Borrowed Wings - Jim White

That night we drank wine from the crazy well.

Shot a shotgun out the window of our automobile.

We was young, we was wild

and we sure had our fun.

Until the sheriff caught

up with us and we tried to run.

Now we return to Earth on borrowed wings

lifted from the shoulders of sweet dreaming angels.

Now the world beyond the world we never will reach, 'cause you can’t

get to heaven on no… borrowed wings.

Now Lucinda here

she once ran a fine beauty parlor, 'til her boyfriend got twenty

years for robbing them liquor stores.

She took some pills

in a motel room a mile from his prison cell.

Then she sank like

a stone to the blue bottom of the swimming pool.

Now she returns to Earth on borrowed wings lifted from the shoulders of sweet dreaming angels.

Now the world beyond the world she never will reach,

'cause you can’t get to heaven on no… borrowed

wings.

Between a rock called heaven and a hard place called home,

we wander the shadows so restless and lonesome.

For in the fallow field where what’s reaped is what’s sewn there

lies a road to ruin and it’s paved with our tombstones.

So if you catch my reflection in a sheet of summer rain, pray tell

do remain silent for fear you’ll awaken them beautiful owners

of the wings that we bear for fear they’ll reclaim them and

send us back there.

For we return to Earth on borrowed wings

lifted from the shoulders of sweet dreaming angels.

Now the

world beyond the world we never will reach, 'cause you can’t

get to heaven on no… no borrowed wings.

Die avond dronken we wijn uit de gekke bron.

Schoot een jachtgeweer uit het raam van onze auto.

We waren jong, we waren wild

en we hebben ons zeker vermaakt.

Tot de sheriff betrapt

met ons op en we probeerden te rennen.

Nu keren we terug naar de aarde op geleende vleugels

opgetild van de schouders van zoete dromende engelen.

Nu de wereld voorbij de wereld die we nooit zullen bereiken, want dat kan niet

ga naar de hemel op geen ... geleende vleugels.

Nu Lucinda hier

ze had ooit een mooie schoonheidssalon, totdat haar vriend twintig werd

jaar voor het beroven van slijterijen.

Ze nam wat pillen

in een motelkamer op anderhalve kilometer van zijn gevangeniscel.

Toen zonk ze als

een steen naar de blauwe bodem van het zwembad.

Nu keert ze terug naar de aarde op geleende vleugels, opgeheven van de schouders van zoete dromende engelen.

Nu de wereld voorbij de wereld die ze nooit zal bereiken,

want je kunt de hemel niet bereiken op geen ... geleend

Vleugels.

Tussen een rots die de hemel wordt genoemd en een harde plaats die thuis wordt genoemd,

we dwalen door de schaduwen zo rusteloos en eenzaam.

Want in het braakliggende veld waar wordt geoogst is wat daar wordt genaaid

ligt een weg naar de ondergang en het is geplaveid met onze grafstenen.

Dus als je mijn reflectie opvangt in een vel zomerregen, vertel het me dan alsjeblieft

blijf stil uit angst dat je ze wakker maakt, mooie baasjes

van de vleugels die we dragen uit angst dat ze ze zullen terugwinnen en

stuur ons terug.

Want we keren terug naar de aarde op geleende vleugels

opgetild van de schouders van zoete dromende engelen.

Nu de

wereld voorbij de wereld die we nooit zullen bereiken, want dat kan niet

ga naar de hemel op geen ... geen geleende vleugels.