Nella terra del vento - Ivano Fossati

Grazie

Per le rose d’inverno

In un momento fiorite e in un giorno appassite di nuovo sai qui la gente mi ama

La città il suo candore il suo passo il suo orgoglio e il suo nome

Io sto qui

Nella terra del vento nella terra dei sogni sbiancati

E dormo con la mia porta aperta

In qualche modo

Da qualche parte

Molto lontano più a Ovest di qui

Ci sono giorni meno tersi di questi

Io non ho niente da ricordare a nessuno

Se non che io e te ci troveremo qui

Nella strada bruciata dal sale

In questo bel silenzio

Sarà il nostro destino che di noi non sa niente sarà

E la sua regola

Ma i ricordi sono pieni di nomi per niente

E ci fanno sentire lontani e sicuri

Io sto qui

Nella terra del vento nella terra degli uomini

Io sto qui

E io ti aspetto qui amore mio

Nella casa imbiancata di sale

In questo bel silenzio

Bedankt

Voor winterrozen

In een moment bloei je en over een dag verwelk je weer, je weet dat de mensen hier van me houden

De stad, haar openhartigheid, haar stap, haar trots en haar naam

ik blijf hier

In het land van de wind in het land van witte dromen

En ik slaap met mijn deur open

op de een of andere manier

Ergens

Veel verder naar het westen van hier

Sommige dagen zijn minder duidelijk dan deze

Ik heb niets om iemand eraan te herinneren

Behalve dat jij en ik hier zullen zijn

Op straat verbrand door zout

In deze mooie stilte

Het zal ons lot zijn dat niets van ons weet

En zijn heerschappij

Maar de herinneringen staan ​​voor niets vol met namen

En ze geven ons een afstandelijk en veilig gevoel

ik blijf hier

In het land van de wind in het land van de mensen

ik blijf hier

En ik wacht hier op je mijn liefste

In het huis witgekalkt met zout

In deze mooie stilte