Stoica - Il Muro del Canto

Finirà com’era cominciata

Dentro un letto d’ospedale

Questa vita sporca e ladra

Ma fino a quel momento

Ci sarà da bere e urlare

Fino a farci male il cuore dentro all’anima

Io non l’aspetterò passare

Non la cercherò un istante

Sarò dentro all’occhio del ciclone

Mi spezzerò, m’aggiusterò

Nell’ombra senza mai cambiare umore

Col fuoco che ho rubato al sole

Il mio spirito s’incendia

E carica il fucile con l’amore

Nessuna verità mi ha detto il vero

E sul giornale del padrone

Non c'è niente di reale

Non fa per voi la libertà

Non è qualcosa che si trova

Passeggiando a piedi nudi al mare

E la mia vita è bella

Come quando il cielo è nero e fuori piove

Ma il cielo resta blu sopra le nuvole

Non è stato un caso

Che i miei baci tu l’hai definiti amore

Dentro un libro da finire

Ma se non resta niente

A quella pagina deve esserci un errore

Io non ti lascerò cadere

Dentro ad un triste lieto fine

Vieni dentro l’occhio del ciclone

Ti spezzerai, t’aggiusterai

Nell’ombra senza mai cambiare umore

Non fa per voi la libertà

Non è qualcosa che si trova

Passeggiando a piedi nudi al mare

E la mia vita è bella

Come quando il cielo è nero e fuori piove

Het zal eindigen zoals het begon

In een ziekenhuisbed

Dit vuile en stelende leven

Maar tot dan

Er zal gedronken en geschreeuwd worden

Tot ons hart pijn doet in onze ziel

Ik zal niet wachten tot het voorbij is

Ik zal er geen moment naar zoeken

Ik zal in het oog van de storm zijn

Ik zal breken, ik zal het repareren

In de schaduw zonder ooit van stemming te veranderen

Met het vuur dat ik van de zon heb gestolen

Mijn geest ontbrandt

En laad het pistool met liefde

Geen waarheid vertelde me de waarheid

En in de krant van de baas

Er is niets echts

Vrijheid is niets voor jou

Het is niet iets dat gevonden wordt

Op blote voeten naar de zee lopen

En mijn leven is mooi

Zoals wanneer de lucht zwart is en het buiten regent

Maar de lucht blijft blauw boven de wolken

Het was geen ongeluk

Je definieerde mijn kussen als liefde

In een boek dat nog moet worden afgemaakt

Maar als er niets meer is

Er moet een fout op die pagina staan

Ik laat je niet vallen

Binnen een triest happy end

Kom in het oog van de storm

Je gaat kapot, je lost jezelf op

In de schaduw zonder ooit van stemming te veranderen

Vrijheid is niets voor jou

Het is niet iets dat gevonden wordt

Op blote voeten naar de zee lopen

En mijn leven is mooi

Zoals wanneer de lucht zwart is en het buiten regent