Tan Joven y Tan Viejo - Joaquín Sabina

Lo primero que quise

fue marcharme bien lejos

en el álbum de cromos

de la resignación

pegábamos los niños

que odiaban los espejos

guantes de Rita Hayworth,

calles de Nueva York.

Apenas vi que un ojo

me guiñaba la vida

le pedíque a su antojo

dispusiera de mí,

ella me diólas llaves

de la ciudad prohibida

yo, todo lo que tengo,

que es nada, se lo dí.

Asícrecívolando

y volétan deprisa

que hasta mi propia sombra

de vista me perdió,

para borrar mis huellas

destrocémi camisa,

confundícon estrellas

las luces de neón.

Hice trampas al póker,

defraudéa mis amigos,

sobre el banco de un parque

dormícomo un lirón,

por decir lo que pienso

sin pensar lo que digo

más de un beso me dieron

y más de un bofetón.

Lo que sédel olvido

lo aprendíde la luna,

lo que sédel pecado

lo tuve que buscar

como un ladrón debajo

de la falda de alguna

de cuyo nombre ahora

no me quiero acordar.

Asíque, de momento,

nada de adiós muchachos,

me duermo en los entierros

de mi generación,

cada noche me invento,

todavía me emborracho,

tan joven y tan viejo,

like a Rolling Stone…"

het eerste wat ik wilde

was om ver weg te gaan

in het stickeralbum

van ontslag

we slaan de kinderen

wie haatte spiegels?

rita hayworth-handschoenen,

straten van New York.

Ik zag amper dat ene oog

het leven knipoogde naar me

Ik vroeg het hem naar believen

had mij,

ze gaf me de sleutels

van de verboden stad

ik, alles wat ik heb,

wat niets is, heb ik hem gegeven.

Dus het groeide vliegend

en vlieg snel

dat zelfs mijn eigen schaduw

uit het zicht verloor hij mij,

om mijn sporen te wissen

Ik heb mijn shirt gescheurd

Ik verwarde met sterren

de neonlichten.

Ik heb vals gespeeld bij poker

Ik laat mijn vrienden in de steek

op een bankje in het park

Ik sliep als een slaapmuis

om te zeggen wat ik denk

zonder na te denken wat ik zeg

meer dan één kus gaven ze me

en meer dan één klap.

Wat ik weet van vergetelheid

Ik leerde het van de maan,

wat ik weet van zonde

ik moest er naar zoeken

als een dief hieronder

van iemands rok

wiens naam nu?

Ik wil het me niet herinneren.

Dus voor nu

nee doei jongens,

Ik slaap op begrafenissen

van mijn generatie,

Elke avond make ik me op

Ik word nog steeds dronken

zo jong en zo oud,

als een rollende steen…"