.

Oh, God, je bent een lastige,

Zoals de overtredingen op glooiende zee.

Ik heb een heleboel hanger achter mijn tong,

En ik bewaar het allemaal voor jou.

Wat heb je aan deze wereld waar je me naartoe hebt gebracht?

Als je mijn ogen vult met tranen?

Als ik de dood ben voor de vogels en je trillende woorden,

Voor de vloeken die mijn oren vullen.

En Heer, u liet me reizen,

tot mijn laarzen door de heuvels vloekten.

Maar om zijn liefde te schudden, moet ik echt liegen

En naar Uw wil wordt verbroken.

Ik zal helemaal naar beneden rennen als een donderwolk

Allemaal vol licht en regen.

Maar wanneer het is uitgegeven, komt elke verhoging weer bij mij terug.

En God, u kent het hart van mij

Het is gemaakt van solide materiaal.

Ik lijk misschien af ​​te brokkelen als de zon,

Maar net als glas breek ik en snij ik.

En duizend stukjes van mijn hart,

Dat zal allemaal in het vuil trappen

Ze kunnen als een vogel opstaan ​​en vliegen

Maar ze kunnen deze aarde nooit schudden.

En God, je bent een lastige,

Zoals de zoute zee in mijn oren.

En als ik sterf, als ik naar U kom,

Er zullen vragen in mijn tranen zijn.

Wat heb je aan deze wereld waar je me naartoe hebt gebracht?

In het goede en de man is zo bang,

Niemand zal ooit weer liefhebben

Als ze weten wat liefde inhoudt.

Dus leg je vingers op je lippen

Je kunt tenminste niet vertellen wat liefde inhoudt.