Sequel - Harry Chapin

Hey, she’s actin' happy, inside her handsome home

And me, I’m flyin' in my taxi, takin' tips

I got into town a little early

Had eight hours to kill before the show

First thought about heading up north of the bay

Then knew where I had to go

I thought about taking a Limousine

Or at least a fancy car

I ended up taking a taxi

'Cause that’s how I got this far

It was ten years goin' in the front seat

Drivin' stoned, feelin' no pain

Now, here I am straight and sittin' in the back

Hitting 16 Park Side lane

The driveway was the same, as I remembered

And a butler came and answered the door

He just shook his head, when I asked for her

And said, «She doesn’t live here anymore»

But he offered to give me the address

They were forwarding her letters to

I just took it and returned to the cabbie

And said, «I got one more fare for you»

And so we rolled back into the city

Upto a five storey old Brownstone

Rang the bell, that had her name on the mailbox

The buzzer said somebody’s home

And the look on her face as she opened door

Was like an old joke told by a friend

It’d taken ten more years, but she’d found her smile

And I watched the corners start to bend

And she said, «How are you Harry?

Haven’t we played this scene before»

I said, «It's so good to see you now, Sue

Had to play it out just once more

Play it out just once more»

She said, «I've heard you flying high on my radio»

I answered, «It's not all it seems»

That’s when she laughed and she said

«It's better sometimes, when we don’t get to touch our dreams»

That’s when, I asked her where was that actress

She said, «That was somebody else»

When I asked her, why she looked so happy now

She said, «I finally like myself, at last I like myself»

So we talked all through that afternoon

Talking about, where we’d been

We talked of the tiny difference

Between ending and starting to begin

We talked because, talking tells you things

Like, what you really are thinking about

But sometimes, you can’t find what you’re feeling

Till all the words run out

So I asked her to come to the concert

She said, «No, I, I work at night»

I said, «We've gotten too damn good at leaving, Sue»

She said, «Harry, you’re right»

Don’t ask me, if I made love to her

Or which one of us started to cry

Don’t ask me why she wouldn’t take the money that I left

If I answered at, all I’d lie

So I thought about her, as I sang that night

And how the circle keeps rolling around

And if I act, as I’m facing the footlights

How she’s flying with both feet on the ground

Yes, I guess it’s a sequel to our story

From my journey between Heaven and Hell

With half the time thinking of what might have been

And half thinkin' just as well

I guess only time will tell

Hé, ze gedraagt ​​zich gelukkig, in haar knappe huis

En ik, ik vlieg in mijn taxi en neem tips

Ik was een beetje vroeg in de stad

Had acht uur te doden voor de show

Dacht eerst om naar het noorden van de baai te gaan

Toen wist ik waar ik heen moest

Ik dacht erover om een ​​limousine te nemen

Of op zijn minst een luxe auto

Ik heb uiteindelijk een taxi genomen

Want zo ben ik zo ver gekomen

Het was tien jaar op de voorbank

Stoned rijden, geen pijn voelen

Nu, hier ben ik rechtop en zit ik achterin

Slaan 16 Park Side Lane

De oprit was hetzelfde, zoals ik me herinnerde

En een butler kwam en deed de deur open

Hij schudde gewoon zijn hoofd toen ik om haar vroeg

En zei: "Ze woont hier niet meer"

Maar hij bood aan me het adres te geven

Ze stuurden haar brieven door naar...

Ik nam het gewoon en keerde terug naar de taxichauffeur

En zei: "Ik heb nog een tarief voor je"

En dus rolden we terug de stad in

Tot een vijf verdiepingen oude Brownstone

Belde aan, haar naam stond op de brievenbus

De zoemer zei dat er iemand thuis is

En de blik op haar gezicht toen ze de deur opendeed

Was als een oude grap verteld door een vriend

Het had nog tien jaar geduurd, maar ze had haar glimlach gevonden

En ik zag hoe de hoeken begonnen te buigen

En ze zei: «Hoe gaat het met je Harry?

Hebben we deze scène niet eerder gespeeld»

Ik zei: "Het is zo goed je nu te zien, Sue"

Moest het nog een keer uitspelen

Speel het nog één keer uit»

Ze zei: "Ik heb je hoog horen vliegen op mijn radio"

Ik antwoordde: «Het is niet alles wat het lijkt»

Toen lachte ze en zei ze:

«Soms is het beter als we onze dromen niet kunnen aanraken»

Toen vroeg ik haar waar die actrice was

Ze zei: "Dat was iemand anders"

Toen ik haar vroeg waarom ze er nu zo blij uitzag

Ze zei: "Ik hou eindelijk van mezelf, eindelijk vind ik mezelf leuk"

Dus we hebben die middag de hele middag gepraat

Praten over, waar we waren geweest

We hadden het over het kleine verschil

Tussen einde en begin te beginnen

We hebben gepraat omdat praten je dingen vertelt

Zoals, waar je echt aan denkt

Maar soms kun je niet vinden wat je voelt

Tot alle woorden op zijn

Dus ik heb haar gevraagd naar het concert te komen

Ze zei: "Nee, ik, ik werk 's nachts"

Ik zei: «We zijn te goed geworden in weggaan, Sue»

Ze zei: "Harry, je hebt gelijk"

Vraag me niet of ik met haar heb gevreeën

Of wie van ons begon te huilen

Vraag me niet waarom ze het geld dat ik achterliet niet aannam

Als ik zou antwoorden op, zou ik alleen maar liegen

Dus ik dacht aan haar, terwijl ik die avond zong

En hoe de cirkel blijft ronddraaien

En als ik handel, terwijl ik voor het voetlicht sta

Hoe ze met beide voeten op de grond vliegt

Ja, ik denk dat het een vervolg is op ons verhaal

Van mijn reis tussen hemel en hel

Met de helft van de tijd denkend aan wat had kunnen zijn

En half net zo goed aan het denken

Ik denk dat alleen de tijd het zal leren