Zwei Tode - JAW

Tod Nummer 1, ich sitz' in mei’m Zimmer

Und kann nicht leugnen, dass mein Gesichtsausdruck an Hitler erinnert

Ich bin intuitiv ein bisschen extravagant

Hab' in der linken die Klinge, in der rechten mein' Schwanz

Noch ein letztes mal wichsen und dann ab in den Tod

Denn ich hab' praktisch fast kein Niveau wie Hustle 'n' Flow

Jeder Affe im Zoo ist geschmacklich versierter

Doch keine Panik, ich hock' grade nackt vor mei’m Bildschirm

Die weltbekannte Kelly Trump hält 'nen Schwanz in der Hand

Ich schließ' meine Augen, stelle mich an und bin dran

Ich bin verdammt noch mal krank und das nicht seit gestern

Die Therapie von euch Freaks heißt lachen und lästern

Ich pack' mir das Messer und schneid' in die Haut

Yeah, schau mal, ich leiste, was weiter keiner sich traut

Das Blut läuft, der Boden wird gut feucht

Mein Bewusstsein schwindet, ich seh' vor mir ein gesplittertes Kreuz

Verlier' meine Sicht und blicke ins Licht des Zeuss

Kein Schrei hat je euer Ohr erreicht

Keine brennende Träne ist je auf eure Haut getropft

Die Last so schwer, das Herz verdorrt in Pein

Vom stumpfen Stopp der Einsamkeit ausgestopft

Tod Nummer 2, ich lieg' in mei’m Bett

Es ist untertrieben, wenn ich sag', ich fühle mich schlecht

Ich verspüre die Verletzungen in meiner Seele

Die Schäden irreparabel, irre Parabeln umspühl'n mein Skelett

Meine Hände zittern und wittern das Ende

Eines unendlichen Trips, eines verbitterten Menschen

Ich bin gefickt, aber denk nicht, ich flieh' vor der Welt

Nur ist nach 3 Jahren Nacht meine Lebensblüte verwelkt

Und ich greif mir die Pillen, die mich jeden Tag lang begleitet haben

Um den Schmerz zu rauben und 1000 Jahre lang einzuschlafen

Vielleicht komm' ich dann zurück als Mutant

Zu all den Seelen, die mich quälten, mit meinem Glück in der Hand

Ich war nie verrückt, nur zu normal für 'ne kranke Welt

Und wo der Sinn des Lebens ist, frag' ich mich manchmal selbst

Elf Kapseln, fünfzehn Teile und das dann in den Magen

Mit ein paar Schluck vom Leitungswasser

Leicht blass seh' ich schleierhaft mein Antlitz im Spiegel

Ich erbreche, sack' zusammen und verkrampfe im Liegen

Ich seh' mich allein im Kreis des weißen Scheins

Und gleite entfesselt in ein Reich ohne Leid

Dood nummer 1, ik zit in mijn kamer

En ik kan niet ontkennen dat mijn gezichtsuitdrukking doet denken aan Hitler

Ik ben intuïtief een beetje extravagant

Heb het mes in de linker, mijn staart in de rechter

Trek je nog een laatste keer af en dan dood!

Omdat ik bijna geen niveau heb zoals Hustle 'n' Flow

Elke aap in de dierentuin is meer smaakbewust

Maar geen paniek, ik zit naakt voor mijn scherm

De wereldberoemde Kelly Trump houdt een lul vast

Ik sluit mijn ogen, ga in de rij staan ​​en het is mijn beurt

Ik ben verdomd ziek en niet sinds gisteren

Therapie voor jullie freaks heet lachen en roddelen

Ik pak het mes en snij in de huid

Ja, kijk, ik doe wat niemand anders durft te doen

Het bloed vloeit, de grond wordt goed nat

Mijn bewustzijn vervaagt, ik zie een versplinterd kruis voor me

Verlies mijn gezichtsvermogen en kijk in het licht van Zeuss

Geen enkele schreeuw heeft je oren bereikt

Er is nog nooit een brandende traan op je huid gevallen

De last zo zwaar, het hart verdort van de pijn

Opgevuld door de botte stop van eenzaamheid

Dood nummer 2, ik lig in mijn bed

Zeggen dat ik me slecht voel is een understatement

Ik voel de verwondingen in mijn ziel

De onherstelbare schade, gekke parabolen spoelen over mijn skelet

Mijn handen trillen en voelen het einde

Een nooit eindigende reis, een bitter persoon

Ik ben de lul, maar denk niet dat ik op de vlucht ben voor de wereld

Pas na 3 jaar nacht verdorde de bloesem van mijn leven

En ik pak de pillen die me elke dag hebben vergezeld

Om de pijn te beroven en te slapen voor 1000 jaar

Misschien kom ik dan terug als mutant

Aan alle zielen die me kwelden met mijn geluk in de hand

Ik was nooit gek, gewoon te normaal voor een zieke wereld

En waar is de zin van het leven, vraag ik me soms af

Elf capsules, vijftien delen en dan in de maag

Met een paar slokjes kraanwater

Enigszins bleek, ik zie vaag mijn gezicht in de spiegel

Ik braak, zak in en kramp terwijl ik lig

Ik zie mezelf alleen in de cirkel van wit licht

En ontketend naar een rijk glijden zonder te lijden