Jimena - Joaquín Sabina

Jimena tuvo un sueño el martes que viene

Rodando por peldaños de caracol

Desembocó en un laberinto de andenes

Diciendo adiós a los trenes

Que pierdo yo

Jimena tiene un master en desengaños

Jimena es una mina antipersonal

Se acuerda de quererme cada dos años

Mientras yo me las apaño

Para olvidar

Jimena no traiciona por treinta lucas

Y en vez de silicona bajo el jersey

Tiene un jardín con dos terrones de azúcar

Y un potpurrí de Chabuca

Con J.J.Cale

Rosa de Lima, prima lejana

Lengua de gato, bicarbonato de porcelana

Dolor de muelas, pan de centeno

Hasta las suelas de mis zapatos te hechan de menos

Prenda de abrigo, ven, vente conmigo

Jimena no deshoja las margaritas

Por miedo a que le digan que sí

Cuando se le atragantan mis nochecitas

Le canta las mañanitas

El rey David

Los dioses que me quitan los pies del suelo

Planchan su camisita y su canesú

Su nikon, su abanico de terciopelo

Su bolsa de caramelos

Y su rithm and blues

Maldito cruzigrama, maldito Bryce

Se mueren los botones de mis pijamas

Desde que nadie me llama

Supay, supay

Rosa de Lima, prima lejana

Lengua de gato, bicarbonato de porcelana

Dolor de muelas, pan de centeno

Hasta las suelas de mis zapatos te hechan de menos

Prenda de abrigo, ven, vente conmigo

Jimena had volgende week dinsdag een droom

Spiraalvormige treden naar beneden rollen

Het eindigde in een labyrint van platforms

Afscheid nemen van treinen

Wat verlies ik?

Jimena heeft een master in teleurstellingen

Jimena is een antipersoonsmijn

Hij herinnert zich dat hij om de twee jaar van me hield

Terwijl ik het beheer

Vergeten

Jimena verraadt niet voor dertig lucas

En in plaats van siliconen onder de trui

Hij heeft een tuin met twee suikerklontjes

En een Chabuca potpourri

Met JJ Cale

Rosa de Lima, verre neef

Kattentong, porselein bicarbonaat

Kiespijn, roggebrood

Zelfs de zolen van mijn schoenen missen je

Bovenkleding, kom, kom met me mee

Jimena stript de madeliefjes niet

Uit angst om ja te horen

Wanneer mijn kleine nachten stikken

hij zingt voor haar in de ochtenden

koning David

De goden die mijn voeten van de grond halen

Ze strijken haar kleine hemd en juk

Zijn nikon, zijn fluwelen fan

Je zak snoep

En zijn ritme en blues

Verdomme kruiswoordraadsel, verdomde Bryce

De knopen op mijn pyjama sterven

Aangezien niemand mij belt

Supay, supay

Rosa de Lima, verre neef

Kattentong, porselein bicarbonaat

Kiespijn, roggebrood

Zelfs de zolen van mijn schoenen missen je

Bovenkleding, kom, kom met me mee