A Better Place to Be - Harry Chapin

It was an early morning bar room,

And the place just opened up.

And the little man come in so fast and

Started at his cups.

And the broad who served the whisky

She was a big old friendly girl.

And she tried to fight her empty nights

By smilin' at the world.

And she said «Hey Bub, It’s been awhile

Since you been around.

Where the hell you been hidin'?

And why you look so down?»

But the little man just sat there like he’d never heard a sound.

The waitress she gave out with a cough,

And acting not the least put off,

She spoke once again.

She said, «I don’t want to bother you,

Consider it’s understood.

I know I’m not no beauty queen,

But I sure can listen good.»

And the little man took his drink in his hand

And he raised it to his lips.

He took a couple of sips.

And he told the waitress this story.

«I am the midnight watchman down at Miller’s Tool and Die.

And I watch the metal rusting, and I watch the time go by.

A week ago at the diner I stopped to get a bite.

And this here lovely lady she sat two seats from my right.

And Lord, Lord, Lord she was alright.

«Well, she was so damned beautiful she could warm a winter’s frost.

But she was long past lonely, and well nigh onto lost.

Now I’m not much of a mover, or a pick-em-up easy guy,

But I decided to glide on over, and give her one good try.

And Lord, Lord, Lord she was worth a try.

«Tongued-tied like a school boy, I stammered out some words.

But it did not seem to matter much, 'cause I don’t think she heard.

She just looked clear on through me to a space back in my head.

And it shamed me into silence, as quietly she said,

'If you want me to come with you, then that’s all right with me.

Cause I know I’m going nowhere, and anywhere’s a better place to be.

Anywhere’s a better place to be.'

«I drove her to my boarding house, and I took her up to my room.

And I went to turn on the only light to brighten up the gloom.

But she said, 'Please leave the light off, for I don’t mind the dark.'

And as her clothes all tumbled 'round her, I could hear my heart.

The moonlight shone upon her as she lay back in my bed.

It was the kind of scene I only had imagined in my head.

I just could not believe it, to think that she was real.

And as I tried to tell her she said 'Shhh.

I know just how you feel.

And if you want to come here with me, then that’s all right with me.

'Cause I’ve been oh so lonely, lovin' someone is a better way to be.

anywhere’s a better way to be.'

«The morning come so swiftly as I held her in my arms.

But she slept like a baby, snug and safe from harm.

I did not want to share her or dare to break the mood,

So before she woke I went out and brought us both some food.

«I came back with my paper bag, to find that she was gone.

She’d left a six word letter saying 'It's time that I moved on.'»

The waitress she took her bar rag, and she wiped it across her eyes.

And as she spoke her voice came out as something like a sigh.

She said «I wish that I was beautiful, or that you were halfway blind.

And I wish I weren’t so doggone fat, I wish that you were mine.

And I wish that you’d come with me, when I leave for home.

For we both know all about loneliness, and livin' all alone.»

And the little man,

Looked at the empty glass in his hand.

And he smiled a crooked grin,

He said, «I guess I’m out of gin.

And know we both have been so lonely.

And if you want me to come with you, then that’s all right with me.

'Cause I know I’m goin' nowhere and anywhere’s a better place to be.»

Het was een bar in de vroege ochtend,

En de plaats is net opengegaan.

En de kleine man kwam zo snel binnen en...

Begon bij zijn kopjes.

En de brede die de whisky serveerde

Ze was een grote oude vriendelijke meid.

En ze probeerde te vechten tegen haar lege nachten

Door naar de wereld te glimlachen.

En ze zei: "Hé Bub, het is een tijdje geleden"

Sinds je in de buurt bent.

Waar heb je je verstopt?

En waarom kijk je zo neer?»

Maar de kleine man zat daar gewoon alsof hij nog nooit een geluid had gehoord.

De serveerster die ze uitdeelde met een hoest,

En acteren niet in het minst afschrikken,

Ze sprak nog een keer.

Ze zei: «Ik wil je niet lastig vallen,

Denk dat het begrepen is.

Ik weet dat ik geen schoonheidskoningin ben,

Maar ik kan zeker goed luisteren.»

En de kleine man nam zijn drankje in zijn hand

En hij bracht het naar zijn lippen.

Hij nam een ​​paar slokjes.

En hij vertelde de serveerster dit verhaal.

«Ik ben de nachtwaker bij Miller's Tool and Die.

En ik kijk hoe het metaal roest, en ik kijk hoe de tijd verstrijkt.

Een week geleden stopte ik bij het restaurant om een ​​hapje te eten.

En deze lieve dame zat twee stoelen van mijn rechterkant.

En Heer, Heer, Heer, ze was in orde.

«Nou, ze was zo verdomd mooi dat ze een winterse vorst kon opwarmen.

Maar ze was allang eenzaam en bijna verloren.

Nu ben ik niet zo'n verhuizer, of een makkelijke pick-em-up,

Maar ik besloot om verder te gaan en haar een keer goed te proberen.

En Heer, Heer, Heer, ze was het proberen waard.

«Met de tong vastgebonden als een schooljongen, stamelde ik wat woorden.

Maar het leek niet veel uit te maken, want ik denk niet dat ze het hoorde.

Ze keek gewoon door me heen naar een ruimte in mijn hoofd.

En het beschaamde me in stilte, terwijl ze stil zei:

'Als je wilt dat ik met je meega, dan vind ik dat prima.

Omdat ik weet dat ik nergens heen ga, en overal is een betere plek om te zijn.

Overal is een betere plek om te zijn.'

«Ik bracht haar naar mijn pension en nam haar mee naar mijn kamer.

En ik ging het enige licht aandoen om de duisternis op te fleuren.

Maar ze zei: 'Laat het licht alsjeblieft uit, want ik vind het donker niet erg.'

En terwijl haar kleren allemaal om haar heen tuimelden, kon ik mijn hart horen.

Het maanlicht scheen op haar terwijl ze achterover in mijn bed lag.

Het was het soort scène dat ik me alleen in mijn hoofd had voorgesteld.

Ik kon het gewoon niet geloven dat ze echt was.

En terwijl ik haar probeerde te vertellen, zei ze 'Shhh.

Ik weet precies hoe je je voelt.

En als je met me mee wilt komen, dan vind ik dat prima.

Omdat ik oh zo eenzaam ben geweest, van iemand houden is een betere manier om te zijn.

overal is een betere manier om te zijn.'

«De ochtend kwam zo snel als ik haar in mijn armen hield.

Maar ze sliep als een baby, knus en veilig voor kwaad.

Ik wilde haar niet delen of durfde de stemming niet te verbreken,

Dus voordat ze wakker werd, ging ik naar buiten en bracht ons allebei wat eten.

«Ik kwam terug met mijn papieren zak en ontdekte dat ze weg was.

Ze had een brief van zes woorden achtergelaten met de tekst 'Het is tijd dat ik verder ga.'»

De serveerster nam haar staaflap en veegde ermee over haar ogen.

En terwijl ze sprak, klonk haar stem als een zucht.

Ze zei: «Ik wou dat ik mooi was, of dat je half blind was.

En ik wou dat ik niet zo dik was, ik wou dat je de mijne was.

En ik wou dat je met me meeging als ik naar huis vertrek.

Want we weten allebei alles over eenzaamheid en helemaal alleen leven».

En de kleine man,

Keek naar het lege glas in zijn hand.

En hij glimlachte een scheve grijns,

Hij zei: «Ik denk dat ik geen gin meer heb.

En weet dat we allebei zo eenzaam zijn geweest.

En als je wilt dat ik met je meega, dan vind ik dat prima.

Omdat ik weet dat ik nergens heen ga en waar het beter is.»