What You're Scared Of - JT Music

I’ve harbored this horrible hunger which ravages

Everything it touches, like hundreds of desperate savages

Ravenous stomachs, nothing but a cavernous black abyss

As this carnivore carousel gathers hazardous pathogens

In the drabbest of passages where cadavers are stackin'

If you have entered these catacombs you must sadly be masochistic

'Cause I am the cataclysmic embodiment of an apocalypse

And I’m waiting, salivating, at the mere thought of the taste of your blood on

my lips

I might be rhyming but I am tired of reasoning

I’m that demonic evil thing causing people to dream of these

Diabolical sceneries, come and see where I’m keeping these

Bodies, let 'em float, as endless rows of my teeth will sink

Into the meat that you’re feeding me with your fear as the seasoning

Even Stephen King couldn’t possibly come to conceive a thing

That could equal my need to feast on your petrified flesh

Keep an eye out for deadlights ahead

Addicted to the taste of fear

From the moment that it touched my tongue

And now I smell it when it’s near

You never meant to but you brought me some

The table’s set, now let me find a wine to pair up

Don’t be afraid to share what you’re scared of

Why are you skeptical, don’t deny this as tenable

Are your eyes not so credible?

See these lights are a spectacle

Unconfined to dimensional lines, as I am exceptional

A divine, unpreventable, do you find this digestible?

Though I lie for extensible times I rise with immeasurable

Appetite for your terror, every bite is impeccable

Your fight’s commendable, but your fright is delectable

Every effort’s in vain, the end of your life’s inevitable

Got you floating so high, as my mouth is opening wide

But don’t you try to fight it, because you know you will die

I’ve missed you so although you’ve grown old and brave

The only thing better than fear is fear that’s been aged

Addicted to the taste of fear

From the moment that it touched my tongue

And now I smell it when it’s near

You never meant to but you brought me some

The table’s set, now let me find a wine to pair up

Don’t be afraid to share what you’re scared of

Ik heb deze vreselijke honger gekoesterd die verwoest

Alles wat het aanraakt, zoals honderden wanhopige wilden

Verhongerde magen, niets anders dan een spelonkachtige zwarte afgrond

Omdat deze carnivoorcarrousel gevaarlijke ziekteverwekkers verzamelt

In de saaiste passages waar kadavers opstapelen

Als je deze catacomben bent binnengegaan, moet je helaas masochistisch zijn

Want ik ben de catastrofale belichaming van een apocalyps

En ik wacht, kwijlend, alleen al bij de gedachte aan de smaak van je bloed op

mijn lippen

Ik rijm misschien, maar ik ben het zat om te redeneren

Ik ben dat demonische kwaad dat ervoor zorgt dat mensen hiervan dromen

Duivelse landschappen, kom kijken waar ik deze bewaar

Lichamen, laat ze drijven, want eindeloze rijen van mijn tanden zullen zinken

In het vlees dat je me voedt met je angst als smaakmaker

Zelfs Stephen King kon onmogelijk iets bedenken

Dat kan gelijk zijn aan mijn behoefte om te smullen van je versteende vlees

Houd een oogje in het zeil voor naderende verkeerslichten

Verslaafd aan de smaak van angst

Vanaf het moment dat het mijn tong raakte

En nu ruik ik het als het dichtbij is

Het was nooit je bedoeling, maar je hebt me wat meegebracht

De tafel is gedekt, laat me nu een wijn zoeken om te combineren

Wees niet bang om te delen waar je bang voor bent

Waarom ben je sceptisch, ontken dit niet als houdbaar

Zijn uw ogen niet zo geloofwaardig?

Kijk, deze lichten zijn een spektakel

Niet beperkt tot dimensionale lijnen, want ik ben uitzonderlijk

Een goddelijk, niet te voorkomen, vind je dit verteerbaar?

Hoewel ik verlengbare tijden lieg, sta ik op met onmetelijk

Eetlust voor je terreur, elke hap is onberispelijk

Je gevecht is lovenswaardig, maar je schrik is verrukkelijk

Elke inspanning is tevergeefs, het einde van je leven is onvermijdelijk

Je zweeft zo hoog, terwijl mijn mond wijd opengaat

Maar probeer er niet tegen te vechten, want je weet dat je zult sterven

Ik heb je zo gemist, ook al ben je oud en dapper geworden

Het enige dat beter is dan angst, is angst die is verouderd

Verslaafd aan de smaak van angst

Vanaf het moment dat het mijn tong raakte

En nu ruik ik het als het dichtbij is

Het was nooit je bedoeling, maar je hebt me wat meegebracht

De tafel is gedekt, laat me nu een wijn zoeken om te combineren

Wees niet bang om te delen waar je bang voor bent