Až jednou sám se probudíš - Helena Vondráčková, Zdenek Borovec, Jiri Vondracek

Až jednou sám se probudíš,

přeludy snů až pominou,

ten pokoj bude vonět mnou,

mou hladkou ofinou i šepotem mým

a bloudit budeš jím

jak prázdnou krajinou.

Až jednou sám se probudíš,

bez dlaně mé a bez hostí.

Tam, kdes mě vždycky našel rád,

se s tichem rozhostí i podivný chlad

a sám tam budeš stát

jen s hloupou lítostí.

Hej, lásko, ty pěno bílá,

z tebe jenom písnička zbyla.

nananana…

Až jednou sám se probudíš,

kdo za mne čaj ti přichystá?

Já budu odtud tisíc mil,

však truchlit dočista, to není tvůj styl,

vždy vším sis jistý byl

a já tak nejistá.

Až jednou sám se probudíš,

už budu pryč tou hodinou

a potom třeba pochopíš,

že nestáls o jinou i to je co říct,

vždyť žen jsi míval víc,

však lásku jedinou.

Hej, lásko, ty pěno bílá,

jsi tu se mnou nebo jsi byla?

nananana…

Až jednou sám se probudíš

až jednou sám se probudíš

až jednou sám se probudíš…

Zodra je alleen wakker wordt,

de waanideeën van dromen zullen voorbijgaan,

die kamer zal naar mij ruiken,

mijn gladde pony en mijn gefluister

en je zult er langs dwalen

als een leeg landschap.

Zodra je alleen wakker wordt,

zonder mijn handpalm en zonder gasten.

Waar je me altijd hebt gevonden,

zelfs met een vreemde verkoudheid is er een vreemde verkoudheid

en je zult daar alleen staan

alleen met stomme spijt.

Hé, liefde, jij wit schuim,

alles wat je nog hebt is een lied.

nananana…

Zodra je alleen wakker wordt,

wie maakt thee voor mij?

Ik zal hier duizend mijl vandaan zijn,

rouwen is echter niet jouw stijl,

je was altijd zeker van alles

en ik ben zo onzeker.

Zodra je alleen wakker wordt,

Tegen dat uur ben ik weg

en dan begrijp je het misschien

dat je niet om een ​​ander gaf en dat is iets om te zeggen

je had vroeger meer vrouwen,

maar alleen liefde.

Hé, liefde, jij wit schuim,

ben je hier bij mij geweest of ben je geweest?

nananana…

Zodra je alleen wakker wordt

zodra je alleen wakker wordt

als je alleen wakker wordt...