There Only Was One Choice - Harry Chapin

There’s a kid out on my corner

Hear him strumming like a fool

Shivering in his dungarees

But still he’s going to school

His cheeks are made of peach fuzz

His hopes may be the same

But he’s signed up as a soldier

Out to play the music game

There are fake patches on his jacket

He’s used bleach to fade his jeans

With a brand new stay-pressed shirt

And some creased and wrinkled dreams

His face a blemish garden

But his eyes are virgin clear

His voice is Chicken Little’s

But he’s hearing Paul Revere

When he catches himself giggling

He forces up a sneer

Though he’d rather have a milk shake

He keeps forcing down the beer

Just another folkie

Late in coming down the pike

Riding his guitar

He left Kid Brother with his bike

And he’s got Guthrie running in his bones

He’s the hobo kid who’s left his home

And his Beatles records and the Rolling Stones

This boy is staying acoustic

There’s Seeger singing in his heart

He hopes his songs will somehow start

To heal the cracks that split apart

America gone plastic

And now there’s Dylan dripping from his mouth

He’s hitching himself way down south

To learn a little black and blues

From old street men who paid their dues

Cause they knew they had nothing to lose

They knew it

So they just got to it

With cracked old Gibsons and red clay shoes

Playing 1−4-5 chords like good news

And cursed with skin that calls for blood

They put their face and feet in mud

But oh they learned the music from way down there

The real ones learn it somewhere

Strum your guitar

Sing it kid

Just write about your feelings

Not the things you never did

Inexperience

It once had cursed me

But your youth is no handicap

It’s what makes you thirsty

Hey, kid you know you can hear your footsteps

As you’re kicking up the dust

And the rustling in the shadows

Tells you secrets you can trust

The capturing of whispers

Is the way to write a song

It’s when you get to microphones

The music can go wrong

You can’t see the audience

With spotlights in your eyes

Your feet can’t feel the highway

From where the Lear jet flies

When you glide in silent splendor

In your padded limousines

Only you are crying there

Behind the silver screen

Now you battle dragons

But they’ll all turn into frogs

When you grab the wheel of fortune

You get caught up in the cog

First your art turns into craft

Then the yahoos start to laugh

Then you’ll hear the jackals howl

Cause they love to watch the fall

They’re the lost ones out there feeding

On the wounded and the bleeding

They always are the first to see

The cracks upon the walls

When I started this song I was still thirty-three

The age that Mozart died and sweet Jesus was set free

Keats and Shelley too soon finished, Charley Parker would be

And I fantasized some tragedy’d be soon curtailing me

Well just today I had my birthday -- I made it thirty-four

Mere mortal, not immortal, not star-crossed anymore

I’ve got this problem with my aging I no longer can ignore

A tame and toothless tabby can’t produce a lion’s roar

And I can’t help being frightened on these midnight afternoons

When I ask the loaded questions -- Why does winter come so soon?

And where are all the golden girls that I was singing for

The daybreak chorus of my dreams serenades no more

Yeah the minute man is going soft -- the mirror’s on the shelf

Only when the truth’s up there -- can you fool yourself

I am the aged jester -- who won’t gracefully retire

A clumsy clown without a net caught staggering on the high wire

Yesterday’s a collar that has settled round my waist

Today keeps slipping by me, it leaves no aftertaste

Tomorrow is a daydream, the future’s never true

Am I just a fading fire or a breeze passing through?

Hello my Country

I once came to tell everyone your story

Your passion was my poetry

And your past my most potent glory

Your promise was my prayer

Your hypocrisy my nightmare

And your problems fill my present

Are we both going somewhere?

Step right up young lady

Your two hundred birthdays make you old if not senile

And we see the symptoms there in your rigor mortis smile

With your old folks eating dog food

And your children eating paint

While the pirates own the flag

And sell us sermons on restraint

And while blood’s the only language that your deaf old ears can hear

And still you will not answer with that message coming clear

Does it mean there’s no more ripples in your tired old glory stream

And the buzzards own the carcass of your dream?

B*U*Y Centennial

Sell 'em pre-canned laughter

America Perennial

Sing happy ever after

There’s a Dance Band on the Titanic

Singing Nearer My God to Thee

And the iceberg’s on the starboard bow

Won’t you dance with me

Yes I read it in the New York Times

That was on the stands today

It said that dreams were out of fashion

We’ll hear no more empty promises

There’ll be no more wasted passions

To clutter up our play

It really was a good sign

The words went on to say

It shows that we are growing up

In oh so many healthy ways

And I told myself this is

Exactly where I’m at

But I don’t much like thinking about that

Harry -- are you really so naive

You can honestly believe

That the country’s getting better

When all you do is let her alone

Harry -- Can you really be surprised

When it’s there before your eyes

When you hold the knife that carves her

You live the life that starves her to the bone

Good dreams don’t come cheap

You’ve got to pay for them

If you just dream when you’re asleep

There is no way for them

To come alive

To survive

It’s not enough to listen -- it’s not enough to see

When the hurricane is coming on it’s not enough to flee

It’s not enough to be in love -- we hide behind that word

It’s not enough to be alive when your future’s been deferred

What I’ve run through my body, what I’ve run through my mind

My breath’s the only rhythm -- and the tempo is my time

My enemy is hopelessness -- my ally honest doubt

The answer is a question that I never will find out

Is music propaganda -- should I boogie, Rock and Roll

Or just an early warning system hitched up to my soul

Am I observer or participant or huckster of belief

Making too much of a life so mercifully brief?

So I stride down sunny streets and the band plays back my song

They’re applauding at my shadow long after I am gone

Should I hold this wistful notion that the journey is worthwhile

Or tiptoe cross the chasm with a song and a smile

Well I got up this morning -- I don’t need to know no more

It evaporated nightmares that had boiled the night before

With every new day’s dawning my kid climbs in my bed

And tells the cynics of the board room your language is dead

And as I wander with my music through the jungles of despair

My kid will learn guitar and find his street corner somewhere

There he’ll make the silence listen to the dream behind the voice

And show his minstrel Hamlet daddy that there only was one choice

Strum your guitar -- sing it kid

Just write about your feelings -- not the things you never did

Inexperience -- it once had cursed me

But your youth is no handicap -- it’s what makes you thirsty, hey kid

Strum your guitar -- sing it kid

Just write about your feelings -- not the things you never did

Dance Band…

Er is een kind op mijn hoek

Hoor hem tokkelen als een dwaas

Bibberend in zijn tuinbroek

Maar hij gaat toch naar school

Zijn wangen zijn gemaakt van perzikdons

Zijn hoop kan hetzelfde zijn

Maar hij heeft zich aangemeld als soldaat

Op pad om het muziekspel te spelen

Er zitten nep-patches op zijn jas

Hij heeft bleekmiddel gebruikt om zijn spijkerbroek te vervagen

Met een gloednieuw stay-pressed shirt

En wat gekreukte en gerimpelde dromen

Zijn gezicht een smet tuin

Maar zijn ogen zijn maagdelijk helder

Zijn stem is van Chicken Little's

Maar hij hoort Paul Revere

Als hij zichzelf betrapt op giechelen

Hij forceert een grijns

Hoewel hij liever een milkshake drinkt

Hij blijft het bier binnendringen

Gewoon weer een folkie

Laat in de snoek komen

Op zijn gitaar rijden

Hij liet Kid Brother achter met zijn fiets

En hij laat Guthrie in zijn botten rennen

Hij is de zwerver die zijn huis heeft verlaten

En zijn Beatles-platen en de Rolling Stones

Deze jongen blijft akoestisch

Er zingt Seeger in zijn hart

Hij hoopt dat zijn liedjes op de een of andere manier beginnen

Om de scheuren te genezen die uit elkaar zijn gespleten

Amerika is plastic geworden

En nu druipt Dylan uit zijn mond

Hij lift zichzelf helemaal naar het zuiden

Een beetje zwart en blauw leren

Van oude straatmannen die hun contributie betaalden

Omdat ze wisten dat ze niets te verliezen hadden

Ze wisten het

Dus ze moeten het gewoon doen

Met gebarsten oude Gibsons en rode kleischoenen

1−4-5 akkoorden spelen als goed nieuws

En vervloekt met een huid die om bloed vraagt

Ze zetten hun gezicht en voeten in de modder

Maar oh, ze hebben de muziek van ver daarginds geleerd

De echte leren het ergens

Tokkel je gitaar

Zing het, jongen

Schrijf gewoon over je gevoelens

Niet de dingen die je nooit hebt gedaan

Onervarenheid

Het had me ooit vervloekt

Maar je jeugd is geen handicap

Daar krijg je dorst van

Hé, jongen, je weet dat je je voetstappen kunt horen

Terwijl je stof doet opwaaien

En het geritsel in de schaduwen

Vertelt je geheimen die je kunt vertrouwen

Het vastleggen van fluisteringen

Is de manier om een ​​nummer te schrijven

Het is wanneer je bij microfoons komt

De muziek kan fout gaan

Je kunt het publiek niet zien

Met schijnwerpers in je ogen

Je voeten kunnen de snelweg niet voelen

Van waar de Lear jet vliegt

Wanneer je in stille pracht glijdt

In je gewatteerde limousines

Alleen jij huilt daar

Achter het witte doek

Nu vecht je tegen draken

Maar ze zullen allemaal in kikkers veranderen

Wanneer je aan het rad van fortuin grijpt

Je raakt verstrikt in het radertje

Eerst verandert je kunst in ambacht

Dan beginnen de yahoos te lachen

Dan hoor je de jakhalzen huilen

Omdat ze graag naar de herfst kijken

Zij zijn de verdwaalden die daar aan het eten zijn

Over gewonden en bloeden

Ze zijn altijd de eersten die het zien

De scheuren in de muren

Toen ik aan dit nummer begon, was ik nog drieëndertig

De leeftijd waarop Mozart stierf en de lieve Jezus werd vrijgelaten

Keats en Shelley waren te snel klaar, Charley Parker zou zijn

En ik fantaseerde dat een tragedie me snel zou inperken

Nou, vandaag was ik jarig -- ik ben vierendertig geworden

Slechts sterfelijk, niet onsterfelijk, niet meer gekruist met sterren

Ik heb dit probleem met mijn veroudering dat ik niet langer kan negeren

Een tamme en tandeloze tabby kan geen leeuwenbrul produceren

En ik kan het niet helpen dat ik bang ben op deze middernachtelijke middagen

Als ik de geladen vragen stel -- Waarom komt de winter zo snel?

En waar zijn al die gouden meiden waar ik voor zong?

Het dageraadkoor van mijn dromen serenades niet meer

Ja, zodra de man zacht wordt -- de spiegel staat op de plank

Alleen als de waarheid boven is -- kun je jezelf voor de gek houden

Ik ben de oude nar -- die niet gracieus met pensioen gaat

Een onhandige clown zonder net betrapt op wankelend op de hoge draad

Gisteren is een kraag die om mijn middel zit

Vandaag glijdt steeds aan me voorbij, het laat geen nasmaak achter

Morgen is een dagdroom, de toekomst is nooit waar

Ben ik slechts een dovend vuur of een briesje dat er doorheen gaat?

Hallo mijn land

Ik kwam ooit om iedereen je verhaal te vertellen

Jouw passie was mijn poëzie

En je verleden mijn meest krachtige glorie

Uw belofte was mijn gebed

Jouw hypocrisie, mijn nachtmerrie

En jouw problemen vullen mijn cadeau

Gaan we allebei ergens heen?

Stap recht omhoog jongedame

Je tweehonderd verjaardagen maken je oud, zo niet seniel

En we zien de symptomen daar in je rigor mortis-glimlach

Met je oude mensen die hondenvoer eten

En je kinderen die verf eten

Terwijl de piraten de vlag bezitten

En verkoop ons preken over terughoudendheid

En terwijl bloed de enige taal is die je dove oude oren kunnen horen

En toch antwoord je niet terwijl die boodschap duidelijk wordt

Betekent dit dat er geen rimpelingen meer zijn in je vermoeide oude gloriestroom?

En de buizerds bezitten het karkas van je droom?

B*U*Y Centennial

Verkoop ze vooraf ingeblikt gelach

Amerika Vaste plant

Zing nog lang en gelukkig

Er is een dansband op de Titanic

Dichter bij mijn God zingen

En de ijsberg is aan stuurboord boeg

Wil je niet met me dansen

Ja, ik las het in de New York Times

Dat stond vandaag op de tribune

Er stond dat dromen uit de mode waren

We horen geen loze beloften meer

Er zijn geen verspilde passies meer

Om ons toneelstuk te vervuilen

Het was echt een goed teken

De woorden gingen verder met te zeggen:

Het laat zien dat we opgroeien

Op zoveel gezonde manieren

En ik zei tegen mezelf dat dit is

Precies waar ik ben

Maar daar denk ik niet graag aan

Harry -- ben je echt zo naïef?

Je kunt oprecht geloven

Dat het land beter wordt

Als je haar alleen maar met rust laat

Harry -- Kun je echt verrast zijn?

Als het er voor je ogen is

Wanneer je het mes vasthoudt dat haar snijdt

Je leeft het leven dat haar tot op het bot uithongert

Goede dromen zijn niet goedkoop

Je moet ervoor betalen

Als je alleen maar droomt als je slaapt

Er is geen manier voor hen

Om tot leven te komen

Overleven

Het is niet genoeg om te luisteren -- het is niet genoeg om te zien

Als de orkaan komt, is het niet genoeg om te vluchten

Het is niet genoeg om verliefd te zijn -- we verschuilen ons achter dat woord

Het is niet genoeg om te leven als je toekomst is uitgesteld

Wat ik door mijn lichaam heb gejaagd, wat door mijn hoofd is gegaan

Mijn adem is het enige ritme -- en het tempo is mijn tijd

Mijn vijand is hopeloosheid -- mijn bondgenoot oprechte twijfel

Het antwoord is een vraag waar ik nooit achter zal komen

Is muziekpropaganda -- moet ik boogie, rock and roll?

Of gewoon een systeem voor vroegtijdige waarschuwing dat aan mijn ziel is vastgemaakt

Ben ik waarnemer of deelnemer of geloofsverkoper?

Te veel van een leven zo genadig kort maken?

Dus ik stap door zonnige straten en de band speelt mijn nummer af

Ze applaudisseren voor mijn schaduw lang nadat ik weg ben

Moet ik het weemoedige idee vasthouden dat de reis de moeite waard is?

Of op zijn tenen de kloof oversteken met een lied en een glimlach

Nou, ik ben vanmorgen opgestaan ​​-- ik hoef niet meer te weten

Het verdampte nachtmerries die de avond ervoor hadden gekookt

Met het aanbreken van elke nieuwe dag klimt mijn kind in mijn bed

En vertelt de cynici van de bestuurskamer dat je taal dood is

En terwijl ik met mijn muziek door de jungle van wanhoop dwaal

Mijn kind zal gitaar leren spelen en ergens zijn straathoek vinden

Daar zal hij de stilte laten luisteren naar de droom achter de stem

En laat zijn minstreel Hamlet papa zien dat er maar één keuze was

Tokkel je gitaar -- zing het, jongen

Schrijf gewoon over je gevoelens -- niet over de dingen die je nooit hebt gedaan

Onervarenheid -- het had me ooit vervloekt

Maar je jeugd is geen handicap -- je krijgt er dorst van, hé jochie

Tokkel je gitaar -- zing het, jongen

Schrijf gewoon over je gevoelens -- niet over de dingen die je nooit hebt gedaan

Dansband…