Weary Of Lying Alone - Karan Casey

One evening of late as I carelessly strayed

I espied a fair maid in deep mourn

Asked her the matter, she quickly made answer

I am weary from lying alone, alone

I am weary from lying alone

My comely young damsel come down here alongside me

And tell me of the years that have a flown

For seven long gone and eleven years around

I am weary from lying alone, alone

I am weary from lying alone

If I got a comely young man who would take me without fortune

And make me a wife of his very own

For the truth is I’ll say is, I’ll die in despair

If I lie any longer alone, alone

If I lie any longer alone

There’s a neat sweet li’l flower in this garden alongside me

Take it away sure it is all but your own

For the flower it will fade and so also will the maid

For she’s weary from lying alone, alone

For she’s weary from lying alone

Op een late avond terwijl ik achteloos afdwaalde

Ik zag een schone meid in diepe rouw

Vroeg haar de zaak, ze gaf snel antwoord

Ik ben het zat om alleen te liggen, alleen

Ik ben het zat om alleen te liggen

Mijn knappe jongedame komt hier naast me

En vertel me over de jaren die zijn gevlogen

Voor zeven lang vervlogen en elf jaar rond

Ik ben het zat om alleen te liggen, alleen

Ik ben het zat om alleen te liggen

Als ik een knappe jongeman zou hebben die me zonder fortuin zou nemen

En maak van mij een eigen vrouw

Want de waarheid is dat ik zal zeggen is, ik zal in wanhoop sterven

Als ik nog langer alleen lig, alleen

Als ik nog langer alleen lig

Er is een nette zoete kleine bloem in deze tuin naast mij

Haal het weg, zeker weten dat het alles behalve van jou is

Voor de bloem zal het vervagen en dat geldt ook voor de meid

Want ze is moe van alleen liggen, alleen

Want ze is moe van het alleen liggen