Contigo - Joaquín Sabina

Yo no quiero un amor civilizado

Con recibos y escena del sofá;

Yo no quiero que viajes al pasado

Y vuelvas del mercado

Con ganas de llorar

Yo no quiero vecínas con pucheros;

Yo no quiero sembrar ni compartir;

Yo no quiero catorce de febrero

Ni cumpleaños feliz

Yo no quiero cargar con tus maletas;

Yo no quiero que elijas mi champú;

Yo no quiero mudarme de planeta

Cortarme la coleta

Brindar a tu salud

Yo no quiero domingos por la tarde;

Yo no quiero columpio en el jardin;

Lo que yo quiero, corazón cobarde

Es que mueras por mí

Y morirme contigo si te matas

Y matarme contigo si te mueres

Porque el amor cuando no muere mata

Porque amores que matan nunca mueren

Yo no quiero juntar para mañana

No me pidas llegar a fin de mes;

Yo no quiero comerme una manzana

Dos veces por semana

Sin ganas de comer

Yo no quiero calor de invernadero;

Yo no quiero besar tu cicatriz;

Yo no quiero parís con aguacero

Ni venecia sin tí

No me esperes a las doce en el juzgado;

No me digas volvamos a empezar;

Yo no quiero ni libre ni ocupado

Ni carne ni pecado

Ni orgullo ni piedad

Yo no quiero saber por qué lo hiciste;

Yo no quiero contigo ni sin ti;

Lo que yo quiero, muchacha de ojos tristes

Es que mueras por mí

Y morirme contigo si te matas

Y matarme contigo si te mueres

Porque el amor cuando no muere mata

Porque amores que matan nunca mueren

Ik wil geen beschaafde liefde

Met bonnetjes en bankscène;

Ik wil niet dat je naar het verleden reist

En kom terug van de markt

willen huilen

Ik wil geen buren met pruillip;

ik wil niet zaaien of delen;

Ik wil de veertiende februari niet

noch gelukkige verjaardag

Ik wil je koffers niet dragen;

Ik wil niet dat je mijn shampoo kiest;

Ik wil niet naar een andere planeet verhuizen

knip mijn paardenstaart

Geef aan je gezondheid

Ik wil geen zondagmiddag;

Ik wil geen schommel in de tuin;

Wat ik wil, lafhartig hart

is dat je voor mij sterft?

En sterf met jou als je zelfmoord pleegt

En dood me met jou als je sterft

Want als liefde niet sterft, is het dodelijk

Omdat liefdes die doden nooit sterven

Ik wil niet verzamelen voor morgen

Vraag me niet om rond te komen;

Ik wil geen appel eten

tweewekelijks

geen zin om te eten

Ik wil geen broeikaswarmte;

Ik wil je litteken niet kussen;

Ik wil geen Parijs met een stortbui

Zelfs Venetië niet zonder jou

Wacht niet om twaalf uur op me in de rechtszaal;

Vertel me niet dat we opnieuw moeten beginnen;

Ik wil niet vrij of druk

noch vlees noch zonde

noch trots noch genade

Ik wil niet weten waarom je het deed;

Ik wil niet met of zonder jou;

Wat ik wil, meisje met droevige ogen

is dat je voor mij sterft?

En sterf met jou als je zelfmoord pleegt

En dood me met jou als je sterft

Want als liefde niet sterft, is het dodelijk

Omdat liefdes die doden nooit sterven