Himmelspforte - Joka

Es war einmal vor langer langer Zeit an der Himmelstür

Du kennst den Weg nicht, doch etwas hat dich hingeführt

Er wollt' nicht jeden, denn nicht jedem war das Leben teuer

Deshalb gab es noch etwas zu bereden vor dem Fegefeuer

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Hi, ich bin Klaus, 41 und verheiratet

Und war auch wirklich in der Kirche an Weihnachten

Ich hab auch meist auf die Ernährung geachtet

Und versteh auch selber nicht warum mein Herz nur so schwach ist

Wenn das nicht schwerwiegend ist weiß ich auch nicht

Ich fuhr nachhaus' durch die Stadt wie mit Blaulicht

Ich war mir sicher meine Frau geht mir fremd

Ich sah den Stau und stieg aus um nachhause zu rennen

Ich wohn' im 9. Stock mitten in der Innenstadt

Wo man es hört wenn es beim Nachbarn geklingelt hat

«Ist ja gut, bitte komm mal auf den Punkt

Ich hab nicht ewig Zeit nenn' mir nur einen Grund

Warum sollt' ich gnädig sein?»

Du hast ja recht, ich nahm die Treppe in den 9. Stock

Der Fahrstuhl ist häufig schrott, deshalb läuft man oft

Ich hab die Tür eingetreten und war außer mir

Rein ins Schlafzimmer, niemand da, außer mir

Meine Frau war ganz alleine im Bad

Dass sie mich über alles liebt war mir eigentlich klar

Ich sah um sicher zu gehen nur mal kurz vom Balkon

Ein nackter Mann schrie um Hilfe an der vordersten Front

Ich nahm alles was ich fand, warf mit Messern nach ihm

Und obwohl ich das Opfer, bin ging es mir besser als ihm

Er hält sich bloß mit der Hand, ich nahm den Toaster vom Schrank

Er traf ihn ins Gesicht und er fiel ins Gebüsch

(Wirklich, der ist da runtergefallen und der hats irgendwie überlebt

Ich weiß auch nicht, das waren bestimmt 9 oder 10 Stockwerke

Der ist einfach irgendwie im Busch gelandet keine Ahnung, irgendwie)

Er hat den Sturz überlebt, kein Plan wie das geht

Doch so ein Fall vom Balkon tut wohl wahnsinnig weh

Ich nahm den Kühlschrank und warf ihn, ich traf ihn am Kopf

Er war tot, ich stand nur da und war wie geschockt

Stechen in der Brust, ich bemerk jetzt das war wohl

Mein letzter Gedanke, dann Herzinfarkt, ich war tot

(Alles klar, das war wahnsinnig genug, komm ruhig rein

Setz dich da hin und warte bis ich ruf')

Okay

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Ich bin Peter, ich bin 31 Jahre alt

Ich arbeite bei der Fabrik an diesen Bahnhofshallen

Wann ich das letzte mal Glück hatte will mir kaum noch einfall’n

Doch was mir heute da passiert ist ey das glaubt mir keiner

Wenn das nicht schwerwiegend ist weiß ich auch nicht was

Ich war zuhause und hab ein' Moment nicht aufgepasst

Ich wollte duschen gehen, ich wohn im 10. Stock

In der Innenstadt in irgend so nem stillgelegten Block

Ich wollte aus dem Wohnzimmer nackt richtung Bad

Wie ichs halt immer nach dem Aufstehen der Nachtschicht so tat

Doch ich stolperte, tollpatschig wie ich bin pollterte ich

Über meinen Hocker und ich stürzte wie ein Volltrottel

Ich hatte Todesangst doch hielt mich am Geländer fest

Da war so’n Typ ich schrie «hilf mir, wenn dann jetzt!»

Anstatt mich hochzuziehen wirft er mit Messern

Dadruch dass er vom Balkon verschwindet wird es nicht besser

(Ich wusste gar nicht das solche Leute bei mir im Haus wohnen

Wirklich, ich fall da runter und der macht gar nichts

Ich wollt eigentlich mich da irgendwie hochziehen

Aber aufeinmal seh ich so aus dem Augenwinkel

So’n Schatten und keine Ahnung)

Auf einmal sah ich ihn nicht mehr, er war ins Wohnzimmer geflüchtet

Doch wirft wie’n gestörter mit nem Toaster aus der Küche

Der Typ trifft mich im Gesicht und ich stürze in die Tiefe

Er schaut mir hinterher so als würde ers genießen

Doch ich landete irgendwie im Heckenbusch vom Nachbarn

Auf einmal schmeißt er ein' Kühlschrank auf mein' Kopf

Und das wars dann

(Alles klar, das war wahnsinnig genug, komm ruhig rein

Setz dich da hin und warte bis ich ruf')

Okay

Und es klopfte an der Himmelspforte

«Ich frage im Auftrag meines Schöpfers dem ich blind gehorche

Ich bin Petrus der Apostel und der Sohn des Geists

Ich lass nur noch schwerwiegende Todesfälle rein»

Ja moin, ich bin Mike, 21 und Azubi

Ich war noch nicht soweit, ich fands eigentlich ganz cool hier

Auf einmal bist du mir im Traum erschienen

Mal im ernst, man hat das Paradies auf Erden

Wenn die Fraun einen lieben

Wenn das nicht schwerwiegend ist komm ich nicht mehr klar

Meine Welt ist unten, warum bin ich nicht mehr da

Ich hasse Hochhäuser, ich hasse Treppensteigen

Und erst recht kaputte Fahrstühle die steckenbleiben

Ich bin wie fast jeden Abend bei ner Braut

Und wir sind grad bei der Sache als ihr Ehemann nachhaus' kommt

Raus und auf einmal kocht mein Blut, ich werde panisch

Sie legt sich in die Badewanne, tut als wäre gar nichts

Ich kletter in den Kühlschrank, kalt aber sicher

Doch dann merke ich, er schaltet das Licht an

Das Versteck war perfekt, darauf wäre man so einfach nicht gekommen

Ich weiß zwar nicht warum doch er schmeißt mich vom Balkon

Er was eens, heel lang geleden, de deur van de hemel

Je weet de weg niet, maar iets heeft je daarheen geleid

Hij wilde niet iedereen, want het leven was niet iedereen dierbaar

Er was dus nog iets om over te praten voor het vagevuur

En er werd op de hemelpoort geklopt

"Ik vraag namens mijn Schepper aan wie ik blindelings gehoorzaam"

Ik ben Petrus de Apostel en de Zoon van de Geest

Ik laat alleen ernstige sterfgevallen binnen."

Hallo, ik ben Klaus, 41 en getrouwd

En was echt in de kerk met kerst

Ik heb ook vooral op mijn voeding gelet

En ik begrijp zelf niet waarom mijn hart zo zwak is

Als dat niet ernstig is, dan weet ik het ook niet meer

Ik reed naar huis door de stad als blauwe lichten

Ik was er zeker van dat mijn vrouw me bedroog

Ik zag de file en stapte uit om naar huis te rennen

Ik woon op de 9e verdieping midden in het centrum

Waar je het kunt horen als de deurbel van de buren gaat

"Het is goed, kom alsjeblieft ter zake"

Ik heb niet voor altijd, geef me maar één reden

Waarom zou ik barmhartig zijn?"

Je hebt gelijk, ik nam de trap naar de 9e verdieping

De lift is vaak kapot, dus je loopt veel

Ik trapte de deur in en ik was buiten mezelf

In de slaapkamer, niemand daar behalve ik

Mijn vrouw was helemaal alleen in de badkamer

Ik wist dat ze meer van me hield dan wat dan ook

Voor de zekerheid wierp ik even een snelle blik vanaf het balkon

Een naakte man schreeuwde om hulp in de frontlinie

Ik nam alles wat ik kon vinden, gooide messen naar hem

En hoewel ik het slachtoffer ben, ben ik beter af geweest dan hij

Hij houdt zichzelf gewoon vast met zijn hand, ik heb de broodrooster uit de kast gehaald

Het raakte hem in het gezicht en hij viel in de struiken

(Echt, hij viel neer en overleefde het op de een of andere manier)

Ik weet het ook niet, het moeten 9 of 10 verdiepingen zijn geweest

Het is gewoon op de een of andere manier in de bush terechtgekomen, ik weet het niet, op de een of andere manier)

Hij heeft de val overleefd, geen plan hoe dat te doen

Maar zo'n val van het balkon doet pijn als een gek

Ik pakte de koelkast en gooide hem, ik sloeg hem op zijn hoofd

Hij was dood, ik stond daar gewoon en was geschokt

Prikkend in de borst, merk ik nu dat dat waarschijnlijk was

Mijn laatste gedachte, toen een hartaanval, ik was dood

(Ok, dat was al gek genoeg, kom binnen

Ga daar zitten en wacht tot ik bel')

Oké

En er werd op de hemelpoort geklopt

"Ik vraag namens mijn Schepper aan wie ik blindelings gehoorzaam"

Ik ben Petrus de Apostel en de Zoon van de Geest

Ik laat alleen ernstige sterfgevallen binnen."

Ik ben Peter, ik ben 31 jaar oud

Ik werk in de fabriek op deze concoursen

Ik kan me nauwelijks herinneren wanneer ik voor het laatst geluk had

Maar wat is er vandaag met me gebeurd, hey, niemand gelooft me

Als dat niet serieus is dan weet ik het ook niet meer

Ik was thuis en zat even niet op te letten

Ik wilde douchen, ik woon op de 10e verdieping

Downtown op een verlaten blok

Ik wilde naakt van de woonkamer naar de badkamer gaan

Net zoals ik altijd deed na het opstaan ​​uit de nachtploeg

Maar ik struikelde, onhandig als ik ben, rommelde ik

Over mijn kruk en ik viel als een complete idioot

Ik was doodsbang maar hield me vast aan de reling

Er was een man die ik riep "help me, als het nu is!"

In plaats van me omhoog te trekken, gooit hij met messen

Het wordt er niet beter op want hij verdwijnt van het balkon

(Ik wist niet eens dat zulke mensen in mijn huis wonen

Echt, ik val eronder en het doet niets

Ik wilde mezelf daar op de een of andere manier naar boven trekken

Maar ineens zie ik het vanuit mijn ooghoeken

Zo'n schaduw en geen idee)

Opeens zag ik hem niet meer, hij was de woonkamer in gevlucht

Maar zoals een gestoorde man een broodrooster uit de keuken gooit

De man slaat me in het gezicht en ik val

Hij zorgt voor me alsof hij het naar zijn zin heeft

Maar op de een of andere manier belandde ik in de heg van de buren

Plots gooit hij een koelkast naar mijn hoofd

En dat is het

(Ok, dat was al gek genoeg, kom binnen

Ga daar zitten en wacht tot ik bel')

Oké

En er werd op de hemelpoort geklopt

"Ik vraag namens mijn Schepper aan wie ik blindelings gehoorzaam"

Ik ben Petrus de Apostel en de Zoon van de Geest

Ik laat alleen ernstige sterfgevallen binnen."

Ja, hallo, ik ben Mike, 21 en een leerling

Ik was er nog niet klaar voor, ik vond het hier eigenlijk wel heel gaaf

Plots verscheen je aan mij in een droom

Serieus, je hebt een paradijs op aarde

Als vrouwen van je houden

Als dit niet serieus is, kan ik het niet meer aan

Mijn wereld is naar beneden, waarom ben ik er niet meer

Ik haat wolkenkrabbers, ik haat traplopen

En vooral kapotte liften die vast komen te zitten

Zoals bijna elke avond ben ik met een bruid

En we zijn er net mee bezig als haar man thuiskomt

Stap uit en plotseling kookt mijn bloed, ik raak in paniek

Ze gaat in de badkuip liggen en doet alsof er niets aan de hand is

Ik klim in de koelkast, koud maar veilig

Maar dan merk ik dat hij het licht aandoet

De schuilplaats was perfect, zo makkelijk had je er niet aan gedacht

Ik weet niet waarom, maar hij gooit me van het balkon