Stromy a řeka - Helena Vondráčková, Zdenek Borovec, Bohuslav Ondracek

Ona: Jak statný strom,

své země syn,

jak rovný strom

ty stůj dál.

Strom dobrý v tom,

že skýtá stín

a plodům svým,

že zrát dal.

Z hlíny živ jak otec tvůj,

kmen a listí, tak tu stůj.

Jak statný strom,

co dává stín,

jak rovný strom

tu stůj dál.

On: To táta můj, když skládal kmeny s fůr,

celý dům voněl smolným dřívím, celý dvůr.

Ona: Jako les

vrostem do kamene,

zítra i dnes

vodu, voděnku déšť dá nám.

Jizvy v nás,

větve nalomené

vítr i čas

tiše odnesou Bůh ví kam.

Co je prach,

to se zapomene,

zůstane práh,

zbyde dřevěný trám.

On: Zelenej se, mlází,

proutek se k proutku sází

v písku i tam, kde schází

jíl.

Zelenej se, houští,

proutek si klíčky pouští,

bez toho svět by pouští

byl.

Sbor: Zelenej se, mlází,

proutek se k proutku sází

v písku i tam, kde schází

jíl.

Zelenej se, houští,

proutek si klíčky pouští,

bez toho svět by pouští

byl.

Ona: Jako les

vrostem do kamene,

zítra i dnes

vodu, voděnku déšť dá nám.

Jizvy v nás,

větve nalomené

vítr i čas

tiše odnesou Bůh ví kam.

Co je prach,

to se zapomene,

zůstane práh,

zbyde dřevěný trám.

Ona: Jak statný strom,

své země syn,

jak rovný strom

ty stůj dál.

Strom dobrý v tom,

že skýtá stín

a plodům svým,

že zrát dal.

Z hlíny živ jak otec tvůj,

kmen a listí, tak tu stůj.

Jak statný strom,

co dává stín,

jak rovný strom

tu stůj dál.

On: Jak táta tvůj nech zdravé stromy stát,

u nich k svým kořenům se vrátíš - jedenkrát.

Ona: Kde jsou jablka tvá i má?

Řeky se ptej, ať poví,

ta plný klín jich má.

Já řece odpouštím, že chvátá,

má jara odnáší tam v dál.

Já řece odpouštím, že chvátá,

proud beztak nevrátí, co vzal.

Mé stopy včerejší teď smývá,

strom v břehu obtáčí jak šál.

Já řece odpouštím, že zpívá

jiný song, nežli v dětství mém se hrál.

Zpívá dnes,

že už začalo tát,

kde byl jez,

Bude přehrada stát.

Vodopád, jenž dolů dál se řítí.

Není vor, ale zato je pláž.

Tam člun, tady jezero máš.

Ten proud je teď proud,

co teplo dává a svítí.

Já řece odpouštím, že chvátá,

má asi delší pouť, než já.

Já řece odpouštím, že chvátá,

spěchá dál, ano, chvátá tam, kam má,

řeka má.

Sbor: Odpouštím, že chvátá,

jako dřív plyne dál

Plná kamení a bláta,

jak nám věnem ji táta,

táta dal,

křišťál i kal.

Odpouštím, že chvátá,

jako dřív plyne dál

plná kamení a bláta,

jak nám věnem ji táta,

táta dal,

křišťál i kal…

Zij: Als een stevige boom,

zoon van zijn land,

als een rechte boom

je blijft doorgaan.

De boom is goed in

dat zorgt voor schaduw

en hun vruchten,

dat hij volwassen werd.

Hij zal van de aarde leven als uw vader,

stam en bladeren, dus ga hier staan.

Wat een stoere boom

wat geeft de schaduw?

als een rechte boom

blijf hier.

Hij: Mijn vader, toen hij de stammen met de forten samenstelde,

het hele huis rook naar teer, de hele tuin.

Zij: Heel bos

Ik groei in een steen,

morgen en vandaag

water, regen zal ons regen geven.

littekens in ons,

takken gebroken

wind en tijd

rustig weghalen God weet waar.

Wat is stof?

het zal vergeten worden

de drempel blijft,

er komt een houten balk.

Hij: Ga groen, jong,

het takje zet in op het takje

in het zand en waar het ontbreekt

klei.

Groen, struikgewas,

de toverstok laat de sleutels los,

zonder dat zou de wereld deserteren

was.

Koor: Groen, jong,

het takje zet in op het takje

in het zand en waar het ontbreekt

klei.

Groen, struikgewas,

de toverstok laat de sleutels los,

zonder dat zou de wereld deserteren

was.

Zij: Heel bos

Ik groei in een steen,

morgen en vandaag

water, regen zal ons regen geven.

littekens in ons,

takken gebroken

wind en tijd

rustig weghalen God weet waar.

Wat is stof?

het zal vergeten worden

de drempel blijft,

er komt een houten balk.

Zij: Als een stevige boom,

zoon van zijn land,

als een rechte boom

je blijft doorgaan.

De boom is goed in

dat zorgt voor schaduw

en hun vruchten,

dat hij volwassen werd.

Hij zal van de aarde leven als uw vader,

stam en bladeren, dus ga hier staan.

Wat een stoere boom

wat geeft de schaduw?

als een rechte boom

blijf hier.

Hij: Hoe je vader gezonde bomen liet staan,

met hen keer je terug naar je roots - een keer.

Zij: Waar zijn jouw appels en de mijne?

Rivieren vragen hen om te zeggen:

ze heeft er een volle wig van.

Ik vergeef de rivier voor het haasten,

mijn lente gaat verder.

Ik vergeef de rivier voor het haasten,

de stroom zal niet teruggeven wat hij nam.

Mijn sporen worden gisteren weggewassen,

de boom in de kust wikkelt zich als een sjaal.

Ik vergeef de rivier voor het zingen

een ander nummer dan mijn jeugd werd gespeeld.

Ze zingt vandaag

dat het al begint te smelten,

waar was de stuw

De dam blijft staan.

Een waterval die verder naar beneden raast.

Er is geen vlot, maar er is een strand.

Er is een boot, hier is een meer.

Die stroom is nu stroom,

wat warmte geeft en glanst.

Ik vergeef de rivier voor het haasten,

hij heeft waarschijnlijk een langere pelgrimstocht dan ik.

Ik vergeef de rivier voor het haasten,

haast je, ja, haast je naar waar hij is,

de rivier heeft.

Koor: Ik vergeef hem dat hij zich haast,

zoals eerder

Vol rotsen en modder,

hoe papa ons haar heeft gegeven

vader gaf

kristal en slib.

Ik vergeef hem dat hij zich haast,

zoals eerder

vol rotsen en modder,

hoe papa ons haar heeft gegeven

vader gaf

kristal en modder...