La pagode du cheval blanc - Juliette

C'était à Hanoi, un matin

Dans l’aube d’un ciel incertain

Ce jour-là, le pavé qu’avaient

Lavé les averses luisait

Soudain, au détour d’une rue

Anonyme, elle m’est apparue

Elle ne brillait d’aucun appas

Pourtant, j’ai ralenti le pas

Pourquoi m’attirait-elle autant

La Pagode du Cheval blanc?

La bâtisse était fort commune:

Crépi vieil ocre et tuiles brunes

Coiffées de dragons ondulants

Glissant au-dessus des banians

Devant la porte, une vieille

Vendait des mangues et de l’oseille

Rien qui expliquât les raisons

Qui m’ont fait gravir le perron

Dans la pénombre et les senteurs

De thé de résine et de fleurs

L’oncle Ho côtoyait Bouddha

Confucius Lao-Tseu et là…

Là, je découvris en tremblant

Une statue de cheval blanc

Que faisait donc parmi les dieux

D’or de jade et de bois précieux

Ce destrier de carrousel

Semblable à ceux de nos Noëls?

Pendant quelques instants, j’ai cru

A cette rencontre incongrue

Que je pourrais, les yeux fermés

Me retrouver à tes côtés

C'était à la fête foraine

D’un dimanche au bord de la Seine

Tu disais: «Je t’aimerai toujours

Mon amour.»

Ailleurs, là-bas, pourquoi chercher

A fuir les émotions passées

Puisqu’elles renaîtront si nettes

À l’autre bout de la planète?

Un peu plus seule, je suis sortie

Du temple où il avait suffi

D’un rien dans la carte postale

Pour me mettre le coeur à mal

Het was op een ochtend in Hanoi

In de dageraad van een onzekere lucht

Die dag, het trottoir dat had...

De douches glinsterend gewassen

Plotseling, in de bocht van een straat

Anoniem, ze verscheen aan mij

Ze straalde zonder charme

Toch vertraagde ik

Waarom trok ze me zo aan

De Witte Paardenpagode?

Het gebouw was heel gewoon:

Oud oker gips en bruine tegels

Afgetopt met wuivende draken

Glijden over de banyanbomen

Voor de deur een oude

Mango's en zuring verkocht

Niets om de redenen uit te leggen

Wie nam me mee de trap op

In de duisternis en de geuren

Hars thee en bloemen

Oom Ho wreef over de schouders met Boeddha

Confucius Lao-Tse en daar...

Daar ontdekte ik beven

Een wit paard standbeeld

Wat deden de goden?

Van jade goud en kostbaar hout

Dit carrousel ros

Gelijkaardig aan die van onze kerst?

Even geloofde ik

Op deze ongerijmde bijeenkomst

Dat ik kon met mijn ogen dicht

Om mezelf aan jouw zijde te vinden

Het was op de kermis

Van een zondag aan de Seine

Je zei: "Ik zal altijd van je houden

Mijn liefje."

Elders, daar, waarom zoeken?

Ren weg van emoties uit het verleden

Omdat ze zo schoon herboren zullen worden

Aan de andere kant van de planeet?

Een beetje meer alleen, ik ging naar buiten

Van de tempel waar het voldoende was geweest

Niets op de ansichtkaart

Om mijn hart pijn te doen