Corey's Coming - Harry Chapin

Old John Joseph was a man with two first names

They left him in the railroad yard when they took away the trains

And only one run a week comes on roaring down that line

So all he got to worry 'bout is time

I come by in the evening, to hear 'bout where he’s been

He says «Come on, sit down kid.

Where shall I begin?»

He starts tellin' me the stories of the glories of his past

But he always saves the story of his Corey for the last

And he says my Corey’s coming

No more sad stories, coming

My midnight, moonlight, morning glory’s coming, aren’t ya girl?

And like I told you, when she holds you, she enfolds you in her world

I was quite surprised to find out all the places that he knew

And so I asked the towns folk if his stories were true

«Well,» they said, «old John was born here, he’s lived here all his life

He’s never had a woman, let alone a wife

And very soon you’ll find out, as you check around

That no one named Corey’s ever lived in this town

So I chided the old man 'bout the truth that i had heard

But he smiled and said, «Reality is only just a word.»

Can’t you see my Corey’s coming

No more sad stories, coming

My midnight, moonlight, morning glory’s coming, aren’t ya girl?

And like I told you, when she holds you, she enfolds you in her world

I came by one evening, but he did not hear my shout

I looked in the window and I saw the fire was out

When he would not wake up, I forced in the door

And I saw that old John Joseph would tell stories no more

The scene at the graveyard, just three of us were there

Me and the grave digger, we heard the parson’s prayer

He said, «We need not grieve for this man, for we know that God cared.»

They put the cold dirt over him, and left me on my own

And when at last I looked up, I saw I was not alone

So I said, «If you’re a relative, he had a peaceful end.»

That’s when she said, «My name is Corey, you can say I’m just a friend.»

Corey’s coming

No more sad stories, coming

My midnight, moonlight, morning glory’s coming, aren’t ya girl?

And like I told you, when she holds you, she enfolds you in her world

So that’s the old man’s story, I’m glad you came tonight

You see a busted down old railroad yard sure makes a lonely sight

You may wonder why a young man would work out here alone

Well the job pays enough to keep some flesh on my bones

And, I confess, I get to missing the old man a bit

And theres one other reason, I guess I could admit

Can’t you see my Corey’s coming

No more sad stories, coming

My midnight, moonlight, morning glory’s coming, aren’t ya girl?

And like he told me, when she holds me, she enfolds me in her world

Old John Joseph was een man met twee voornamen

Ze lieten hem achter op het emplacement toen ze de treinen weghaalden

En er komt maar één run per week langs die lijn

Dus het enige waar hij zich zorgen over hoeft te maken, is tijd

Ik kom 's avonds langs om te horen waar hij is geweest

Hij zegt: "Kom op, ga zitten jongen.

Waar zal ik beginnen?»

Hij begint me de verhalen te vertellen over de glorie van zijn verleden

Maar hij bewaart het verhaal van zijn Corey altijd voor het laatst

En hij zegt dat mijn Corey eraan komt

Geen droevige verhalen meer, komen eraan

Mijn middernacht, maanlicht, ochtendglorie komt eraan, is het niet, meisje?

En zoals ik je al zei, als ze je vasthoudt, omhult ze je in haar wereld

Ik was nogal verrast toen ik alle plaatsen ontdekte die hij kende

En dus vroeg ik de stadsmensen of zijn verhalen waar waren

«Nou,» zeiden ze, «de oude John is hier geboren, hij heeft hier zijn hele leven gewoond»

Hij heeft nog nooit een vrouw gehad, laat staan ​​een vrouw

En heel snel zul je erachter komen, terwijl je rondkijkt

Dat niemand met de naam Corey ooit in deze stad heeft gewoond

Dus ik berispte de oude man over de waarheid die ik had gehoord

Maar hij glimlachte en zei: «De werkelijkheid is maar een woord.»

Zie je mijn Corey niet aankomen?

Geen droevige verhalen meer, komen eraan

Mijn middernacht, maanlicht, ochtendglorie komt eraan, is het niet, meisje?

En zoals ik je al zei, als ze je vasthoudt, omhult ze je in haar wereld

Ik kwam op een avond langs, maar hij hoorde mijn schreeuw niet

Ik keek door het raam en zag dat het vuur uit was

Toen hij niet wakker wilde worden, dwong ik de deur binnen

En ik zag dat de oude John Joseph geen verhalen meer zou vertellen

De scène op het kerkhof, slechts drie van ons waren daar

Ik en de grafdelver, we hebben het gebed van de dominee gehoord

Hij zei: "We hoeven niet te treuren om deze man, want we weten dat God om hem gaf."

Ze legden de koude aarde over hem heen en lieten me alleen

En toen ik eindelijk opkeek, zag ik dat ik niet alleen was

Dus ik zei: "Als je een familielid bent, had hij een vreedzaam einde."

Toen zei ze: "Mijn naam is Corey, je kunt zeggen dat ik gewoon een vriend ben."

Corey komt eraan

Geen droevige verhalen meer, komen eraan

Mijn middernacht, maanlicht, ochtendglorie komt eraan, is het niet, meisje?

En zoals ik je al zei, als ze je vasthoudt, omhult ze je in haar wereld

Dus dat is het verhaal van de oude man, ik ben blij dat je vanavond bent gekomen

Je ziet een kapotgeschoten oud spoorwegemplacement dat zeker een eenzaam gezicht is

Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom een ​​jonge man hier alleen zou werken

Nou, de baan betaalt genoeg om wat vlees aan mijn botten te houden

En, ik beken, ik ga de oude man een beetje missen

En er is nog een andere reden, denk ik dat ik zou kunnen toegeven:

Zie je mijn Corey niet aankomen?

Geen droevige verhalen meer, komen eraan

Mijn middernacht, maanlicht, ochtendglorie komt eraan, is het niet, meisje?

En zoals hij me vertelde, als ze me vasthoudt, omhult ze me in haar wereld