France - Safia Nolin

Ça éclaire mal

Les foudres du cœur

Elles parlent entre elles

Et mangent l’hiver

Pour retrouver ton corps

Dans le noir

Pour retrouver le soleil

Dans les draps de la mort

Tout doucement aux loups

Trop vite le sang et les images lentes

Que j’en profite gaiement

De la douceur qui revient le printemps

De la douleur qui devient le printemps

Het licht niet goed op

De donder van het hart

Ze praten met elkaar

En eet de winter

Om je lichaam te vinden

In het donker

Om de zon te vinden

In de lakens van de dood

Langzaam naar de wolven

Te snel bloed en trage beelden

Dat ik er met plezier van geniet

Van de zoetheid die terugkeert in de lente

Van de pijn die lente wordt