Combien ? - Kery James

Certains m’aiment, d’autres me détestent mais au fond combien me connaissent

Réellement?

Combien m’aiment vraiment?

Combien seront présents à mon enterrement?

A ma mort, combien se réjouiront sincèrement?

Je me demande combien vont pleurer mon absence

Me regretter jusqu'à en perdre leur propre présence

Combien cacheront mes défauts, mes secrets?

Combien m’auront aimé en secret?

Combien viendront visiter ma famille?

Quand elle sera ébranlée, amputée et fragile

Combien porteront conseil à ma petite sœur?

Avec sincérité, vertu et douceur

Combien lui rappelleront à quel point je l’aimais?

Combien écriront à quel point je peinais?

Saignais, tant ce monde me blesse

J’y suis comme un étranger, j’attends que la vie me laisse

Je vais surement quitter ce monde comme j’y suis venu, seul

Je vais certainement mourir comme j’ai vécu, seul

Mes paroles sont dures comme ma vie

Sans amour, vide comme un corps sans vie

Combien m’aiment réellement, malgré ce que je suis?

Combien me regretterons, quand je quitterais cette vie?

Combien m’ont entendu, mais ne m’ont pas compris?

Combien de temps, avant qu’on m’oublie?

Combien sont rentrées dans ma vie?

Radieuses comme le soleil

Illuminant mes jours, la nuit troublant mon sommeil

Alors j’ai espérer pouvoir changer

Aimer sans retenue, sans me sentir en danger

Pourquoi n'était-ce qu’un mirage?

Un vent de bonheur précédent l’ouragan de rage

C’est fou comme on peut se tromper

C’est fou comme on peut se tromper

Une même phrase pour deux sens différents

Que chacun peut interpréter selon son expérience

L’amour, une plante que je n’arrive plus à semer

Je me suis perdu au jardin des désabusés

Combien m’ont côtoyé mais ne m’ont pas connu?

Pour combien d’entre-elles resterais-je un inconnu?

Combien m’ont écouté mais ne m’ont pas compris?

Combien m’ont donné de l’espoir mais me l’ont repris?

Combien de cœurs j’ai brisés?

Combien j’en ai déçu?

Combien de coeurs j’ai gagné?

Presque autant que j’en ai perdu

Le monde m’a volé ma confiance

Ôté du berceau de l’insouciance !

Combien m’aiment vraiment?

Je dédis ce morceau à tous ceux qui peu à peu perdent confiance en la confiance

Retrouvez-moi au jardin des désabusés

Il y a quand même des gens qui nous aiment réellement, vraiment

Je dédis ce morceau à ma petite sœur, Cassandra

A mon petit frère Kevin et à ma mère

Quand je serai KO comme Alain Souchon

Descendu des plateaux, trop hauts

Et qu’il ne restera que mes chansons

Combien, combien seront encore à mes cotés?

Combien m’aiment vraiment?

Sommigen houden van me, sommigen haten me, maar diep van binnen kennen velen me

Echt?

Hoeveel houden echt van mij?

Hoeveel zullen er op mijn begrafenis aanwezig zijn?

Als ik sterf, hoevelen zullen zich dan oprecht verheugen?

Ik vraag me af hoeveel er zullen rouwen om mijn afwezigheid

Spijt me totdat ze hun eigen aanwezigheid verliezen

Hoevelen zullen mijn fouten, mijn geheimen verbergen?

Hoevelen zullen in het geheim van me hebben gehouden?

Hoeveel komen er om mijn familie te bezoeken?

Wanneer ze wordt geschud, geamputeerd en broos

Hoeveel zullen mijn zusje adviseren?

Met oprechtheid, deugd en zachtheid

Hoevelen zullen hem eraan herinneren hoeveel ik van hem hield?

Hoeveel zullen schrijven hoeveel ik worstelde?

Bloedend, zoveel doet deze wereld me pijn

Ik ben daar als een vreemdeling, wachtend tot het leven me verlaat

Ik zal deze wereld zeker verlaten zoals ik hier alleen kwam

Ik zal zeker sterven zoals ik leefde, alleen

Mijn woorden zijn zo hard als mijn leven

Liefdeloos, leeg als een levenloos lichaam

Hoevelen houden echt van mij, ondanks wat ik ben?

Hoeveel spijt zal ik hebben als ik dit leven verlaat?

Hoevelen hoorden me, maar begrepen me niet?

Hoe lang duurt het voordat ik vergeten ben?

Hoeveel kwamen er in mijn leven?

Stralend als de zon

Mijn dagen opfleuren, de nacht die mijn slaap verontrust

Dus ik hoopte dat ik kon veranderen

Liefhebben zonder terughoudendheid, zonder je in gevaar te voelen

Waarom was het slechts een luchtspiegeling?

Een wind van geluk die de orkaan van woede voorafgaat

Het is gek hoe fout je kunt zijn

Het is gek hoe fout je kunt zijn

Eén zin voor twee verschillende betekenissen

Dat iedereen kan interpreteren volgens hun ervaring

Liefs, een plant die ik niet meer kan zaaien

Ik verdwaalde in de tuin van de gedesillusioneerde

Hoevelen zijn er bij mij geweest, maar kennen mij niet?

Voor hoeveel van hen zou ik een vreemdeling blijven?

Hoevelen luisterden naar mij maar begrepen mij niet?

Hoevelen gaven me hoop, maar namen het weg?

Hoeveel harten heb ik gebroken?

Hoeveel heb ik er teleurgesteld?

Hoeveel harten heb ik gewonnen?

Bijna net zoveel als ik verloor

De wereld heeft mijn vertrouwen gestolen

Van de wieg van de onzorgvuldigheid!

Hoeveel houden echt van mij?

Ik draag dit nummer op aan iedereen die langzaamaan het vertrouwen in vertrouwen verliest

Ontmoet me in de tuin van de gedesillusioneerde

Er zijn nog steeds mensen die echt, echt van ons houden

Ik draag dit nummer op aan mijn zusje, Cassandra

Aan mijn kleine broertje Kevin en mijn moeder

Wanneer ik knock-out zal worden geslagen zoals Alain Souchon

Kwam van de plateaus, te hoog

En alleen mijn liedjes zullen blijven

Hoeveel, hoeveel zullen er nog aan mijn zijde staan?

Hoeveel houden echt van mij?