Éirigh Suas a Stóirín - Karan Casey

Éirigh suas a stóirín mura bfhuil tú 'do shuí

Oscail an doras agus lig mise chun ti

Tá buidéal im' aice bhéarfas deoch do mhnaoi an tí

Agus tá súil agam nach ndiúltaíonn tú mé fá do iníon

Nuair a éirím amach ar maidin agus dearcaim uaim siar

Is dearcaim ar a’bhaile úd a bhfuil agam le dul ann

Titeann na deóra ina sróite liom síos

Agus nímse míle osna bíos cosúil le cumhaidh

I ngleanntan coilleadh uagní is lag brónach a bím

Ó Dhomhnach go Domhnach 's mé ag cathamh mo shaoil

'smé ag feitheamh gach trathnóna ce rachadh 'na ród no cé thiocfadh 'n tí

'S gan duine ar an domhan mhór a thógfadh mo chroí

Nach aoibhinn don éanlaith a éiríos gach lá

‘S a luíos arís ar an aonchraoibh amháin

Ní h'é sin dom féin ‘s do mo chéad mhíle grá

Is i bhfad i bhfad ó chéile bíos ár n-éirí gach lá

Rise up, my Love (Translation)

Rise up, my love, if you’re still in bed lying

Open the door that I might come and recline

By my side I’ve a bottle that I’ve brought for your mother

And I hope she’ll allow it that you shall be mine

When I rise in the morning and look o’er the way

And I look at the place where I’ll spend the long day

The tears fall in streams down my two cheeks like rain

And many’s the time that I sigh for that maid

In the thick wooded glen I live there in loneliness

From Sunday to Sunday spending time on my own

The coming and going I watch o’er the road-way

And nothing in this wide world will lift up my heart

Isn’t it great for the birds that rise up every morning

And roost with each other on the same bush or spray

But that’s not how it is for both me and my true-love

For it’s far from each other that we rise every day

Sta op, lieverd, als je niet zit

Open de deur en laat me gaan

Ze heeft een fles boter die de vrouw des huizes een drankje zal brengen

En ik hoop dat je me niet afwijst voor je dochter

Als ik 's ochtends opsta en achterom kijk

Ik kijk naar die stad waar ik heen moet

Tranen vallen over mijn wangen

En ik zucht duizend keer als een nostalgie

In de vallei van de bossen van eenzaamheid voel ik me zwak en verdrietig

Van zondag tot zondag terwijl ik mijn leven doorbreng

Ik wachtte elke avond op wie er op pad zou gaan of naar huis zou komen

En niemand ter wereld zou mijn hart optillen

Wat een genot voor de vogels die elke dag opstaan

'Ligt weer op de ééntakt'

Dat is niet voor mij is mijn eerste liefde

Onze dagelijkse wezens zijn ver, ver weg

Sta op, mijn liefste (Vertaling)

Sta op, mijn liefste, als je nog in bed ligt te liggen

Open de deur dat ik zou kunnen komen en achterover leunen

Aan mijn zijde heb ik een fles die ik voor je moeder heb meegebracht

En ik hoop dat ze het zal toestaan ​​dat je de mijne zult zijn

Als ik 's morgens opsta en over de weg kijk

En ik kijk naar de plek waar ik de lange dag zal doorbrengen

De tranen vallen in stromen over mijn twee wangen als regen

En velen hebben de tijd dat ik zucht voor die meid

In de dicht beboste vallei woon ik daar in eenzaamheid

Van zondag tot zondag tijd alleen doorbrengen

Het komen en gaan, ik kijk over de weg

En niets in deze wijde wereld zal mijn hart verheffen

Is het niet geweldig voor de vogels die elke ochtend opstaan?

En met elkaar op dezelfde struik of spray gaan slapen

Maar zo is het niet voor mij en mijn ware liefde

Want het is ver van elkaar dat we elke dag opstaan