Визави - Интонация

Эй, Арктика!

Мне бы к тебе

И, чтобы вблизи суметь разглядеть

Галактику, парад Планет,

Холодных зим десерт - бисером снег;

И тут - степь, по степи: step by step

Ковыль слоняется везде.

И лишь во сне вальсирую я с ней,

Под "Колыбельную" Вселенной всей.

Кометы след шлейфом в небе

В тени Луны подобен фейерверку.

Сверху плеяды звезд, вразброс с ветром.

Как долго я искал тебя - моё спасение.

Холодным потом в гейзер души -

Новые ощущения, что так нужны были;

И так нежны они... Как я жил без них?

Чудеса, виражи!

Там, за горизонтом пыль

Спрячет за пазухой мир.

И только мы, на самом краю земли

Встретим первыми новую жизнь.

Визави!

А эту сферу, я назову твоим именем.

Она рождена в любви её родителей.

И ты - лучше воспитателей, мой космос.

Да я и сам давно забыл про воздух вовсе.

С тобой, возле или порознь.

Давно, я ведь твой до мозга костей.

И мы долго здесь, здесь пока мы вместе -

Моя сказочная Веста.

Там, за горизонтом, пыль

Спрячет за пазухой мир.

И только мы, на самом краю земли

Встретим первыми новую жизнь.

Визави!

Hé Arctisch!

Ik zou je graag willen zien

En om dichtbij te kunnen zien

Melkweg, parade van planeten,

Koud winterdessert - kralensneeuw;

En dan - de steppe, over de steppe: stap voor stap

Het vedergras plakt overal rond.

En alleen in een droom wals ik met haar,

Onder het "slaapliedje" van het hele universum.

Kometenspoor in de lucht

In de schaduw van de maan is als vuurwerk.

Van bovenaf een sterrenstelsel, verstrooid door de wind.

Hoe lang heb ik naar je gezocht - mijn redding.

Koud zweet in de geiser van de ziel -

Nieuwe sensaties die zo nodig waren;

En ze zijn zo zacht... Hoe heb ik zonder ze geleefd?

Wonderen, bochten!

Daar, achter de horizon, stof

Verbergt de wereld in zijn boezem.

En alleen wij, aan de rand van de aarde

Laten we het eerste nieuwe leven ontmoeten.

Tegenover!

En dit gebied, ik zal je naam noemen.

Ze werd geboren in de liefde van haar ouders.

En jij bent beter dan opvoeders, mijn ruimte.

Ja, ik ben zelf de lucht al lang vergeten.

Met jou, dichtbij of apart.

Lange tijd ben ik de jouwe tot op het bot.

En we zijn hier al een lange tijd, hier terwijl we samen zijn -

Mijn fantastische Vesta.

Daar, achter de horizon, stof

Verbergt de wereld in zijn boezem.

En alleen wij, aan de rand van de aarde

Laten we het eerste nieuwe leven ontmoeten.

Tegenover!