Woman Be My Country - Johnny Clegg, Savuka

Here we stand on the edge of the day

Faces melting in the african rain

So many seasons of silent war

So many drowned before they reached the shore

Nothing is clear to me any more in this sad and strange landscape

I’ve got no defense, I’ve got no attack

I can’t leave, I can’t stay and I’ve got no way back

Hard to deal with the way things have been

I can’t lie but the truth is so extreme

Woman be my country, 'till my country can be mine

Hide me deep inside your borders in these dark and troubled times

Remember me my innocence before I drowned in the sea of lies

Woman be my country, 'till my country can be mine

Too many seasons of quiet rage

Too many young people just wasted away

Too many futures hanging in the balance

Too much owing nothing left to pay

A lonely flag flutters in the breeze

For the hardened hearts who still want to believe

Am I the witness or am I the crime

A victim of history or just a sign of the times

Across my heart questions and shadows still fly

But in the dead of the night I know where the answer lies

Woman be my country, 'till my country can be mine

I have no flag, I sing no anthem, I no longer carry an armalite

Bathe me in you sweet rivers, anoint me with your touch and your smile

To your colours I give my allegiance, I lay it on the line

Ngikhathele ngifile wena weqat' izwe

(I am dead tired of you who causes friction in the land)

Ngikhathele ngifile zindaba zakho

(I am dead tired of you, and your matters)

Yash' imizi yobada

(the homes of my fathers are burning)

Hier staan ​​we aan de rand van de dag

Gezichten die smelten in de Afrikaanse regen

Zoveel seizoenen van stille oorlog

Zo veel verdronken voordat ze de kust bereikten

Niets is me meer duidelijk in dit trieste en vreemde landschap

Ik heb geen verdediging, ik heb geen aanval

Ik kan niet weggaan, ik kan niet blijven en ik heb geen weg terug

Moeilijk om te gaan met de manier waarop dingen zijn gegaan

Ik kan niet liegen, maar de waarheid is zo extreem

Vrouw, wees mijn land, tot mijn land het mijne kan zijn

Verberg me diep binnen je grenzen in deze donkere en moeilijke tijden

Herinner me mijn onschuld voordat ik verdronk in de zee van leugens

Vrouw, wees mijn land, tot mijn land het mijne kan zijn

Te veel seizoenen van stille woede

Te veel jonge mensen zijn gewoon weggegooid

Te veel futures op het spel

Te veel verschuldigd, niets meer te betalen

Een eenzame vlag wappert in de wind

Voor de verharde harten die nog steeds willen geloven

Ben ik de getuige of ben ik de misdaad?

Een slachtoffer van de geschiedenis of gewoon een teken des tijds

Over mijn hart vliegen nog steeds vragen en schaduwen

Maar in het holst van de nacht weet ik waar het antwoord ligt

Vrouw, wees mijn land, tot mijn land het mijne kan zijn

Ik heb geen vlag, ik zing geen volkslied, ik draag niet langer een armalite

Baad me in zoete rivieren, zalf me met je aanraking en je glimlach

Aan uw kleuren geef ik mijn trouw, ik leg het op de lijn

Ngikhathele ngifile wena weqat' izwe

(Ik ben doodmoe van jou die wrijving veroorzaakt in het land)

Ngikhathele ngifile zindaba zakho

(Ik ben doodmoe van jou en je zaken)

Yash' imizi yobada

(de huizen van mijn vaders staan ​​in brand)