Human Ocean - JAW, Maggi Magou

Kennst du die Weiten der Welt, kennst du die Berge?

Kennst du das unendliche Flachland kennst du die Meere?

Kennst du das schottische Hochland und die Tiefen des Wassers?

Kennst du den Staub des Grand Canyon und das Eis aus Alaska?

Es gibt so viele Dinge in der Erde, in denen die Liebe steckt

Seit sie die Urgeburt erlebt hat, zu der Zeit die Niemand kennt

Und ich hör sie jedes Mal im Rausch der Melodien

Und ich spür jedes Mal, dass es da draußen jemand gibt

Und ich hoff jedes Mal, dass ich sie irgendwann treffe

Den einen kleinen ruhigen Punkt, im Gerangel der Menschen

Der erkennt, dass ich nicht so bin, wie ich mich oft zeige

Weil ich zu viele Probleme in mir trage, zu oft verzweifle

Der versteht, dass ich in meinem Inneren ein anderer Mensch bin

Und dass letztendlich keiner aus meiner Bekannschaft mich kennt

Jene Frau, in der ich mich endlich wieder erkenn

Und die versteht, was ich in allen meinen Liedern erzähl

I’m walking through this human ocean (human ocean)

To find my peace of me (lalalalalala)

This one lady who is glowing in the dark of the night

Es gab eine Zeit, da dachte ich, ich hätte die Liebe des Lebens getroffen

Begann zu schreiben, auf Liebe zu hoffen

Ich wollte den ganzen Scheiß auf’s Blatt bringen

Ein ganzes Jahr lang lief ich wie durch eine andere Welt, mit Hoffnung in den

Adern

Und wie sehr kann es schmerzen, wenn du erst fliegst und dann fällst

Und bemerkst, dass jene Frau dich ihrer Liebe enthält

Wenn du bereit bist alles zu geben, doch sie nichts davon will

Wenn du nur noch leidest, sie ihr Glück findet und du dabei hilfst

Wenn du bei «Wüstenblume» von Curse die Nächte verbringst

Und du nicht mehr denken kannst, weil dich nur Schmerzen durchdringen

Weil du nicht mehr weißt, ob du jemals wieder Freude empfinden kannst

Letztendlich die Zeit deine Wunden heilt

Und du merkst, wie blind du warst

Und endlich erkennst, dass du sie noch nicht gefunden hast

Trotz Wunden Kraft schöpfst und nicht einfach schlapp machst

Und weiter den Weg gehst, der vorher schon für dich bestimmt war

Und Sonne langsam das Eis taut, in deinem inneren Winter

I’m walking through this human ocean (human ocean)

To find my peace of me (lalalalalala)

This one lady who is glowing in the dark of the night

Ich weiß nicht deinen Namen, ich weiß nicht, ob ich dich kenn'

Weiß nicht wo du wohnst

Und weiß auch nicht, woran du jetzt denkst, genau in diesem Moment

Doch eins, das weiß ich ganz sicher

Dass wir beide füreinander bestimmt sind

Seit wir die Lichter von dieser Welt erblickt haben

Es gibt ein Schicksal

Welches Menschen zusammenführt an einem Glückstag

Und ich will endlich geben, was ich in mir trage seit Jahren

Meine Träume teilen, statt weitere Jahre zu warten

Um zu sagen, was ich dieser Welt verschweige

Dieser stumpfen Welt, in der viele die Sekunden zähl'n, bis sie zugrunde gehen

Und wenn du da draußen bist und dieses Album hörst, bitte meld dich

Komm einfach rüber und zeig mir, wie schön diese Welt ist

I’m walking through this human ocean (human ocean)

To find my peace of me (lalalalalala)

This one lady who is glowing in the dark of the night

Kent u de uitgestrektheid van de wereld, kent u de bergen?

Kent u de eindeloze vlaktes, kent u de zeeën?

Kent u de Schotse hooglanden en de diepten van het water?

Kent u het stof van de Grand Canyon en het ijs van Alaska?

Er zijn zoveel dingen op aarde die liefde bevatten

Sinds ze de oergeboorte beleefde, op het moment dat niemand het weet

En ik hoor ze elke keer in de bedwelming van de melodieën

En ik heb altijd het gevoel dat er iemand is

En ik hoop altijd dat ik haar ooit zal ontmoeten

Het enige rustige plekje in de drukte

Wie herkent dat ik niet ben zoals ik mezelf vaak laat zien

Omdat ik te veel problemen in mij draag, wanhoop te vaak

Wie begrijpt dat ik van binnen een ander mens ben?

En dat uiteindelijk geen van mijn kennissen mij kent

De vrouw waarin ik mezelf eindelijk herken

En wie begrijpt wat ik zeg in al mijn liedjes

Ik loop door deze menselijke oceaan (menselijke oceaan)

Om mijn vrede van mij te vinden (lalalalalala)

Deze ene dame die gloeit in het donker van de nacht

Er was een tijd dat ik dacht dat ik de liefde van mijn leven had ontmoet

Begon te schrijven, hopend op liefde

Ik wilde al die shit op papier zetten

Een heel jaar liep ik als in een andere wereld, met hoop in de

aderen

En hoeveel pijn het kan doen als je eerst vliegt en dan valt

En merk op dat die vrouw je haar liefde onthoudt

Wanneer je klaar bent om alles te geven, maar zij wil er niets van

Als je alleen maar lijdt, vindt ze geluk en help je haar

Wanneer je de nachten doorbrengt in Curse's «Wüstenblume»

En je kunt niet meer denken omdat alleen pijn je doordringt

Omdat je niet meer weet of je ooit nog vreugde kunt voelen

Uiteindelijk heelt de tijd je wonden

En je realiseert je hoe blind je was

En besef eindelijk dat je haar nog niet hebt gevonden

Je trekt ondanks wonden kracht uit en wordt niet zomaar slap

En ga verder op het pad dat voorheen voor jou bedoeld was

En de zon ontdooit langzaam het ijs in je innerlijke winter

Ik loop door deze menselijke oceaan (menselijke oceaan)

Om mijn vrede van mij te vinden (lalalalalala)

Deze ene dame die gloeit in het donker van de nacht

Ik weet je naam niet, ik weet niet of ik je ken

Weet niet waar je woont

En weet niet waar je nu aan denkt, juist op dit moment

Maar één ding weet ik zeker

Dat we allebei voor elkaar bestemd zijn

Sinds we de lichten van deze wereld hebben gezien

Er is een lot

Wat mensen samenbrengt op een geluksdag

En ik wil eindelijk geven wat ik al jaren in me draag

Mijn dromen delen in plaats van nog jaren te wachten

Om te zeggen wat ik verberg voor deze wereld

Deze saaie wereld waarin velen de seconden tellen totdat ze vergaan

En als je naar dit album luistert, neem dan contact met ons op

Kom gewoon langs en laat me zien hoe mooi deze wereld is

Ik loop door deze menselijke oceaan (menselijke oceaan)

Om mijn vrede van mij te vinden (lalalalalala)

Deze ene dame die gloeit in het donker van de nacht