Hieronder staat de songtekst van het nummer 19 Días Y 500 Noches , artiest - Joaquín Sabina met vertaling
Originele tekst met vertaling
Joaquín Sabina
Lo nuestro duró
Lo que duran dos peces de hielo
En un güisqui on the rocks
En vez de fingir
O, estrellarme una copa de celos
Le dio por reír
De pronto me vi
Como un perro de nadie
Ladrando, a las puertas del cielo
Me dejó un neceser con agravios
La miel en los labios
Y escarcha en el pelo
Tenían razón
Mis amantes
En eso de que, antes
El malo era yo
Con una excepción:
Esta vez
Yo quería quererla querer
Y ella no
Así que se fue
Me dejó el corazón
En los huesos
Y yo de rodillas
Desde el taxi
Y, haciendo un exceso
Me tiró dos besos…
Uno por mejilla
Y regresé
A la maldición
Del cajón sin su ropa
A la perdición
De los bares de copas
A las cenicientas
De saldo y esquina
Y, por esas ventas
Del fino Laina
Pagando las cuentas
De gente sin alma
Que pierde la calma
Con la cocaína
Volviéndome loco
Derrochando
La bolsa y la vida
La fuí, poco a poco
Dando por perdida
Y eso que yo
Paro no agobiar con
Flores a María
Para no asediarla
Con mi antología
De sábanas frías
Y alcobas vacías
Para no comprarla
Con bisutería
Ni ser el fantoche
Que va, en romería
Con la cofradía
Del Santo Reproche
Tanto la quería
Que, tardé, en aprender
A olvidarla, diecinueve días
Y quinientas noches
Dijo hola y adiós
Y, el portazo, sonó
Como un signo de interrogación
Sospecho que, así
Se vengaba, a través del olvido
Cupido de mi
No pido perdón
¿para qué?
si me va a perdonar
Porque ya no le importa…
Siempre tuvo la frente muy alta
La lengua muy larga
Y la falda muy corta
Me abandonó
Como se abandonan
Los zapatos viejos
Destrozó el cristal
De mis gafas de lejos
Sacó del espejo
Su vivo retrato
Y, fui, tan torero
Por los callejones
Del juego y el vino
Que, ayer, el portero
Me echó del casino
De Torrelodones
Qué pena tan grande
Negaría el Santo Sacramento
En el mismo momento
Que ella me lo mande
Y eso que yo
Paro no agobiar con
Flores a María
Para no asediarla
Con mi antología
De sábanas frías
Y alcobas vacías
Para no comprarla
Con bisutería
Ni ser el fantoche
Que va, en romería
Con la cofradía
Del Santo Reproche
Tanto la quería
Que, tardé, en aprender
A olvidarla, diecinueve días
Y quinientas noches
Y regresé
A la maldición
Del cajón sin su ropa
A la perdición
De los bares de copas
A las cenicientas
De saldo y esquina
Y, por esas ventas
Del fino Laina
Pagando las cuentas
De gente sin alma
Que pierde la calma
Con la cocaína
Volviéndome loco
Derrochando
La bolsa y la vida
La fuí, poco a poco
Dando por perdida
Y regresé
A la maldición
Del cajón sin su ropa
A la perdición
De los bares de copas
A las cenicientas
De saldo y esquina
Y, por esas ventas
Del fino Laina
Pagando las cuentas
De gente sin alma
Que pierde la calma
Con la cocaína.
die van ons duurde
Hoe lang gaan twee ijsvissen mee
In een whisky op de rotsen
in plaats van te doen alsof
Of, crash een glas jaloezie
maakte hem aan het lachen
Opeens zag ik mezelf
Als een hond van niemand
Blaffen, aan de poorten van de hemel
Hij liet me een toilettas achter met grieven
De honing op de lippen
En ijs in je haar
Ze hadden gelijk
Mijn minnaars
Daarin, voordat
de slechterik was ik
Met één uitzondering:
Deze keer
Ik wilde van haar houden om van te houden
en zij niet
dus hij ging weg
verliet mijn hart
in de botten
en ik op mijn knieën
vanuit de taxi
En, een overdaad doen
Hij blies me twee kussen...
één per wang
en ik kwam terug
tot de vloek
Uit de la zonder zijn kleren
tot verderf
Van de cocktailbars
naar de Assepoesters
van balans en hoek
En voor die verkopen
Van de fijne Laina
de rekeningen betalen
van zielloze mensen
wie verliest zijn kalmte?
met de cocaïne
Maakt me gek
verspillen
De tas en het leven
Ik ging, beetje bij beetje
opgeven
en dat ik
Ik stop om niet te overweldigen met
Bloemen voor Maria
om haar niet lastig te vallen
met mijn bloemlezing
van koude lakens
en lege slaapkamers
niet om het te kopen
met sieraden
Noch de marionet zijn
Wat is er, op bedevaart
met de broederschap
Van de Heilige Smaad
Ik hield zo veel van haar
Dat kostte me om te leren
Om haar te vergeten, negentien dagen
en vijfhonderd nachten
Zei hallo en tot ziens
En de deur sloeg dicht
Als een vraagteken
ik vermoed van wel
Hij nam wraak, door vergetelheid
cupido van mij
ik verontschuldig me niet
waarvoor?
als je me gaat vergeven
Omdat het hem niet meer kan schelen...
Hij hield altijd zijn hoofd omhoog
erg lange tong
En het hele korte rokje
heeft mij verlaten
hoe ze in de steek worden gelaten
De oude schoenen
gebroken glas
Van ver uit mijn bril
uit de spiegel gehaald
zijn levend portret
En, ik was, zo stierenvechter
door de steegjes
Van het spel en de wijn
Dat, gisteren, de keeper
schopte me uit het casino
Van Torrelodones
wat erg jammer
Ik zou het Heilig Sacrament ontkennen
Op hetzelfde moment
dat ze het naar mij heeft gestuurd
en dat ik
Ik stop om niet te overweldigen met
Bloemen voor Maria
om haar niet lastig te vallen
met mijn bloemlezing
van koude lakens
en lege slaapkamers
niet om het te kopen
met sieraden
Noch de marionet zijn
Wat is er, op bedevaart
met de broederschap
Van de Heilige Smaad
Ik hield zo veel van haar
Dat kostte me om te leren
Om haar te vergeten, negentien dagen
en vijfhonderd nachten
en ik kwam terug
tot de vloek
Uit de la zonder zijn kleren
tot verderf
Van de cocktailbars
naar de Assepoesters
van balans en hoek
En voor die verkopen
Van de fijne Laina
de rekeningen betalen
van zielloze mensen
wie verliest zijn kalmte?
met de cocaïne
Maakt me gek
verspillen
De tas en het leven
Ik ging, beetje bij beetje
opgeven
en ik kwam terug
tot de vloek
Uit de la zonder zijn kleren
tot verderf
Van de cocktailbars
naar de Assepoesters
van balans en hoek
En voor die verkopen
Van de fijne Laina
de rekeningen betalen
van zielloze mensen
wie verliest zijn kalmte?
Met de cocaïne.
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt