Kam zmizel můj malý námořník? - Helena Vondráčková, Martin Kratochvíl, Oskar Petr

Hrál příštím přílivům

V bárce chtěl se svézt

Kráčel

Jak na oslavu váhání

Pryč od davu a strádání, smířen s temperou

Můj námořník

K příštím přílivům

Štíhlou

A vyzdobenou přídí zval

Co kapesníků snících damlíně táhl stín

Loučí se s ním

K příštím přílivům

Hádej

Kdy tenhle obraz vítal svět

To bylo mně snad míň jak pět vláčí zvolna stín

A jemu víc

(Přídí bloumá, vábí chládkem svým

Sítí houpá, půjčil jí svůj stín

Šátkem mávnout chtěl, však není čím)

(Přídí bloumal, hrál a chládkem svým

Sítí houpal, půjčil jí svůj stín

Šátkem mávnout chtěl, však není čím)

Hrál příštím přílivům

V bárce chtěl se svézt

Hádej

Kdy tenhle obraz vítal svět

To bylo mně snad míň jak pět s modrou temperou

A jemu víc

K příštím přílivům

Šálou

Byl zahalen můj námořník

Já přikreslila tváři knír, příštích přílivů

S dýmkou si hrál

V bárce chtěl se svézt

Zůstal

Ti v koutě po něm prázdný rám

To nechci slyšet, říkáš krám, s modrou temperou

Secesní kýč

K příštím přílivům

Snímám

Ten v rozích zašlý bílý stín

Co po obrazech nejde smýt, k příštím přílivům

Skrýš pro něj mám

V bárce chtěl se svézt

Kráčel

Jak na oslavu váhání

Pryč od davu a strádání, s modrou temperou

Můj námořník

K příštím přílivům

Hij speelde bij de volgende getijden

Hij wilde in de schuit rijden

Hij liep

Hoe je aarzeling viert?

Weg van de menigte en ontberingen, verzoend met tempera

mijn matroos

Naar de volgende getijden

Dun

En hij nodigde de versierde boog uit

Een schaduw trok de zakdoeken, dromend van de afschuining

Ze neemt afscheid van hem

Naar de volgende getijden

Raad eens

Toen dit beeld de wereld begroette

Dat waren misschien minder dan vijf die een langzame schaduw sleepten

En hij meer

(De boog dwaalt af;

Het net zwaait, hij leende haar zijn schaduw

Hij wilde met de sjaal zwaaien, maar het is niets)

(De boog dwaalde, speelde en koelde af

Hij zwaaide door het net en leende haar zijn schaduw

Hij wilde met de sjaal zwaaien, maar het is niets)

Hij speelde bij de volgende getijden

Hij wilde in de schuit rijden

Raad eens

Toen dit beeld de wereld begroette

Ik was misschien minder dan vijf met een blauwe tempera

En hij meer

Naar de volgende getijden

Een sjaal

Mijn matroos was gedekt

Ik tekende de snor op het gezicht van de volgende getijden

Hij speelde met een pijp

Hij wilde in de schuit rijden

Hij bleef

Degenen in de hoek na hem een ​​leeg frame

Ik wil dat niet horen, jij zegt winkel, met een blauwe tempera

Art Nouveau kitsch

Naar de volgende getijden

ik ben aan het fotograferen

Die met een witte schaduw in de hoeken

Wat niet weggewassen kan worden van de schilderijen, op naar de volgende getijden

Ik heb een voorraad voor hem

Hij wilde in de schuit rijden

Hij liep

Hoe je aarzeling viert?

Weg van de menigte en ontberingen, met een blauwe tempera

mijn matroos

Naar de volgende getijden