In the Groves of Death - Insomnium

In the evening of a grey day

A bleak day

I strayed into the dim silence

Of the hallowed trees

Where the fir-trees whisper

Of those been, those gone

Where the sacred earth still hides

All those we once loved

«O father, hear these words

Your son is not made for this world

Faint-hearted and careworn

Into this vile life I was hurled

In the woods the fiends sigh

I swear I heard the demons neigh

On the seashore I espy

The dreadful void under the tides"

Ill-assorted with this life

These cares

Each moment I am waiting

For the worst to come my way

Dark berry from my mother’s womb

A frail one

I was affrighted at my birth

Bewildered from the start

«O father, hear these words

Your son is not made for this world

Faint-hearted and careworn

Into this vile life I was hurled

In the woods the fiends sigh

I swear I heard the demons neigh

On the seashore I espy

The dreadful void under the tides"

Better it would be to stay in the shades

In the thicket of the dead, in the groves of death

Here I would lie to the end of the days

«Hear me now, my hapless son

Warn away all yours fears

Make good use of your brief days

Life may be grim but death is more austere

By yourself you sit and wait

By yourself you will have time to repent»

«In these lowly halls

No moon will beam, no sun will shine

In these narrow rooms

No tears are seen, no laughter heard»

At the dawn of a quiet day

I strolled from the woods, returned to the hearth

And with a restful mind I roamed

The dreary shores, the darkling wilds

Greeting all the days that befall

Taking life as it comes

Op de avond van een grijze dag

Een sombere dag

Ik dwaalde de vage stilte in

Van de geheiligde bomen

Waar de dennenbomen fluisteren

Van degenen die zijn geweest, die zijn verdwenen

Waar de heilige aarde zich nog steeds verbergt

Al degenen van wie we ooit hielden

"O vader, hoor deze woorden"

Je zoon is niet gemaakt voor deze wereld

Zwak en bezorgd

In dit verachtelijke leven werd ik geslingerd

In het bos zuchten de duivels

Ik zweer dat ik de demonen hoorde hinniken

Aan de kust ik espy

De vreselijke leegte onder de getijden"

Slecht geassorteerd met dit leven

deze zorgen

Elk moment dat ik wacht

Voor het ergste dat op mijn pad komt

Donkere bes uit de moederschoot

Een fragiele

Ik was bang bij mijn geboorte

Verbijsterd vanaf het begin

"O vader, hoor deze woorden"

Je zoon is niet gemaakt voor deze wereld

Zwak en bezorgd

In dit verachtelijke leven werd ik geslingerd

In het bos zuchten de duivels

Ik zweer dat ik de demonen hoorde hinniken

Aan de kust ik espy

De vreselijke leegte onder de getijden"

Het zou beter zijn om in de schaduw te blijven

In het struikgewas van de doden, in de bossen van de dood

Hier zou ik tot het einde der dagen liegen

"Hoor me nu, mijn ongelukkige zoon"

Waarschuw al je angsten

Maak goed gebruik van je korte dagen

Het leven is misschien grimmig, maar de dood is soberder

In je eentje zit je te wachten

In je eentje heb je tijd om je te bekeren»

"In deze nederige zalen"

Geen maan zal stralen, geen zon zal schijnen

In deze smalle kamers

Er worden geen tranen gezien, geen gelach gehoord»

Aan het begin van een rustige dag

Ik wandelde het bos uit, keerde terug naar de haard

En met een gerust hart dwaalde ik rond

De sombere kusten, de duistere wildernis

Groet alle dagen die komen

Het leven nemen zoals het komt