The Love That Never Fails - Jim White

Bus stop rain, busted power train

Got a broke down sixty nine L T D

I hocked my tools, to buy my brain

A funeral wreath from the F T D

Blank billboards on the highway of life

Counterfeit bills in the neon lights

This stick shift driven, sawdust dream

Show-biz sho' ain’t what it seems

Little hipster dufus with the guitar in a coffin

I been copping his licks about it so often

Then I flip-flop, go the other way

Yeah, I rip off the dude where the colored girls say

See, I cut my teeth on the white lines

Of life’s endless lonesome highways

Taking stock in the horizon

Shouting at every fool that come my way

I’ve been shouting

«Hey!

Can you gimme a ride?

Are you going my way?

Can you gimme a ride?

Someone gimme a ride»

But ain’t no one going my way?

Now downtown, they got the prison of shame

See the castaways of the Hollywood game

Tricked out whores with invisible pains

Cardboard people, dancing in the rain

To the same old tune

Circling like a vulture with the busted juke-box of the popular culture

If it ain’t got a beat, they won’t put you on the street

Heavy on the bass, light on the feet

I meet the street poets in the bummed out bars

I hum my single as I jingle down the «Walk of Stars»

With the geeks and the freaks and the crooks and the hookers

The burn-outs of life’s pressure cookers

Now, these are my people, my church without a steeple

Though I never waste a tissue on an incidental issue

Still I sympathize, 'cause I realize when I see the sorrow in their eyes

'Cause I cut my teeth on the white lines

Of life’s endless lonesome highways

Taking stock in the horizon

Shouting at every fool that come my way

I’ve been shouting

«Hey!

Can you gimme a ride?

Are you going my way?

Hey!

Hey!

Can you gimme a ride?

Someone gimme a ride»

But ain’t no one going my way?

Now in the field of mind

I’m plowing the topsoil of my memory

Digging up bones and skeletons, rusty relics from my past

Gotta put a new shine on the twists of time, redefine this old cemetery

Clear out the weeds, sow new seeds, sure I’m scared

But still I’m gonna carry on

'Cause never did a body find their way home

Without showing first firm as a stone

The conviction, the strength, the courage

That it takes to make a journey start

For you got to be true, you got to be strong

'Specially when the long road home

Leads smack through the smoking ruins of your broken heart

And I know, I know, I know, I know, I know, I know, I know, I know

See, I cut my teeth on the white lines

Of life’s endless lonesome highway

Taking stock in the horizon

Shouting at every fool that come my way

I’ve been shoutin'

«Hey!

Can you gimme a ride?

Are you going my, are you going my

Are you going my way?

Can you gimme a ride?

Are you going my way?

Can you gimme me a ride?

Are you going my way?

Can you gimme me a ride?»

But ain’t no one going my way?

«Hey!

Can you gimme a ride?

Are you going my way?

Can you gimme me a ride?

Are you going my way?

Can you gimme me a ride?»

But ain’t no one going my way?

But ain’t no one going my way?

Ain’t no one going my way, see?

Now, ain’t no one going my way?

Ain’t no one going my way, yeah?

Ain’t no one going my way, yeah?

Ain’t no one going my way?

Bushalte regen, kapotte aandrijflijn

Heb een kapotte negenenzestig L T D

Ik heb mijn gereedschap verspild om mijn hersens te kopen

Een rouwkrans van de F T D

Lege reclameborden op de snelweg van het leven

Valse biljetten in de neonlichten

Deze door stick shift aangedreven, zaagseldroom

Show-biz sho' is niet wat het lijkt

Kleine hipster-dufus met de gitaar in een kist

Ik heb er zo vaak over gelikt

Dan flip-flop ik, ga de andere kant op

Ja, ik zet de gast af waar de gekleurde meisjes zeggen:

Kijk, ik heb mijn tanden op de witte lijnen gezet

Van de eindeloze eenzame snelwegen van het leven

De balans opmaken aan de horizon

Schreeuwend naar elke dwaas die op mijn pad komt

ik heb geschreeuwd

"Hoi!

Kun je een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Kun je een ritje geven?

Iemand een ritje geven»

Maar gaat er niemand mijn kant op?

Nu in het centrum, hebben ze de gevangenis van schaamte gekregen

Bekijk de schipbreukelingen van de Hollywood-game

Hoeren bedrogen met onzichtbare pijnen

Kartonnen mensen, dansend in de regen

Op hetzelfde oude deuntje

Cirkelend als een gier met de kapotte jukebox van de populaire cultuur

Als het geen beat heeft, zetten ze je niet op straat

Zwaar op de bas, licht op de voeten

Ik ontmoet de straatdichters in de uitgestorven bars

Ik neurie mijn single terwijl ik de «Walk of Stars» afstem

Met de geeks en de freaks en de boeven en de hoeren

De burn-outs van de snelkookpannen van het leven

Dit zijn mijn mensen, mijn kerk zonder toren

Hoewel ik nooit een tissue verspil aan een incidenteel probleem

Toch voel ik mee, want ik realiseer me wanneer ik het verdriet in hun ogen zie

'Omdat ik mijn tanden op de witte lijnen heb gesneden

Van de eindeloze eenzame snelwegen van het leven

De balans opmaken aan de horizon

Schreeuwend naar elke dwaas die op mijn pad komt

ik heb geschreeuwd

"Hoi!

Kun je een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Hoi!

Hoi!

Kun je een ritje geven?

Iemand een ritje geven»

Maar gaat er niemand mijn kant op?

Nu op het gebied van geest

Ik ploeg de bovengrond van mijn geheugen

Botten en skeletten opgraven, roestige overblijfselen uit mijn verleden

Moet een nieuwe glans geven aan de kronkels van de tijd, deze oude begraafplaats opnieuw definiëren

Wis het onkruid, zaai nieuwe zaden, ik ben zeker bang

Maar toch ga ik door

Want nooit heeft een lichaam de weg naar huis gevonden

Zonder het eerste bedrijf als een steen te laten zien

De overtuiging, de kracht, de moed

Dat er nodig is om een ​​reis te laten beginnen

Want je moet waar zijn, je moet sterk zijn

'Vooral als de lange weg naar huis'

Leads knallen door de rokende ruïnes van je gebroken hart

En ik weet, ik weet, ik weet, ik weet, ik weet, ik weet, ik weet, ik weet

Kijk, ik heb mijn tanden op de witte lijnen gezet

Van de eindeloze eenzame snelweg van het leven

De balans opmaken aan de horizon

Schreeuwend naar elke dwaas die op mijn pad komt

ik heb geschreeuwd

"Hoi!

Kun je een ritje geven?

Ga je mijn, ga je mijn

Ga je mijn kant op?

Kun je een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Kun je me een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Kun je me een ritje geven?»

Maar gaat er niemand mijn kant op?

"Hoi!

Kun je een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Kun je me een ritje geven?

Ga je mijn kant op?

Kun je me een ritje geven?»

Maar gaat er niemand mijn kant op?

Maar gaat er niemand mijn kant op?

Niemand gaat mijn kant op, zie je?

Nu, gaat er niemand mijn kant op?

Gaat er niemand mijn kant op, ja?

Gaat er niemand mijn kant op, ja?

Gaat er niemand mijn kant op?