Чёрный сон - Hawaiian Sadness

Сегодня в черном-черном коридоре

Люди черные-черные внутри

Маялись, лаяли на всех воображаемых хозяев

И я сам такой же, в собачьей эйфории

Со слюной у рта и с чернотой под кожей

Не добившись своего, прилег

В лужу бесцветной крови

Только собаки кричали: «Он врет»

Только собаки кричали, что я виновен

Да, и я лежу на асфальте как эскимо

Свалившийся животом на кармический нож

Еще живой и радостный, как будто жизнь это не самая смертельная болезнь,

А за её стеной

Только чернота вокруг и больше ничего

Только чернота, которая цвела внутри

Словно тень большой волны накрыла наши тени

Все вороны слетелись внутри моей головы.

И

Обнаружив себя беспомощным в яме холодной ванны

Решаю унести свой крест до ближайшего ломбарда,

А после — черноте своей вынести приговор

Ведь все равно здесь никого внутри подкожного скафандра

Дома в ладошки собираю крики, я —

Просто вены с супом, где плавают мухи

Против черноты внутри на черно-черном ринге,

Но когда-нибудь и у атлантов опустятся руки

Только чернота вокруг и больше ничего

Только чернота, которая цвела внутри

Словно тень большой волны накрыла наши тени

Все вороны слетелись внутри моей головы.

И

Vandaag in de zwart-zwart gang

Mensen zijn zwart-zwart van binnen

Gezwoegd, blafte naar alle denkbeeldige gastheren

En ikzelf ben hetzelfde, in hondeneuforie

Met speeksel in de mond en met zwartheid onder de huid

Zijn doel niet hebbend bereikt, ga liggen

In een plas kleurloos bloed

Alleen de honden riepen: 'Hij liegt'

Alleen honden schreeuwden dat ik schuldig was

Ja, en ik lig op het asfalt als een ijslolly

Gevallen buik op een karmisch mes

Nog steeds levend en blij, alsof het leven niet de meest dodelijke ziekte is,

En achter haar muur

Alleen zwart rond en niets anders

Alleen de zwartheid die van binnen bloeide

Zoals de schaduw van een grote golf onze schaduwen bedekt

Alle kraaien stroomden in mijn hoofd.

En

Jezelf hulpeloos voelen in een koude badkuip

Ik besluit mijn kruis naar het dichtstbijzijnde pandjeshuis te brengen,

En daarna - om een ​​oordeel te vellen over je zwartheid

Er is hier toch niemand in het onderhuidse ruimtepak.

Thuis verzamel ik geschreeuw in mijn handen, ik -

Gewoon soepaders waar vliegen zwemmen

Tegen de zwarte binnenkant in de zwarte en zwarte ring

Maar op een dag zullen zelfs de Atlantiërs de moed verliezen

Alleen zwart rond en niets anders

Alleen de zwartheid die van binnen bloeide

Zoals de schaduw van een grote golf onze schaduwen bedekt

Alle kraaien stroomden in mijn hoofd.

En