Просто любовь - Любэ, Корни, Интонация

По зеленым полям, по тенистым садам, по аллеям ночным и весенним дворам.

Вновь пройду я один, никого не виня.

Здесь немного есть радости и для меня.

И для тебя, любимая моя, любимая моя.

Любимая моя.

По зеленым полям, по тенистым садам, по проселкам глухим и большим городам.

Я пройду, для тебя свое сердце храня.

здесь немного есть радости и для меня.

И для тебя, любимая моя.

В этом мире не зря есть закат и заря, так придумана жизнь, где земля и вода.

Это старше планет, выше всех облаков.

Это сон, называемый просто — любовь.

Любимая моя.

По зеленым полям, по тенистым садам, по проселкам глухим и большим городам.

Я пройду, для тебя свое сердце храня, никому эту радость не взять у меня.

В ней полет вольных птиц, в ней рассвета роса.

отчий дом, дети малые,

в мае гроза.

Это греет внутри, дает силы дышать, мое сердце с твоим в одном ритме стучать.

И эта вера моя гонит в венах кровь — это все называем мы просто любовь.

В ней полет вольных птиц, в ней рассвета роса, отчий дом, дети малые,

в мае гроза.

Безотчетная вера моя вновь и вновь — это все называем мы просто любовь.

Просто любовь.

По зеленым полям, по тенистым садам, по аллеям ночным и весенним дворам.

Вновь пройду я один, никого не виня.

Здесь немного есть радости и для меня.

И для тебя, любимая моя.

Door de groene velden, door de schaduwrijke tuinen, door de steegjes van de nacht en lentetuinen.

Nogmaals, ik zal alleen gaan, niemand de schuld geven.

Er is hier ook wat vreugde voor mij.

En voor jou, mijn liefste, mijn liefste.

Heerlijk mijn.

Door groene velden, door schaduwrijke tuinen, door dove landwegen en grote steden.

Ik zal slagen en mijn hart voor je houden.

er is hier ook wat vreugde voor mij.

En voor jou, mijn liefste.

In deze wereld is het niet voor niets dat er zonsondergang en dageraad is, zo is het leven uitgevonden, waar land en water zijn.

Het is ouder dan de planeten, vooral de wolken.

Deze droom wordt gewoon liefde genoemd.

Heerlijk mijn.

Door groene velden, door schaduwrijke tuinen, door dove landwegen en grote steden.

Ik zal slagen, mijn hart voor jou houdend, niemand kan deze vreugde van mij afnemen.

Daarin is de vlucht van vrije vogels, daarin is de dauw van de dageraad.

vaders huis, kleine kinderen,

onweer in mei.

Het verwarmt van binnen, geeft kracht om te ademen, mijn hart klopt in hetzelfde ritme als dat van jou.

En dit geloof van mij stuwt bloed door de aderen - we noemen dit allemaal gewoon liefde.

De vlucht van vrije vogels is erin, de dauw van de dageraad is erin, het vaders huis, kleine kinderen,

onweer in mei.

Mijn onverklaarbare geloof keer op keer - we noemen dit allemaal gewoon liefde.

Gewoon liefde.

Door de groene velden, door de schaduwrijke tuinen, door de steegjes van de nacht en lentetuinen.

Nogmaals, ik zal alleen gaan, niemand de schuld geven.

Er is hier ook wat vreugde voor mij.

En voor jou, mijn liefste.