Le dernier mot - Juliette

Que l’on meure déçu, malade ou centenaire

Est-il vraiment besoin de faire des commentaires?

Faut-il dire autre chose quand il faut qu’on embarque

Qu’un simple petit «Oups», qu’un sombre petit «Argh !»?

«Amen, ainsi soit-il !»

crie l'émule du pape

«Raté !»

dit l’alpiniste quand le vide le happe

«Coucou !»

dit le gourou qui suicide sa troupe

«Pan !»

fait l’amant déchu et le noyé fait «Gloup !»

Heureux le condamné qui sait quand vient la faux

La corde, l’injection, la chaise ou l'échafaud

Car il peut disposer d’un temps non négligeable

Pour trouver le bon mot, la phrase inoubliable !

Un dernier mot, ça dit

Tout ce qu’on n’a pas dit

Un dernier mot, ça rit

Si l’on n’a jamais ri

Mais si c’est important

Dans du marbre ou du vent

Les aveux, les serments

Fallait les dire avant !

Que l’on meure tout nu ou bien dans ses pantoufles

A quoi bon épuiser en vain son dernier souffle?

Certains sont dead-parade, crève-party, top-funestes

Un autre en s’excusant s'éteindra plus modeste

Ils ne hurlent pas tous, ceux qui crèvent comme des chiens

Le pendu ne dit rien mais n’en pense pas moins

Une parole en l’air pour qui sonne le glas

Et le nom de sa mère aux lèvres d’un soldat

Un petit mot d’amour, un jugement serein

Un mauvais calembour, un bel alexandrin

Qu’on bégaie ou qu’on gueule du Rimbaud du Shakespeare

On ne fait rien ma foi que de s’attendre au pire !

Un dernier mot, ça dit

Tout ce qu’on n’a pas dit

Un dernier mot, ça rit

Si l’on n’a jamais ri

Mais si c’est important

Dans du marbre ou du vent

Les aveux, les serments

Fallait les dire avant !

Fallait le dire avant !

Que je meure déçue ou centenaire ou folle

J’essaie d’imaginer mes dernières paroles

Aurai-je le talent à mon dernier soupir

D'éviter le faux-pas: parler pour ne rien dire?

Sans doute l’idéal serait de la fermer

Un adieu du regard à ceux qu’on a aimés

Garder pour soi les peurs de ce qui nous attend

Et finir en silence, à peu près consentant

Certes, je me tairai si j’en ai le courage

Mais vous me connaissez, il serait fort dommage

D’aller contre nature, que tradition se perde

Une dernière fois je pourrais dire «Merde !»

«Adieu !

C'était la vie, l’ai-je bien descendue ?»

Sera mon dernier mot et mon dernier salut

Mais ce n’est pas pressé et nous avons le temps

Car ce que j’ai à dire, je vais le dire avant !

Of we nu teleurgesteld, ziek of honderdjarig sterven

Moet ik echt commentaar geven?

Is er nog iets te zeggen wanneer we aan boord moeten?

Wat een simpele kleine "Oeps", wat een donkere kleine "Argh!"?

"Amen, het zij zo!"

roept de emulator van de paus

"Gemis!"

zegt de bergbeklimmer wanneer de leegte hem grijpt

"Hallo !"

zegt de goeroe die zelfmoord pleegt aan zijn troep

"Knal !"

gaat de gevallen minnaar en de verdronken gaat "Gloop!"

Gezegend is de veroordeelde die weet wanneer de zeis komt

Touw, injectie, stoel of steiger

Omdat hij een aanzienlijke hoeveelheid tijd kan hebben

Om het juiste woord te vinden, de onvergetelijke zin!

Een laatste woord, er staat:

Alles wat we niet hebben gezegd

Nog een laatste woord, lach

Als we nooit lachten

Maar als het ertoe doet?

In marmer of wind

Bekentenissen, eden

Had ze eerder moeten zeggen!

Of we nu naakt sterven of op onze pantoffels

Wat heb je eraan om je laatste adem tevergeefs uit te blazen?

Sommige zijn dead-parade, dead-party, top-rampzalig

Nog een verontschuldiging zal bescheidener zijn

Ze huilen niet allemaal, zij die sterven als honden

Galgje zegt niets maar denkt toch

Een woord in de lucht voor wie de doodsklok luidt

En de naam van zijn moeder op de lippen van een soldaat

Een klein woord van liefde, een sereen oordeel

Een slechte woordspeling, een mooie alexandrine

Dat we stotteren of dat we Rimbaud roepen van Shakespeare

Geloof me, we doen niets anders dan het ergste verwachten!

Een laatste woord, er staat:

Alles wat we niet hebben gezegd

Nog een laatste woord, lach

Als we nooit lachten

Maar als het ertoe doet?

In marmer of wind

Bekentenissen, eden

Had ze eerder moeten zeggen!

Had het eerder moeten zeggen!

Of ik nu teleurgesteld of honderdjarig of gek sterf

Ik probeer me mijn laatste woorden voor te stellen

Zal ik het talent op mijn laatste adem hebben?

Om de misstap te vermijden: praten om niets te zeggen?

Het ideaal zou ongetwijfeld zijn om het te sluiten

Een afscheid van de blik van degenen van wie we hebben gehouden

Angst voor wat ons te wachten staat voor onszelf houden

En eindigen in stilte, bijna instemmend

Zeker, ik zal zwijgen als ik de moed heb

Maar je kent me, het zou jammer zijn

Om tegen de natuur in te gaan, gaat die traditie verloren

Een laatste keer dat ik kon zeggen "Shit!"

"Tot ziens !

Dat was het leven, heb ik het goed begrepen?"

Zal mijn laatste woord en mijn laatste groet zijn

Maar het is niet gehaast en we hebben tijd

Want wat ik te zeggen heb, zal ik eerder zeggen!