Thresher - Hellions

I hate the radio

Advertisements, morning show hosts

And every cop on the side of the road

Everything outside the windscreen disturbs me

But inside it’s worse

The thresher that we call this world

Reduces me to mere idle talk

I’m slowly but certainly descending

Fuck you for not being strong enough

For letting me bare the weight of both of us

I can’t forever be your crutch (I can’t forever be your crutch)

Today I think I’ve had enough (I think I’ve had enough)

High at the airport, drunk at the beach

I’ve been numb for weeks, I can’t feel a thing

I’ll swill or smoke, I’ll roll a note

If I just swallow, I’ll prevent the choke

So keep me up (keep me out)

Of this house (of this mind)

Cause there a’int no use in worrying all the time

Take me back to where the flowers grow

To the man in the mirror that I used to know

Fuck you for not being strong enough

For letting me bare the weight of both of us

I can’t forever be your crutch

Today I think I’ve had enough (today I think I’ve had enough)

Enough, enough — I’m screaming

Enough, enough — can you hear me now?

Enough, enough — I’m screaming

In mess I should be cleaning, running

The carousel slows, reality starts to set in

My friends are climbing off

How long have the horses been plastic?

Have we been going in circles?

Was I always alone?

Was it their voices I heard, or was it a dial tone?

I think I’ve always known

But I never cared to pay heed

Because I’m not, I’m not, I’m not, I’m not

Ready to up and leave

At least just not like this

Cause this was our abyss

I loved you all, this was our home

We were together and I love it as it is

Ik haat de radio

Advertenties, presentatoren van ochtendshows

En elke agent aan de kant van de weg

Alles buiten de voorruit stoort me

Maar van binnen is het erger

De dorsmachine die we deze wereld noemen

Brengt me terug tot niets meer dan loze praatjes

Ik daal langzaam maar zeker af

Neuk je omdat je niet sterk genoeg bent

Om me het gewicht van ons beiden te laten dragen

Ik kan niet voor altijd je kruk zijn (ik kan niet voor altijd je kruk zijn)

Vandaag denk ik dat ik genoeg heb gehad (ik denk dat ik genoeg heb gehad)

High op het vliegveld, dronken op het strand

Ik ben al weken verdoofd, ik voel niets

Ik spoel of rook, ik rol een briefje

Als ik gewoon slik, voorkom ik de verstikking

Dus houd me op (houd me buiten)

Van dit huis (van deze geest)

Omdat het geen zin heeft om je altijd zorgen te maken

Breng me terug naar waar de bloemen groeien

Aan de man in de spiegel die ik vroeger kende

Neuk je omdat je niet sterk genoeg bent

Om me het gewicht van ons beiden te laten dragen

Ik kan niet voor altijd je kruk zijn

Vandaag denk ik dat ik genoeg heb gehad (vandaag denk ik dat ik genoeg heb gehad)

Genoeg, genoeg — ik schreeuw!

Genoeg, genoeg — kun je me nu horen?

Genoeg, genoeg — ik schreeuw!

In de rommel zou ik moeten schoonmaken, rennen

De carrousel vertraagt, de realiteit begint zijn intrede te doen

Mijn vrienden klimmen eruit

Hoe lang zijn de paarden al van plastic?

Zijn we in cirkels gegaan?

Was ik altijd alleen?

Waren het hun stemmen die ik hoorde, of was het een kiestoon?

Ik denk dat ik het altijd al heb geweten

Maar het kon me nooit schelen om op te letten

Want ik ben niet, ik ben niet, ik ben niet, ik ben niet

Klaar om op te staan ​​en te vertrekken

Tenminste, gewoon niet zo

Want dit was onze afgrond

Ik hield van jullie allemaal, dit was ons huis

We waren samen en ik vind het geweldig zoals het is