Toa 3 - JAW

Der Bus rollt über die Idylle gesäumten Landstraßen

Zurück in einen längst vergangene Zeit

Durch die Dörfer, in denen wir nächtelang auf der Bank saßen

Für wenig gewappnet und für alles bereit

Dörfer voller Menschen, die Galaxien für den Kosmos halten

Wo Exoten noch Exoten sind

Wo sie sich emsig den täglichen Trott gestalten

Und die Resignierten ins Dampfbad der Drogen springen

Wälder in denen der Sauerstoff noch die Lungen füllt

Wo sich die Füchse und Hasen noch «Gute Nacht» sagen

Ich bin der einzige Zeuge in diesem stummen Film, den man vergeblich suchen

kann auf den Stadtkarten

Und das Ortsschild meiner Heimat passiert mein Fenster

Erhaben tritt die Kirche ins Bild

Und ich weiß, hier wird sich nie was ändern

Ein Platz, der nie den Durst nach der Wirklichkeit stillt

Und ich steige am Rathaus aus

Meine Füße auf gepflastertem Boden

Es sieht immer noch wie damals aus

Und ich kenne jeden Schleichweg haargenau

Und vor der Fabrik auf dem Parkplatz warte ich

Hinter der Karosserie eines schwarzen Wagens

Und ich weiß, gleich ist deine Schicht vorbei

Doch an diesem einen Abend kehrst du nicht mehr heim, ah

Wie ich sehe, hat es das Leben mit dir gut gemeint

Du hast 'ne Frau gefunden und ein illustres Heim

Ich gesteh', ich hab' im Netz recherchiert

Ein kleiner Niklas hat euer Nest komplettiert

Paul, mein Freund, es hat sich ausgeträumt

Du wirst erleben, wie ein Traum sich dem Trauma beugt

Wer sich gibt wie ein König, hat ein’n Thron verdient

Und ich hab' dafür gesorgt, dass dein Sohn das sieht

Mein Schlagring trifft sein Gesicht, seine Augen verdreh’n sich

Und ich werde Zeuge eines Anblicks der Ohnmacht, den man nicht mehr vergisst

Ich geh' langsam in die Knie und schulter' die Beute

Mit kontrollierten Schritten trage ich ihn Meter um Meter

Wie eine Opfergabe in Richtung Rathausplatz

Die Last wird schwerer und schwerer

Mit konsternierten Blicken schau’n mir die Passanten nach

Ich nicke in kurzer Geste mein’n Komplizen zu

Das Schafott steht, als wäre es schon immer da gewesen

Ich trete an das Gerüst heran, hieve ihn hoch

Die Show kann beginnen für das Ende im Garten Eden

Ich darf Sie Willkommen heißen zum Schauspiel der Extraklasse

In der Hauptrolle: Unser kleiner Klettermaxe

Unser Paul wollte hoch hinaus und ich hab' ihm einen Thron gebaut

Seine Familie wird ihn wohl schmerzlich vermissen

Doch auf manchen Luxus muss auch ein Herrscher verzichten

Und er erkundet jetzt ein Königreich, von dem man sagt, dass es der Ort der

Erlösung sei

Und mit sanfter, bedachter Sorgfalt leg' ich ihm den Strick um den Hals

Und seine Ohnmacht, sie weicht dem Wortschwall, den man erbricht vor dem Fall

Und ich trete den Schemel ins Leere, sehe wie der Körper in Ekstase tanzt

Und einem Kampf unterliegt, den ein jeder verliert, wenn das Ende dich bannt

De bus rolt over de idyllische landweggetjes

Terug naar een lang vervlogen tijd

Door de dorpjes waar we de hele nacht op de bank hebben gezeten

Gewapend voor weinig en klaar voor alles

Dorpen vol mensen die denken dat sterrenstelsels de kosmos zijn

Waar exoten nog exoten zijn

Waar ze ijverig hun dagelijkse routine organiseren

En de gelaten sprong in het stoombad van drugs

Bossen waar zuurstof nog steeds de longen vult

Waar de vossen en konijnen nog "welterusten" zeggen.

Ik ben de enige getuige in deze stomme film, waar men tevergeefs naar zoekt

kan op de stadsplattegronden

En het plaatsnaambord van mijn vaderland passeert mijn raam

De kerk komt subliem in beeld

En ik weet dat hier nooit iets zal veranderen

Een plek die nooit de dorst naar de realiteit lest

En ik stap uit bij het gemeentehuis

Mijn voeten op verharde grond

Het ziet er nog steeds uit zoals toen

En ik ken elk geheim pad tot in het kleinste detail

En ik wacht voor de fabriek op de parkeerplaats

Achter de carrosserie van een zwarte auto

En ik weet dat je dienst bijna voorbij is

Maar die ene nacht dat je niet thuiskomt, ah

Zoals ik kan zien, is het leven aardig voor je geweest

Je hebt een vrouw en een illuster huis gevonden

Ik beken, ik heb op internet gezocht

Een kleine Niklas heeft je nest compleet gemaakt

Paul, mijn vriend, het is voorbij

Je zult ervaren hoe een droom buigt naar trauma

Als je je als een koning gedraagt, verdien je een troon

En ik zorgde ervoor dat je zoon dat zag

Mijn boksbeugels raakten zijn gezicht, zijn ogen rollen

En ik ben getuige van een aanblik van onmacht die nooit zal worden vergeten

Ik ga langzaam op mijn knieën en schouder de buit

Ik draag het meter voor meter met gecontroleerde stappen

Als een offer in de richting van Rathausplatz

De last wordt zwaarder en zwaarder

De voorbijgangers kijken me verbijsterd aan

Ik knik naar mijn handlanger in een kort gebaar

De steiger staat alsof hij er altijd heeft gestaan

Ik nader de steiger, hef hem op

De show kan beginnen voor het einde in de Tuin van Eden

Graag heet ik je welkom bij het spektakel van de extra les

In de hoofdrol: Onze kleine klimmaxe

Onze Paul wilde hoog mikken en ik bouwde hem een ​​troon

Zijn familie zal hem heel erg missen

Maar zelfs een heerser moet het zonder wat luxe doen

En hij verkent nu een koninkrijk waarvan wordt gezegd dat het de plaats is van de...

redding is

En met zachte, weloverwogen zorg legde ik het touw om zijn nek

En zijn machteloosheid maakt plaats voor de stortvloed van woorden die men opwerpt voor de val

En ik trap de kruk in de leegte, zie hoe het lichaam danst in extase

En bezwijken voor een strijd die iedereen verliest wanneer het einde je verbiedt