Le respect du silence - Kery James, Le Rat Luciano

Yeah !

Chut, j’aime le silence

T’y perçois rien moi, j’y entends des nuances

On apprend plus en la fermant qu’en affirmant

Idiot, si j’dis rien c’est qu’j’gagne du temps en observant

Dis pas toujours c’que tu penses sans trahir c’que tu crois

Si t’es pas sûr, alors tais-toi

Si t’as un doute c’est qu’t’en as pas la certitude

T’es au bord d’une falaise, à chaque parole tu titubes

J’aime pas les mecs qui parlent trop

Chez nous quand tu parles trop, souvent tu pars tôt

Une balle de plus pour une parole de trop, c’est le terminus

Blah, même pour un lapsus

Tu aimes proférer des menaces

Tes mots laissent des traces

Ta bouche crache des empreintes

Ta langue creuse ta tombe doucement mais sûrement

T’es un inconscient car tu vis sans craintes

Sais-tu, qu’il faut savoir qui menacer

Y’a des mecs qui n’dorment pas, tant qu’ils n’t’ont pas terrassé

Roulent en voiture volée, ils t’croisent, ils t’percutent

Te charcutent, ne t’insultent même pas mais t’exécutent

Les mots ont un poids, l’intelligence sert de balance

Pèse-les, analyse les causes et anticipe leurs conséquences

Trop parler est une imprudence

T’iras pas loin sans le respect du silence

Avec le respect du silence, nos cœurs sont des tombes

On tombe avec nos secrets

Les miens sont les gardiens de mes confidences

Elles tombent dans l’oreille d’un sourd

Ca c’est le respect du silence

Jamais sans le respect du silence

C’est l’omerta, les balances sont des violeurs de libertà

J’porte le silence comme le pare-balles

J’ai vu c’qui arrive à ceux qui parlent mal

Rares sont les flagrants délits

Un mec entre, un autre cherche la sortie

Alors il parle, témoigne, raconte les détails

Et ta liberté s'éloigne

Aucun respect du silence

Egoïstes et hypocrites sont les balances

S’inviter au mariage et fuir les enterrements, ça s’fait?

Tu veux bien partager mais jamais plonger?

T’aurais peut-être dû y songer avant, fais pas l’youv' à l’ancienne

Trouve un taf si t’as pas l’courage qui va avec la peine

Raconte pas trop ta vie sur ton cellulaire

Les écoutes te conduisent dans l’fourgon cellulaire

Comme Avon, trop d’mecs s’donnent un spectacle, jactent

Les keufs entrent en coulisses pendant l’entracte

Je remarque, qu’y en a qui volent pour la gloire

Sont plus bavards qu’avares

Ne conçoivent pas devenir riches sans se faire voir

Dis-moi à qui tu parles je te dirais qui t’a balancé

À qui tu confies tes projets, je te dirais qui t’a devancé

Juteux sont les fruits de la discrétion

Quand la parole se fait l’ennemi de la progression

Yeah, la neige tombe sur les secrets qu’on m’a confiés

Tellement bien enfouis: j’les ai oubliés, reufré

Tu me trouveras derrière des murs de vigilance

Protégé par des montagnes de silence

Tous les coins sont les mêmes coins

Savoir parler, savoir s’taire

Évoluer ou stagner au même point

Les destins ne prennent pas les mêmes chemins

Tout va d’travers mais tout s’rejoint

On fait les mêmes choses mais pas pour les mêmes besoins

Tout n’est pas rude, tout n’est pas rose

Tout ne tient pas parole

Tout ne se dit pas, tout ne tourne pas rond

Tout l’monde veut avoir un maudit chrome

Tout l’monde veut tout savoir sur tout l’monde

Tout l’monde veut sa p’tite com'

Le coin vit d’silence, l’amour en meurt: le sais-tu?

La vérité s’est éteinte, même notre silence s’est tu

Surveille tes arrières, nécessité sans loi

Ouvre-la ou reste sans voix

Le monde tournera quand même sans toi

À tous les gosses qui fascinent et qui troublent

La vie entière dans les ailes

Ces gosses pas comme les autres qui parlent peu et qui prouvent

Le monde est c’qu’il est, ils sont c’qu’ils sont

Et c’qu’ils font

C’est leur affaire, une parole d’or et des silences qui en disent long

Nous on est du genre à zapper ceux qui saoûlent

Écouter ceux qui ressourcent

Partager la peine de ceux qui souffrent

Oui, on vit au rythme que l’coin joue

Cause main devant la bouche comme les affranchis

Car les lourds secrets ça craint l’jour

Qui est qui?

Qui fait quoi?

On raconte pas

Qui ne fait rien ne s’trompe pas

N’oublie jamais: question famille on n’compte pas

Marche avec nous ou garde tes distances

Cause pas sur notre époque

Ce en quoi on croit et on sait ce que le respect du silence coûte

Ja!

Stil, ik hou van stilte

Jij ziet er niks aan, ik hoor nuances

We leren meer door het te sluiten dan door te bevestigen

Idioot, als ik niets zeg, is het dat ik tijd bespaar door te observeren

Zeg niet altijd wat je denkt zonder te verraden wat je gelooft

Als je het niet zeker weet, hou dan je mond

Als je twijfelt, is dat omdat je het niet zeker weet

Je staat op de rand van een klif, met elk woord dat je wankelt

Ik hou niet van jongens die te veel praten

Bij ons als je te veel praat, vertrek je vaak vroeg

Nog een kogel voor een woord te veel, dat is het eindpunt

Blah, zelfs voor een slip

Je houdt ervan om bedreigingen te uiten

Je woorden laten sporen na

Je mond spuugt voetstappen uit

Je tong graaft langzaam maar zeker je graf

Je bent een onbewuste omdat je zonder angsten leeft

Weet je, je moet weten wie je moet bedreigen?

Er zijn mannen die niet slapen, zolang ze je maar niet hebben neergeslagen

Rijd in een gestolen auto, ze passeren je, ze slaan je

Sla je slag, beledig je niet eens maar executeer je

Woorden hebben gewicht, intelligentie dient als een weegschaal

Weeg ze, analyseer de oorzaken en anticipeer op hun gevolgen

Te veel praten is roekeloos

Zonder respect voor stilte kom je niet ver

Met betrekking tot stilte, onze harten zijn graven

We vallen met onze geheimen

De mijne zijn de bewakers van mijn vertrouwen

Ze vallen aan dovemansoren

Dat is respect voor stilte

Nooit zonder respect voor stilte

Het is omerta, de schalen zijn libertà verkrachters

Ik draag stilte als kogelvrij

Ik zag wat er gebeurt met degenen die slecht spreken

Flagrante delictos zijn zeldzaam.

Een man komt binnen, een ander zoekt de uitgang

Dus hij praat, getuigt, vertelt de details

En je vrijheid glijdt weg

Geen respect voor stilte

Egoïstisch en hypocriet zijn de weegschaal

Uitgenodigd worden voor de bruiloft en weglopen van begrafenissen, is dat klaar?

Wil je delen maar nooit duiken?

Misschien had je er eerder aan moeten denken, doe niet de ouderwetse youv'

Zoek een baan als je niet de moed hebt die bij de pijn hoort

Praat niet te veel over je leven op je mobiele telefoon

Het afluisteren leidt je naar de gevangenisbus

Net als Avon, geven te veel provence een show, praat

De politie gaat backstage tijdens de pauze

Ik merk dat er mensen zijn die stelen voor glorie

Zijn meer spraakzaam dan hebzuchtig

Kan me niet voorstellen dat je ongezien rijk wordt

Vertel me met wie je praat, ik zal je vertellen wie je verklikt heeft

Aan wie je je plannen toevertrouwt, ik zal je vertellen wie je voor was

Sappig zijn de vruchten van discretie

Wanneer spraak de vijand van vooruitgang wordt

Ja, de sneeuw valt op de geheimen die mij zijn verteld

Zo goed begraven: ik ben ze vergeten, reufré

Je vindt me achter muren van waakzaamheid

Beschermd door bergen van stilte

Alle hoeken zijn dezelfde hoeken

Weten hoe te spreken, weten hoe te zwijgen

Evolueren of stagneren op hetzelfde punt

Het lot volgt niet dezelfde paden

Alles gaat door maar alles komt samen

We doen dezelfde dingen, maar niet voor dezelfde behoeften

Niet alles is ruw, niet alles is rooskleurig

Niet alles houdt zich aan zijn woord

Niet alles is gezegd, alles klopt niet

Iedereen wil een verdomd chroom hebben

Iedereen wil alles van iedereen weten

Iedereen wil zijn kleine stripverhaal

De hoek leeft in stilte, liefde sterft: weet je dat?

De waarheid is uitgedoofd, zelfs onze stilte is stil

Pas op je rug, wetteloze noodzaak

Open het of wees sprakeloos

De wereld draait nog steeds zonder jou

Aan alle kinderen die fascineren en lastig vallen

Hele leven in de coulissen

Deze kinderen houden niet van de anderen die weinig spreken en bewijzen

De wereld is wat het is, ze zijn wat ze zijn

En wat ze doen?

Het is hun zaak, een gouden woord en stiltes die boekdelen spreken

Wij zijn het type om mensen te zappen die dronken worden

Luister naar degenen die bronnen

Deel de pijn van degenen die lijden

Ja, we leven op het ritme dat de hoek speelt

Oorzaak hand in mond als vrijgelatenen

Omdat de zware geheimen die de dag vrezen

Wie is wie?

Wie doet wat?

We vertellen het niet

Wie niets doet, vergist zich niet

Nooit vergeten: familievraag, wij tellen niet mee

Loop met ons mee of houd afstand

Oorzaak niet op onze tijd

Waar we in geloven en we weten wat het respecteren van stilte kost