How We Met, the Long Version - Jens Lekman

Nothing became something

Turned itself inside out

Subatomic particles became atoms, became stars, became galaxies

The earth’s crust became solidified

The planets became perfectly aligned

Jupiter blinked with its little red eye

Oxygen replaced methane

A party started in the ocean

Trilobites and crustaceans

A Cambrian explosion

A conga line headed up on land

Out of the water and into the frying pan

A layer of iridium paved the way

For furry mammals with big, beautiful brains

The Congo River divided the chimpanzees

The peaceful bonobos from the ones like you and me

As soon we stood up, picked an apple from a tree

Someone pointed a finger, said, «That apple belongs to me.»

And people fought and loved and died

And everywhere babies opened their eyes

And had their hearts broken, laughed, and cried

Watched the planets slowly collide

And one day I asked if I could borrow your bass guitar

Not that I needed one

But I didn’t know where to start

One magic night in an empty backyard

You grabbed my arm and kissed me quick

Under a heaven full of stars

And that’s the story of how we met

The long version

And you can call it fate or chance

But we made it happen

We made it happen, we made it happen

Niets werd iets

Keek zichzelf binnenstebuiten

Subatomaire deeltjes werden atomen, werden sterren, werden sterrenstelsels

De aardkorst werd gestold

De planeten werden perfect uitgelijnd

Jupiter knipperde met zijn kleine rode oog

Zuurstof heeft methaan vervangen

Er begon een feest in de oceaan

Trilobieten en schaaldieren

Een Cambrische explosie

Een conga-lijn op weg naar het land

Uit het water en in de koekenpan

Een laag iridium maakte de weg vrij

Voor harige zoogdieren met grote, mooie hersenen

De rivier de Congo verdeelde de chimpansees

De vredige bonobo's van degenen zoals jij en ik

Zodra we opstonden, plukten we een appel van een boom

Iemand wees met een vinger en zei: "Die appel is van mij."

En mensen vochten en hielden van en stierven

En overal openden baby's hun ogen

En hadden hun harten gebroken, gelachen en gehuild

Zag de planeten langzaam botsen

En op een dag vroeg ik of ik je basgitaar mocht lenen

Niet dat ik er een nodig had

Maar ik wist niet waar ik moest beginnen

Een magische nacht in een lege achtertuin

Je greep mijn arm en kuste me snel

Onder een hemel vol sterren

En dat is het verhaal van hoe we elkaar hebben ontmoet

De lange versie

En je kunt het lot of toeval noemen

Maar we hebben het voor elkaar gekregen

We hebben het laten gebeuren, we hebben het laten gebeuren