Shooting Star - Harry Chapin

He was crazy of course

From the first she must have known it

But still she went on with him

And she never once had shown it

And she took him off the streets

And she dried his tears of grievin’g

She listened to his visions

She believed in his believin'

Ah, he was the sun burning bright and brittle

And she was the moon shining back his light a little

He was a shooting star

She was softer and more slowly

He could not make things possible

But, she could make them holy, holy…

He was dancin' to some music

No one else had ever heard

He’d speak in unknown languages

She’d translate every word

And when the world was laughing

At his castles in the sky

She’d hold him in her body

And he once again would fly

Ah, he was the sun burning bright and brittle

And she was the moon shining back his light a little

He was a shooting star

She was softer and more slowly

He could not make things possible

But, she could make them holy, holy…

But she gave him a daughter

And she gave him a son

She was a mother, and a wife

And a lover when the day was done

Well, he was too far gone for giving love

What he’d offer in its stead

Was the knowledge she was the only thing

That was not in his head

He took off East one morning

In the rising sun’s red glow

She knew he was going nowhere

But of course she let him go

As she stood and watched him dwindle

Much too empty to be sad

He reappeared beside her and said

«You're all I’ve ever had»

Ah, he was the sun burning bright and brittle

And she was the moon shining back his light a little

He was a shooting star

She was softer and more slowly

He could not make things possible

But, she could make them holy

Ah, he was the sun burning bright and brittle

And she was the moon shining back his light a little

He was a shooting star

She was softer and more slowly

He could not make things possible

But, she could make them holy

Holy…

Hij was natuurlijk gek

Vanaf het eerste moment moet ze het geweten hebben

Maar toch ging ze met hem door

En ze had het nog nooit laten zien

En ze haalde hem van de straat

En ze droogde zijn tranen van grievin'g

Ze luisterde naar zijn visioenen

Ze geloofde in zijn geloof

Ah, hij was de zon die helder en broos brandde

En zij was de maan die zijn licht een beetje terug scheen

Hij was een vallende ster

Ze was zachter en langzamer

Hij kon dingen niet mogelijk maken

Maar ze kon ze heilig maken, heilig...

Hij was aan het dansen op wat muziek

Niemand anders had ooit gehoord

Hij zou in onbekende talen spreken

Ze zou elk woord vertalen

En toen de wereld lachte

Bij zijn kastelen in de lucht

Ze zou hem in haar lichaam houden

En hij zou weer vliegen

Ah, hij was de zon die helder en broos brandde

En zij was de maan die zijn licht een beetje terug scheen

Hij was een vallende ster

Ze was zachter en langzamer

Hij kon dingen niet mogelijk maken

Maar ze kon ze heilig maken, heilig...

Maar ze gaf hem een ​​dochter

En ze gaf hem een ​​zoon

Ze was een moeder en een vrouw

En een minnaar toen de dag voorbij was

Nou, hij was te ver heen om liefde te geven

Wat hij in plaats daarvan zou aanbieden?

Was de wetenschap dat zij het enige was?

Dat zat niet in zijn hoofd

Op een ochtend vertrok hij naar het oosten

In de rode gloed van de opkomende zon

Ze wist dat hij nergens heen ging

Maar natuurlijk liet ze hem gaan

Terwijl ze stond en hem zag aftakelen

Veel te leeg om verdrietig te zijn

Hij verscheen weer naast haar en zei:

«Jij bent alles wat ik ooit heb gehad»

Ah, hij was de zon die helder en broos brandde

En zij was de maan die zijn licht een beetje terug scheen

Hij was een vallende ster

Ze was zachter en langzamer

Hij kon dingen niet mogelijk maken

Maar ze zou ze heilig kunnen maken

Ah, hij was de zon die helder en broos brandde

En zij was de maan die zijn licht een beetje terug scheen

Hij was een vallende ster

Ze was zachter en langzamer

Hij kon dingen niet mogelijk maken

Maar ze zou ze heilig kunnen maken

Heilig…