To je tvý Waterloo - Helena Vondráčková

To je tvý Waterloo,

konec výher, jasnej pád.

To je tvý Waterloo,

orel s trůnem se už kácí.

Teď se svou šerpou ubohou

můžes se jen kát.

Mně ležíš spoután u nohou,

ztrácíš majestát.

A setník tvůj štít zakryl

sítem pavoučím.

Já teď poroučím

a druhej ztrácí.

To je tvý Waterloo,

kterým splácíš starej hřích.

To je tvý Waterloo.

Co je s jízdou?

Nemáš žádnou.

To je tvá píseň labutí,

píseň pro můj smích.

A kalich s hořkou pachutí

přijmeš z rukou mých.

Zde podpiš vlastní ortel

černý na bílým.

Já svý docílím

a budu mít pod mou.

To je tvý Waterloo,

smutnej zánik, jasnej pád.

To je tvý Waterloo,

doba králů se už krátí.

Tři chudý koňský povozy

z dálek přichvátaj.

Tvou duši černou povozí

černej vozataj.

A polní oltář bude

tečkou za bitvou.

Já jsem paní tvou

a to teď platí.

Hlavu neskláněj, ať vidím pláč.

Koně uháněj zdupanou trávou.

Co je s tvou slávou?

To je tvůj zánik a tvůj pád.

Jsi pod mým přímým velením,

s tím se nedá hnout.

A na můj ostrov Helenin

půjdeš zestárnout.

Tam je vás víc než tucet,

Pán Bůh žehnej vám.

Já jen zakejvám

a budeš v mracích.

To je tvý Waterloo,

dravec sám pad do mejch pout.

To je tvý Waterloo,

orel s tůnem se už kácí.

Tys neměl, neměl podlehnout.

To nesmíš.

Kdo mě má rád,

mě předem ztrácí.

Tys neměl, neměl podlehnout.

To nesmíš.

To je tvůj zánik a tvůj pád.

Dit is jouw Waterloo,

einde van de winst, duidelijke val.

Dit is jouw Waterloo,

de adelaar met de troon valt al.

Nu met zijn arme sherpa

je kunt je alleen bekeren.

Je ligt aan mijn voeten,

je verliest je majesteit.

En de centurio bedekte je schild

spinnenweb.

ik bestel nu

en de ander verliest.

Dit is jouw Waterloo,

waarmee je de oude zonde terugbetaalt.

Dit is jouw Waterloo.

Hoe zit het met de rit?

Je hebt er geen.

Dit is jouw zwanenzang,

een lied voor mijn gelach.

En een bokaal met een bittere nasmaak

je zult uit mijn handen ontvangen.

Teken hier je eigen ortel

zwart op wit.

Ik zal de mijne bereiken

en ik zal onder de mijne hebben.

Dit is jouw Waterloo,

treurig overlijden, duidelijke val.

Dit is jouw Waterloo,

de tijd van koningen wordt korter.

Drie arme paardenkoetsen

komen van ver.

Je ziel bij de zwarte koets

zwarte chauffeur.

En het veldaltaar zal zijn

stip na de slag.

ik ben je minnares

en dat is nu waar.

Buig je hoofd niet zodat ik kan zien huilen.

Paarden rennen door het vertrapte gras.

Hoe zit het met je bekendheid?

Dit is je ondergang en je ondergang.

Je staat onder mijn directe bevel,

daar kun je niet mee bewegen.

En naar mijn eiland Helenin

je wordt oud.

Er zijn er meer dan een dozijn van jullie,

God zegene je.

ik ben gewoon aan het stotteren

en je zult in de wolken zijn.

Dit is jouw Waterloo,

het roofdier zelf valt in mijn handboeien.

Dit is jouw Waterloo,

de adelaar met het zwembad is al aan het vellen.

Je had niet moeten bezwijken.

Dat kan je niet.

Wie vindt mij leuk,

hij verliest me bij voorbaat.

Je had niet moeten bezwijken.

Dat kan je niet.

Dit is je ondergang en je ondergang.