Куд-куда - Игорь Корнелюк

Жил на земле футбольный мяч,

Он был упрям и был горяч.

И вот, кто в жизни был бойцом,

Влюбился в курицу с яйцом.

Слышит наш мяч теперь,

Лишь отворяя дверь:

«Куд-куд-куд-куда ?»

Одно всегда:

«Куд-куд-куд-куда ?»

(х4)

Он каждый день стремится в бой,

А курица зовёт домой.

Где дети, телевизор и обед,

И никаких пенальти нет.

В жизни одна еда —

Такая вот беда!

«Куд-куд-куд-куда ?»

Да, такие вот дела!

Он хочет прыгать по траве,

Такие мысли в голове:

Голы в ворота забивать.

Она кудахчет: «Не бывать!

Глупо в твои года.

Короче, никогда!»

«Куд-куд-куд-куда ?»

Ленивым стал футбольный мяч.

Финал таков, хоть плач.

Теперь не мяч он, не яйцо — Исчезло у него лицо

Een voetbal leefde op de grond,

Hij was koppig en hij was heet.

En nu, wie was een vechter in het leven,

Verliefd op een kip en een ei.

Hoort onze bal nu

Gewoon de deur openen

"Waar-waar-waar-waar?"

Een is altijd:

"Waar-waar-waar-waar?"

(x4)

Hij streeft er elke dag naar om te vechten,

En de kip belt naar huis.

Waar zijn de kinderen, tv en lunch,

En er zijn geen sancties.

Er is maar één voedsel in het leven -

Dat is het probleem!

"Waar-waar-waar-waar?"

Ja, zo zijn de dingen!

Hij wil op het gras springen

Zulke gedachten in mijn hoofd:

Om doelpunten te maken.

Ze kakelt: “Doe niet zo!

Dom op jouw leeftijd.

Kortom, nooit!”

"Waar-waar-waar-waar?"

De voetbal werd lui.

De finale is, zelfs huilen.

Nu is hij geen bal, geen ei - Zijn gezicht is verdwenen