Fantaisie héroïque - Juliette

Enfin nous accostons après un dur voyage

Un vieux donjon branlant se dresse sur la rive

Le théâtre sans doute de très anciens carnages

Et l’un d’entre-nous dit «Restons sur le qui-vive !»

La lourde porte en fer qui protège la tour

Ne nous résiste pas, s’ouvrant sur la pénombre

Nous entrons lentement, attentifs, tour à tour

Pressentant les dangers qui nous guettent dans l’ombre

Attention, mes amis, aux petits gobelins

Sournoisement cachés à côté de la porte

Je les prends à revers !

Ils sont trois: un chacun !

Seraient-ce les éclaireurs d’une légion plus forte?

Il faudra, j’en ai peur, qu’on prenne ce couloir

N’oubliez pas, avant, de faire leurs poches aux morts

C’est une sale besogne digne des charognards

Mais c’est ainsi qu’on trouve des armes et de l’or

Nous ne sommes que trois, la rapière à la main

Fille d’Elfe et guerrière, Adhar’ahna la Blonde

Gaëlan, demi-orque aux trois-quarts magicien

Et moi, l’aventurière qui doit sauver le Monde

D’autres portes encore;

laquelle faut-il choisir?

Nous les ouvrirons toutes, il faut rendre visite

Au Seigneur de ces lieux, l’infâme Karazir

Chanoine dévoyé d’une église maudite

Et s’il y avait un piège?

Regardons bien partout !

Tenez !

Voyez ici ces lames acérées

Si nous les déclenchions, plus de tête sur nos cous

Par chance Adhar’ahna sait les désamorcer !

C’est ici !

À l’attaque !

Prenez garde aux vampires !

Ils défendent le mage qui va lancer un sort !

Mais trop tard, je te tiens, à nous deux, triste Sire

Je vais te faire payer ton manque de remords !

En prenant son trésor, gagnons notre aventure

Et puis sortons d’ici, allons revoir le ciel

Reposons-nous un peu, guérissons nos blessures

Et rentrons à la ville annoncer la nouvelle

En notre absence, hélas !

Le mal a empiré

Et la ville est tombée aux mains des adversaires

Une armée mort-vivante nous attend dès l’entrée

Aux ordres maléfiques d’un dragon sanguinaire

Nous sommes encerclés !

Une seule tactique:

On fonce dans le tas !

Pas de quartier !

Haro !

Découpons en lanières ces zombis fanatiques

Et qu’ils sachent pourquoi nous sommes des héros !

Ils sont bien trop nombreux, le désastre est total

L’Elfe blonde est frappée d’un sort qui la rend folle

Et Gaëlan gémit «Fichons l’camp, ça s’passe mal !»

Une hache dans le dos lui coupe la parole !

Pas le temps, mon ami, pour faire tes funérailles

Je suis seule désormais et le dragon s’avance

Quand une voix en colère interrompt la bataille

Et tous les combattants se figent en silence

«Vous êtes encore à jouer sur cet ordinateur?

Vous n’avez pas d’boulot?

Vous vous fichez du monde?

Si je vous y reprends, vous irez voir ailleurs»

Me dit la D.R.H.

d’une voix furibonde

À moi l’aventurière qui doit sauver le Monde !

Eindelijk meren we aan na een zware reis

Een gammele oude kerker staat op de kust

Het theater waarschijnlijk van een heel oud bloedbad?

En een van ons zegt: "Laten we alert blijven!"

De zware ijzeren poort die de toren beschermt

Bied geen weerstand aan ons, open in het donker

We komen langzaam, aandachtig binnen, beurtelings

De gevaren voelen die op ons wachten in de schaduw

Pas op, mijn vrienden, voor kleine kobolden

Stiekem verstopt naast de deur

Ik pak ze van achteren!

Het zijn er drie: elk één!

Zouden dit de verkenners van een sterker legioen kunnen zijn?

Ik ben bang dat we deze gang moeten nemen

Denk eraan om eerst de doden te zakkenrollen

Het is een vuile klus die aaseters waardig is

Maar zo krijg je wapens en goud

We zijn maar met z'n drieën, rapier in de hand

Elvendochter en krijger, Adhar'ahna de blonde

Gaëlan, halve ork met driekwart tovenaar

En ik, de avonturier die de wereld moet redden

Nog andere deuren;

welke moet je kiezen?

We zullen ze allemaal openen, je moet bezoeken

Aan de heer van deze plaatsen, de beruchte Karazir

Canon week af van een vervloekte kerk

Wat als er een vangst was?

Laten we overal goed kijken!

Uitstel !

Bekijk deze scherpe messen hier

Als we ze laten afgaan, geen hoofden meer op onze nek

Gelukkig weet Adhar'ahna ze onschadelijk te maken!

Het is hier!

Aanvallen !

Pas op voor vampiers!

Ze verdedigen de magiër die een spreuk gaat uitspreken!

Maar te laat, ik heb jou, ons allebei, droevige meneer

Ik zal je laten boeten voor je gebrek aan spijt!

Laten we met zijn schat ons avontuur winnen

En laten we dan hier weggaan, laten we de lucht weer zien

Laten we een beetje rusten, onze wonden helen

En laten we teruggaan naar de stad om het nieuws te vertellen

In onze afwezigheid, helaas!

De pijn werd erger

En de stad viel voor tegenstanders

Een ondoden leger wacht op ons bij de ingang

Op de kwaadaardige bevelen van een bloeddorstige draak

We zijn omsingeld!

Een tactiek:

Wij gaan ervoor!

Toon geen genade!

Haro!

Laten we deze fanatieke zombies in reepjes snijden

En laat ze weten waarom we helden zijn!

Het zijn er veel te veel, de ramp is totaal

De blonde Elf wordt getroffen door een spreuk die haar gek maakt

En Gaëlan kreunde: "Laten we verdomme gaan, het gaat slecht!"

Een bijl in de rug snijdt hem af!

Geen tijd, mijn vriend, om je begrafenis te doen

Ik ben nu alleen en de draak komt eraan

Wanneer een boze stem de strijd onderbreekt

En alle vechters bevriezen in stilte

'Speel je nog steeds op deze computer?

Heb je geen baan?

Je geeft niet om de wereld?

Als ik je daar terugbreng, ga je ergens anders heen."

Zegt me dat de D.R.H.

met een woedende stem

Ik ben de avonturier die de wereld moet redden!