La belle abbesse - Juliette

Ben, quoi?

Vous n’avez donc jamais rien vu

Ou c’est-y que vous m’reluquez l’corsage?

Allez, les manants, laissez-moi l’passage

Et pour la bagatelle on est d’la revue

J’les sens, vos regards plantés dans mon dos

Mais moi, d’ce quartier j’suis aborigène

Ça m’donne bien l’droit d’avoir mon sans-gêne

Ça m’donne bien l’droit, l’droit d'être un rien crado

C’est vrai, c’matin, je m’suis même pas lavée

Je m’suis juste remis un peu d’bleu et d’rose

Juste pour maquiller quelques ecchymoses

Qu’la nuit dernière un salaud m’a gravées

Je m’suis pas brossé les chicots non plus

Tiens, pour faire comme si, redonne-moi une bière

Qu’est-ce que vous dites vous, là-bas, la rombière?

Reculez-vous si vous trouvez que j’pue!

Parce qu’il faudrait pas croire

Que parce que vous m’voyez

Accoudée là et sans adresse

Avec tout mon foutoir

Débordant de mes paniers

Que je n’suis rien qu’une drôlesse

Nageant dans sa bière et sa graisse

Une simple épave des bas-quartiers

Non !

Messieurs, vous devez saluer

L’impératrice

L’archiduchesse

La belle-en-cuisse

La belle abbesse

Celle qui passe comme une déesse

Provocatrice

Enchanteresse

Et qui crache sur votre pitié

Encore un petit dernier et pis salut!

Y faut que j’reparte vers ces rues en pente

Que depuis toujours j’inspecte et j’arpente

Comme si j’y cherchais un trésor perdu

Mais y a pas d’trésor, y a que d’la chiennerie

Des rentiers hargneux et des vilains mômes

Qui s' foutent de ma gueule bouffie d’hématomes

Et des accrocs béants dans ma lingerie

La nuit, j’suis divine, au rouge des néons

Fraîche comme les œillets chourés au cimetière

Que j’revends pour l’prix d’une rasade de bière

Aux travestis d’la rue Germain-Pilon

La nuit, c’est là qu’il y a de foutues clartés

Quand un jeune clodo me prend pour une pute

Ferme les yeux, m’enlace, enfin me culbute

Et me laisse heureuse et jambes écartées

T’es qui toi d’abord qui s’dit mon ami?

Un voyeur ou bien un d’ces ethnologues

Qui voudrait m’fourrer dans son catalogue

Eh ben, je vais p’t-être te répondre, tiens, j’ai besoin d’un demi

C'était y a longtemps…

Et pis non, j’sais plus

J’préfère la fermer, rester illusoire

N'être qu’une légende des plus provisoires

Un tag effacé dès qu’il aura plu

Une honte qui passe, un cauchemar vécu

Une tête de guignol battant la breloque

Un épouvantail que le vent déloque

Un instant montrant son cœur et son cul

Wat?

Dus je hebt nooit iets gezien

Of staar je naar me op het lijfje?

Kom op, boeren, laat me passeren

En voor de kleinigheid komen we uit het tijdschrift

Ik voel ze, je ogen op mijn rug gericht

Maar ik, uit deze buurt, ik ben een aboriginal

Dat geeft me het recht om mijn schaamteloze te hebben

Het geeft me het recht, het recht om een ​​vies niets te zijn

Het is waar, vanmorgen heb ik me niet eens gewassen

Ik heb net wat blauw en roze aangetrokken

Om wat blauwe plekken te verdoezelen

Dat gisteravond een klootzak me sneed

Ik heb mijn haken en ogen ook niet gepoetst

Hier, om te doen alsof, geef me nog een biertje

Waar heb je het daarginds over, ravotten?

Ga achteruit als je denkt dat ik stink!

Omdat je niet moet geloven

Dat omdat je me ziet

Daar leunend en zonder adres

Met al mijn rotzooi

Overlopen uit mijn manden

Dat ik niets anders ben dan een grappenmaker

Zwemmen in zijn bier en zijn vet

Een eenvoudig wrak van de sloppenwijken

Neen !

Heren, u moet salueren

De keizerin

de aartshertogin

Dij schoonheid

De mooie abdis

Degene die voorbijgaat als een godin

Provocatief

Tovenares

En wie spuugt er op jouw medelijden

Nog een laatste en hallo!

Ik moet terug naar deze steile straten

Die ik altijd heb geïnspecteerd en geïnspecteerd

Alsof ik op zoek ben naar een verloren schat

Maar er is geen schat, alleen bitch

Norse gepensioneerden en ondeugende snotaapjes

Wie geeft er niet om mijn gezwollen gezicht met blauwe plekken

En gapende tranen in mijn lingerie

's Nachts ben ik goddelijk, in het rood van de neonlichten

Vers als anjers opgehaald op het kerkhof

Dat ik doorverkoop voor de prijs van een shot bier

Naar de travestieten van de rue Germain-Pilon

'S Nachts, daar zijn de verdomde lichten

Wanneer een jonge zwerver me voor een hoer houdt

Sluit je ogen, knuffel me, laat me eindelijk vallen

En laat me blij en benen uit elkaar

Wie ben jij in de eerste plaats die jezelf mijn vriend noemt?

Een voyeur of een van die etnologen

Wie zou mij in hun catalogus willen proppen

Nou, misschien zal ik je antwoorden, nou, ik heb een helft nodig

Dat was lang geleden...

En nee, ik weet het niet meer

Ik sluit het liever, blijf illusoir

Om slechts een legende te zijn van de meest voorlopige

Een tag verwijderd zodra het regent

Een voorbijgaande schande, een doorleefde nachtmerrie

Een hoornkop die de charme verslaat

Een vogelverschrikker ontrafeld door de wind

Een moment dat haar hart en haar kont laat zien