She Is Always Seventeen - Harry Chapin

She has no fear of failure, she’s not bent with broken dreams

For the future’s just beginning when you’re always seventeen

It was nineteen sixty-one when we went to Washington;

She put her arms around me and said, «Camelot's begun.»

We listened to his visions of how our land should be;

We gave him our hearts and minds to send across the sea

Nineteen sixty-three, white and black upon the land;

She brought me to the monuments and made us all join hands

And scarcely six months later she held me through the night

When we heard what had happened in that brutal Dallas light

Oh, she is always seventeen;

She has a dream that she will lend us and a love that we can borrow

There is so much joy inside her she will even share her sorrow;

She’s our past, our present, and our promise of tomorrow

Oh, truly she’s the only hope I’ve seen, and she is always seventeen

It was nineteen sixty-five and we were marching once more

From the burning cities against a crazy war

Memphis, L.A. and Chicago we bled through sixty-eight

Till she took me up to Woodstock saying with love it’s not too late

We started out the seventies living off the land;

She was sowing seeds in Denver trying to make me understand

That mankind is woman and woman is man

And until we free each other we cannot free the land

Oh, she is always seventeen;

She has a dream that she will lend us and a love that we can borrow

There is so much joy inside her she will even share her sorrow;

She’s our past, our present, and our promise of tomorrow

Oh, truly she’s the only hope I’ve seen, and she is always seventeen

Nineteen seventy-two, I’m at the end of my rope

But she was picketing the White House chanting

«The truth’s the only hope.»

In nineteen seventy-five when the crooked king was gone

She was feeding starving children saying the dream must go on

She is always seventeen;

She has a dream that she will lend us and a love that we can borrow

There is so much joy inside her she will even share her sorrow;

She’s our past, our present, and our promise of tomorrow

Oh, truly she’s the only hope I’ve seen, and she is always seventeen

Ze heeft geen angst om te falen, ze is niet gebogen met gebroken dromen

Want de toekomst begint pas als je altijd zeventien bent

Het was eenenzestig toen we naar Washington gingen;

Ze sloeg haar armen om me heen en zei: «Camelot is begonnen.»

We luisterden naar zijn visioenen van hoe ons land zou moeten zijn;

We gaven hem ons hart en onze geest om over zee te sturen

Negentien drieënzestig, wit en zwart op het land;

Ze bracht me naar de monumenten en deed ons allemaal de handen ineen slaan

En amper zes maanden later hield ze me de hele nacht vast

Toen we hoorden wat er was gebeurd in dat brute Dallas-licht

Oh, ze is altijd zeventien;

Ze heeft een droom die ze ons zal lenen en een liefde die we kunnen lenen

Er is zoveel vreugde in haar dat ze zelfs haar verdriet zal delen;

Ze is ons verleden, ons heden en onze belofte van morgen

Oh, echt zij is de enige hoop die ik heb gezien, en ze is altijd zeventien

Het was kwart over negen en we marcheerden weer

Van de brandende steden tegen een gekke oorlog

Memphis, L.A. en Chicago bloedden door achtenzestig

Tot ze me meenam naar Woodstock en met liefde zei: het is nog niet te laat

We begonnen in de jaren zeventig van het land te leven;

Ze was zaden aan het zaaien in Denver en probeerde me het te laten begrijpen

Dat de mensheid een vrouw is en een vrouw een man

En totdat we elkaar bevrijden, kunnen we het land niet bevrijden

Oh, ze is altijd zeventien;

Ze heeft een droom die ze ons zal lenen en een liefde die we kunnen lenen

Er is zoveel vreugde in haar dat ze zelfs haar verdriet zal delen;

Ze is ons verleden, ons heden en onze belofte van morgen

Oh, echt zij is de enige hoop die ik heb gezien, en ze is altijd zeventien

Negentien tweeënzeventig, ik ben aan het einde van mijn touw

Maar ze was het Witte Huis aan het chanten

"De waarheid is de enige hoop."

In negentien vijfenzeventig toen de kromme koning weg was...

Ze voedde uitgehongerde kinderen en zei dat de droom moet doorgaan

Ze is altijd zeventien;

Ze heeft een droom die ze ons zal lenen en een liefde die we kunnen lenen

Er is zoveel vreugde in haar dat ze zelfs haar verdriet zal delen;

Ze is ons verleden, ons heden en onze belofte van morgen

Oh, echt zij is de enige hoop die ik heb gezien, en ze is altijd zeventien