Kapky - Helena Vondráčková

Ptáci, bouře, léto v nás a déšť hřívu pohladí.

A na kůži mám vzkaz, je v obrazech mých.

Mám od času čas ve vlasech z písku

proud zářivých tras a hlas, který znám.

Jen tak, stojím jen tak, voda stéká po kapkách.

Hra světel zvířená, zas tváře v dlaních mám.

Ptáci, bouře, léto v nás a déšť hřívu pohladí.

A na kůži mám vzkaz, je v obrazech cínových.

Kousky dnů prsty je lámu.

Řádky snů, je tisíc žalmů.

Ráda mám, když mě svým kouzlem dobýváš.

Jsou signály v nás s barevnou touhou.

Znám místo i čas, tam já přejdu práh.

Sbírám kapky všech vět, smutek skrývám pod kabát.

Všem ptákům odpouštím, že křídla nepůjčí.

Ptáci, bouře, léto v nás a déšť hřívu pohladí.

A na kůži mám vzkaz, je v obrazech cínových.

Kousky dnů prsty je lámu.

Řádky snů, je tisíc žalmů.

Ráda mám, když mě svým kouzlem dobýváš.

Jsou rána bílá, svíčky zhasínám.

Z lásky sílu sbírám, v kapkách sem dopadá.

Jsem a nejsem, možná, že voda mě získává.

Já jsem a nejsem já, tak dávno mě zná.

Kousky dnů prsty je lámu.

Řádky snů, je tisíc žalmů.

Ráda mám, když mě svým kouzlem dobýváš.

Ptáci, bouře, léto v nás a déšť hřívu pohladí.

A na kůži mám vzkaz, je v obrazech cínových.

Kousky dnů prsty je lámu

Řádky snů, je tisíc žalmů…

Vogels, stormen, zomer in ons en regen strelen de manen.

En ik heb een boodschap op mijn huid, het zit in mijn schilderijen.

Ik heb tijd in mijn haar gemaakt van zand

een stroom van stralende sporen en een stem die ik ken.

Zo maar, ik sta daar maar, het water loopt langs de druppels naar beneden.

Het spel van licht wervelt, ik heb weer gezichten in mijn handen.

Vogels, stormen, zomer in ons en regen strelen de manen.

En ik heb een boodschap op mijn huid, het is in tinnen schilderijen.

Fragmenten breken dagenlang mijn vingers.

Rijen van dromen, er zijn duizend psalmen.

Ik vind het leuk als je me verovert met je magie.

Er zijn signalen in ons met kleurwens.

Ik ken de plaats en de tijd, ik zal daar de drempel overgaan.

Ik verzamel druppels van alle zinnen, ik verberg verdriet onder mijn jas.

Ik vergeef alle vogels dat ze hun vleugels niet hebben uitgeleend.

Vogels, stormen, zomer in ons en regen strelen de manen.

En ik heb een boodschap op mijn huid, het is in tinnen schilderijen.

Fragmenten breken dagenlang mijn vingers.

Rijen van dromen, er zijn duizend psalmen.

Ik vind het leuk als je me verovert met je magie.

De ochtend is wit, de kaarsen gaan uit.

Ik verzamel kracht uit liefde, het valt hier in druppels.

Ik ben en ik ben niet, misschien wint water me.

Ik ben en ik ben niet, hij kent me zo lang geleden.

Fragmenten breken dagenlang mijn vingers.

Rijen van dromen, er zijn duizend psalmen.

Ik vind het leuk als je me verovert met je magie.

Vogels, stormen, zomer in ons en regen strelen de manen.

En ik heb een boodschap op mijn huid, het is in tinnen schilderijen.

Fragmenten breken dagenlang mijn vingers

Rijen van dromen, er zijn duizend psalmen...