Por el túnel [En directo] - Los Secretos, Joaquín Sabina

Regreso al tiempo en que te conocí, cuando el mundo acababa en tu jardín

Yo era el cowboy más duro de la unión y tú la bailarina del salón

Todas te aventajaban en virtud pero ninguna daba lo que tú

Luego volaste, alguien me contó que has hecho del amor tu profesión

Desde que aquel invierno terminó, desde que aquel amigo se esfumó

Desde que decidiste abandonar, desde que comenzaste a resbalar

Por el túnel que lleva adonde crece la más oscura flor de la ciudad

Yo sigo igual, ya ves, aquí en Madrid, las cosas no dan mucho más de sí

Un día te llamo y vamos a cenar, espero me hagas un precio especial

El resto de la banda se perdió, el maldito reloj los engulló

Hacen quinielas, hijos, van al bar, tu oficio no es peor que los demás

Desde que aquel invierno terminó, desde que aquel amigo se esfumó

Desde que decidiste abandonar, desde que comenzaste a resbalar

Por el túnel que lleva adonde crece la más oscura flor de la ciudad

Ik ga terug naar de tijd dat ik je ontmoette, toen de wereld eindigde in je tuin

Ik was de stoerste cowboy van de vakbond en jij was de stijldanser

Ze waren allemaal superieur aan jou in deugd, maar geen van hen gaf wat je

Toen vloog je, iemand vertelde me dat je van de liefde je beroep hebt gemaakt

Sinds die winter eindigde, sinds die vriend verdween

Sinds je besloot te vertrekken, sinds je begon te slippen

Door de tunnel die leidt naar waar de donkerste bloem van de stad groeit

Ik ben nog steeds dezelfde, zie je, hier in Madrid geven de dingen niet veel meer van zichzelf

Op een dag bel ik je en gaan we eten, ik hoop dat je me een speciale prijs geeft

De rest van de bende is verdwaald, de verdomde klok heeft ze opgeslokt

Ze maken zwembaden, kinderen, ze gaan naar de bar, jouw baan is niet slechter dan de anderen

Sinds die winter eindigde, sinds die vriend verdween

Sinds je besloot te vertrekken, sinds je begon te slippen

Door de tunnel die leidt naar waar de donkerste bloem van de stad groeit