She Sings Songs Without Words - Harry Chapin

I was thrown on the cobblestones, tossed at her feet

My fool’s mouth was filled with the dust from the street

An out of work court jester with nowhere to go

And no need to speak, for she seemed to know

She sings the songs without words

Songs that sailors, and blind men, and beggars have heard

She knows more of love than the poets can say

And her eyes are for something that won’t go away

This mad mocking town, and its dishonored guest

Disappeared in the colors that danced on her dress

She led me to safety in a forest of green

And showed my stale eyes some sights never seen

She sings the songs without words

Songs that sailors, and blind men, and beggars have heard

She knows more of love than the poets can say

And her eyes are for something that won’t go away

She spins magic and moonlight in her meadows and streams

And seeks deep inside me and touches my dreams

The morning comes smiling and I laugh with no sound

And snuggle in silence and the sweet peace I’ve found

And she sings the songs without words

Songs that sailors, and blind men, and beggars have heard

She knows more of love than the poets can say

And her eyes are for something that won’t go away

No they won’t go away

Go away

Ik werd op de kasseien gegooid, aan haar voeten gegooid

De mond van mijn dwaas was gevuld met het stof van de straat

Een werkloze hofnar die nergens heen kan

En het was niet nodig om te praten, want ze leek het te weten

Ze zingt de liedjes zonder woorden

Liederen die zeelieden en blinden en bedelaars hebben gehoord

Ze weet meer van liefde dan de dichters kunnen zeggen

En haar ogen zijn voor iets dat niet weggaat

Deze gekke spottende stad, en zijn onteerd gast

Verdwenen in de kleuren die dansten op haar jurk

Ze heeft me in veiligheid gebracht in een groen bos

En liet mijn oude ogen een aantal dingen zien die ik nog nooit had gezien

Ze zingt de liedjes zonder woorden

Liederen die zeelieden en blinden en bedelaars hebben gehoord

Ze weet meer van liefde dan de dichters kunnen zeggen

En haar ogen zijn voor iets dat niet weggaat

Ze tovert magie en maanlicht in haar weiden en beekjes

En zoekt diep in mij en raakt mijn dromen aan

De ochtend komt lachend en ik lach zonder geluid

En nestel me in de stilte en de zoete vrede die ik heb gevonden

En ze zingt de liedjes zonder woorden

Liederen die zeelieden en blinden en bedelaars hebben gehoord

Ze weet meer van liefde dan de dichters kunnen zeggen

En haar ogen zijn voor iets dat niet weggaat

Nee, ze gaan niet weg

Ga weg