Rebecca - Kirsty McGee

Morning comes, so full of its own importance

With a single piece of gold upon its tongue

To chase away the shadows so they hide under the stones

Until the afternoon when they grow long

And in the summer morning comes, it comes too early

When in the winter she will always come too late

You can’t rely on the morning to awake you

Because mornings never give, they only take, take, take

Summer’s child, you’re prettiest when you’re sober

With a tied and tattered promise in your mouth

To chase away his demons so they hide under the stones

You only give him him so much

Then you head for home

For he will follow, like a swallow, ever after

As well you know for you have planted every seed

He can rely upon your being there to meet him

But how long you will be there you will not concede…

Mm mmm, mmm mmm, mmm…

Evening comes and I will not fight the darkness

For the darkness holds forgetfulness and sleep

I won’t chase away the shadows if they hide me

For they hide me from the vigilance she keeps

And you would not lead a thirsty horse to water

Like you would not heed a beggar in the street

Your only thoughts are for yourself, for your own sanity and health

And while you kick over the traces you just take, take, take

And you…

Oh, you break me every day

And your heart is a hard stone at my heel

Oh, Rebecca, cease to be

Oh, cease your torturing of me

Oh, cease your endless trials and troubling of my brain

Rebecca, you could drive a man insane…

Mm mmm-mmm, mmm mmm-mmm, mmm…

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm, mmm mmm…

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm-mmm, mmm mmm…

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm-mmm, mmm mmm…

De ochtend komt, zo vol van zijn eigen belang

Met een enkel stuk goud op zijn tong

Om de schaduwen weg te jagen zodat ze zich onder de stenen verbergen

Tot de middag als ze lang worden

En als de zomerochtend komt, komt het te vroeg

Als ze in de winter altijd te laat komt

Je kunt er niet op vertrouwen dat de ochtend je wakker maakt

Omdat ochtenden nooit geven, ze nemen alleen, nemen, nemen

Zomerkind, je bent het mooist als je nuchter bent

Met een vastgebonden en gescheurde belofte in je mond

Om zijn demonen weg te jagen zodat ze zich onder de stenen verbergen

Je geeft hem maar zo veel

Dan ga je richting huis

Want hij zal volgen, als een zwaluw, voor altijd

Je weet ook dat je elk zaadje hebt geplant

Hij kan erop vertrouwen dat je er bent om hem te ontmoeten

Maar hoe lang je daar blijft, geef je niet toe...

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Het wordt avond en ik zal niet tegen de duisternis vechten

Want de duisternis houdt vergeetachtigheid en slaap vast

Ik zal de schaduwen niet wegjagen als ze me verbergen

Want ze verbergen me voor de waakzaamheid die ze bewaart

En je zou een dorstig paard niet naar het water leiden

Alsof je geen acht zou slaan op een bedelaar op straat

Je enige gedachten zijn voor jezelf, voor je eigen gezond verstand en gezondheid

En terwijl je over de sporen schopt, neem je gewoon, neem, neem

Jij ook…

Oh, je breekt me elke dag

En je hart is een harde steen op mijn hielen

Oh, Rebecca, hou op te zijn

Oh, stop met mij te martelen

Oh, stop met je eindeloze beproevingen en verontrusting van mijn brein

Rebecca, je zou een man gek kunnen maken...

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm, mmm mmm…

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm-mmm, mmm mmm…

Mm-mm-mm-mmm, mm-mmm-mmm-mmm, mmm mmm…