Сладкоежка - Hawaiian Sadness

Мы танцуем на углях и выбрав ритм Адажио

Руки держат синицу, ты просто так не отдашь её

И если жизнь позволит нам присесть и отдохнуть

То наверно на скамейке будет надпись «Окрашено»

Но иногда ноги не держат слова, всему виной

Этот суровый климат;

и я тобою избалован —

Мой любимый оголенный провод

Побереги свои силы тока

Пойдем, выйдем, поговорим с собою

На языке плетущим сети

И мы умрём от этой вони, родившейся

В разговоре, в котором нам ничего не светит

Тянется к солнцу

Как цветок мой позвоночник

Вдоль прокуренного свитера

Патологоанатом разрезает торт

И я внутри него хочу сладко спать

Ищу свой кусочек, ищу свой кусочек,

А там обычный серый асфальт

И бесконечный прочерк

Внутри него ворочаться

С бока на бок, чтоб сны привели меня

От стартовой белой линии

К логическому финалу, и…

We dansen op de kolen en kiezen het ritme van het Adagio

Handen die een mezen vasthouden, je geeft het gewoon niet weg

En als het leven ons toestaat om te gaan zitten en te rusten

Dan zal er waarschijnlijk op de bank een inscriptie "Painted" zijn

Maar soms houden de benen de woorden niet vast, het is allemaal de schuld

Dit barre klimaat;

en ik ben verwend door jou -

Mijn favoriete blote draad

Spaar je kracht

Laten we gaan, laten we gaan, met onszelf praten

In de taal van het weven van webben

En we zullen sterven van deze stank geboren

In een gesprek waarin voor ons niets blinkt

Strekt zich uit naar de zon

Als een bloem mijn ruggengraat

Langs een rokerige trui

De patholoog snijdt de taart aan

En ik wil er heerlijk in slapen

Op zoek naar mijn stuk, op zoek naar mijn stuk

En er is gewoon grijs asfalt

En een eindeloos streepje

Gooi en draai in hem

Van links naar rechts, zodat dromen me leiden

Vanaf de witte startlijn

Naar het logische einde, en...