Laura e l'avvenire - Ivano Fossati

Laura l’avvenire ci sfugge tutto sta cambiando, amore e lavoro per esempio

Tutto sta mancando

La parte buona della nostra vita è ancora là nei bar sulla strada col futuro

che ci lluminava

Sembravi spaventata al primo incontro col tuo sorriso leggero sembravi più

fragile mentre preparavi in fondo agli occhi quell’attentato che sono le

lacrime al mio desiderio sincero

Laura prendi il tuo coraggio e abbracciami.

Abbracciami.

Ora questo posto non fa più per noi, questo è un deserto di democrazia,

oggi che la fabbrica chiude tutti se ne andranno.

Lasciamo libera la scena, anche noi!

Vieni.

E' così vero che non ha senso e forte l’indifferenza dei giorni,

Laura prendi il tuo cappello e andiamo

Che di strada, di strada, di strada ne avremo da raccontare.

In mezzo alla polvere di acido e d’argento.

Ti amavo, ti amo, e aggiungo mite un sentimento.

Dai prendi anche il mio cappotto dalla sedia che ce ne andiamo, noi due

Ora questo posto non fa più per noi, questo è un deserto della fantasia,

ora questo posto non fa più per noi

Laura de toekomst ontgaat ons alles verandert, liefde en werk bijvoorbeeld

Alles ontbreekt

Het goede deel van ons leven is er nog steeds in de bars op weg naar de toekomst

dat verlichtte ons

Je leek bang bij de eerste ontmoeting met je lichte glimlach leek je meer

breekbaar terwijl je in het diepst van je ogen die aanval voorbereidde die er is

tranen om mijn oprechte verlangen

Laura vat je moed en knuffel me.

Omhels me.

Nu is deze plek niet meer voor ons, dit is een woestijn van democratie,

vandaag dat de fabriek sluit zal iedereen vertrekken.

Laten we de scène ook vrij laten!

Jij komt.

Het is zo waar dat de onverschilligheid van de dagen geen zin heeft en sterk is,

Laura, neem je hoed en laten we gaan

Hoe zit het met de straat, de straat, de straat zullen we moeten vertellen.

Te midden van zuur en zilverstof.

Ik hield van je, ik hou van je, en ik voeg een mild gevoel toe.

Kom op, neem mijn jas van de stoel als we vertrekken, wij tweeën

Nu is deze plek niet meer voor ons, dit is een wildernis van fantasie,

nu is deze plek niet langer voor ons