Dead to Me - JT Music

I’ll never let you get under my skin

Unless you already did

I know some monsters come from within

One of which I’ll never be rid

Crash landed, and Houston we have a problem

Cracked open a planet, and a pandemic caught us

Swallowed whole, the moment it marked us

Scarred us, turned us inside out and mocked us

Walked around in our skin, with a cadaverous mask

Can’t even let the dead rest and leave the past in the past

I’m glad that I’m aptly strapped with plasma gats

Deadly to wipe off my feet on these hazardous mats

Maybe I’m haunted by my tragic past

But I’ll rip my demons limb from limb 'till I’m fresh outta gas

Sorry but I had to vent just now

So if you’re crawling through an air duct, Hunker down

I mean it, keep to yourself or you’ll be placed in stasis

Cuz the dead have yet to remain dead, they’re graveless

Now I’m up to my neck in this, hardly fight 'em off

My name is Isaac Clarke, and I’m soon signing off

Survival’s all I’ve left to do

As you become nothin' but memory

I know that I was never dead to you

But I’ll move forward because you’re dead to me

I guess I let you get under my skin

For death, I have an affinity

We all keep some demons within

Which we supress with divinity

What happens when you’re lackin' resources

And you’re a hack, neck deep in external forces

For sure, Ishimura could not afford this

So rife with strife, and no life insurance

But now we’re wound up tight like a corset

Of corpses, guts ruptured — it’s abhorrent

Shoulder blades made literal, form distorted

Into an awful entity — sentience unimportant

Carnage this visceral could never last

Natural selection nobody’s gettin' past

My degree in engineering — mechanic

But now I’m second guessing, wish I went with genetics

Is everyone demented, defective, infected

I stare death in the face and yet, I’m irreverent

Perseverance, keepin' me movin

And just the memory of you is keepin' me human

Survival’s all I’ve left to do

As you become nothin' but memory

I know that I was never dead to you

But I’ll move forward.

Why bother screaming

Don’t see the point

No one will hear it

We’re in the void

As I drift into darkness

Doom is drawing near me

And all along I’m screamin'

But nobody hears me

Survival’s all I’ve left to do

As you become nothin' but memory

I know that I was never dead to you

But I’ll move forward

Because you’re dead to me.

Because you’re dead to me.

Ik laat je nooit onder mijn huid kruipen

Tenzij je dat al deed

Ik weet dat sommige monsters van binnenuit komen

Eentje waar ik nooit meer vanaf zal komen

Neergestort en Houston hebben we een probleem

Een planeet opengebroken en een pandemie ving ons op

Heel doorgeslikt, op het moment dat het ons opmerkte

Heeft ons getekend, ons binnenstebuiten gekeerd en ons belachelijk gemaakt

Liep rond in onze huid, met een kadaverachtig masker

Kan de doden niet eens laten rusten en het verleden in het verleden laten

Ik ben blij dat ik treffend vastzit met plasma-gats

Dodelijk om mijn voeten af ​​te vegen op deze gevaarlijke matten

Misschien word ik achtervolgd door mijn tragische verleden

Maar ik zal mijn demonen ledematen van ledematen scheuren tot ik vers van het gas ben

Sorry, maar ik moest even mijn hart luchten

Dus als je door een luchtkanaal kruipt, ga dan naar beneden

Ik meen het, blijf voor jezelf of je wordt in stasis geplaatst

Want de doden moeten nog dood blijven, ze zijn grafloos

Nu zit ik er tot mijn nek in, vecht ze nauwelijks af

Mijn naam is Isaac Clarke en ik meld me binnenkort af

Overleven is alles wat ik nog te doen heb

Terwijl je niets anders wordt dan geheugen

Ik weet dat ik nooit dood was voor jou

Maar ik ga verder, want je bent dood voor mij

Ik denk dat ik je onder mijn huid heb laten kruipen

Voor de dood heb ik affiniteit

We houden allemaal enkele demonen binnen

Die we met goddelijkheid onderdrukken

Wat gebeurt er als je geen middelen hebt?

En je bent een hack, nek diep in externe krachten

Zeker, Ishimura kon dit niet betalen

Zo vol van strijd, en geen levensverzekering

Maar nu zitten we zo strak als een korset

Van lijken, ingewanden gescheurd - het is weerzinwekkend

Schouderbladen letterlijk gemaakt, vorm vervormd

In een vreselijke entiteit - gevoel onbelangrijk

Bloedbad dit viscerale kan nooit duren

Natuurlijke selectie niemand komt voorbij

Mijn ingenieursdiploma — monteur

Maar nu twijfel ik, ik wou dat ik met genetica ging

Is iedereen dement, defect, geïnfecteerd?

Ik staar de dood in het gezicht en toch ben ik oneerbiedig

Doorzettingsvermogen, houd me in beweging

En alleen de herinnering aan jou houdt me menselijk

Overleven is alles wat ik nog te doen heb

Terwijl je niets anders wordt dan geheugen

Ik weet dat ik nooit dood was voor jou

Maar ik ga vooruit.

Waarom zou je schreeuwen?

Zie het punt niet

Niemand zal het horen

We zijn in de leegte

Terwijl ik de duisternis in drijf

Doom nadert mijn buurt

En al die tijd ben ik aan het schreeuwen

Maar niemand hoort me

Overleven is alles wat ik nog te doen heb

Terwijl je niets anders wordt dan geheugen

Ik weet dat ik nooit dood was voor jou

Maar ik ga vooruit

Omdat je dood bent voor mij.

Omdat je dood bent voor mij.