And the Baby Never Cries - Harry Chapin

Well, I’ve sung out one more evening,

and I’m wrung out, feeling beat.

I walk on out the door once more

to an empty city street.

A Good guitar will serve you well

when you’re living in the lights

but it’s never going to warm you

in the middle of the night.

And so I come and go with her in whispers.

Each and every time she says she dies.

When she is reborn again

I kiss her.

And the baby never cries.

She works in the daytime,

she leave her baby with a friend.

I sing every evening,

I only see her now and then.

I come to her at midnight,

when 'bout half the world’s asleep,

and she puts me back together,

in the hours before I leave.

Her apartment is down on Perry Street,

there’s a tree in her backyard

And it rubs the bedroom window

when the wind is blowing hard.

Her old man had left her,

he just took off for the coast,

and I caught her on the rebound

when I needed her the most.

Nou, ik heb nog een avond gezongen,

en ik ben uitgewrongen, voel me verslagen.

Ik loop nog een keer de deur uit

naar een lege stadsstraat.

Een goede gitaar zal je goed van pas komen

wanneer je in het licht leeft

maar het zal je nooit verwarmen

midden in de nacht.

En dus kom en ga ik fluisterend met haar mee.

Elke keer zegt ze dat ze sterft.

Wanneer ze wedergeboren is

Ik kus haar.

En de baby huilt nooit.

Ze werkt overdag,

ze laat haar baby achter bij een vriend.

Ik zing elke avond,

Ik zie haar alleen af ​​en toe.

Ik kom om middernacht naar haar toe,

wanneer ongeveer de helft van de wereld slaapt,

en ze zet me weer bij elkaar,

in de uren voordat ik vertrek.

Haar appartement is in Perry Street,

er staat een boom in haar achtertuin

En het wrijft over het slaapkamerraam

als het hard waait.

Haar oude man had haar verlaten,

hij is net vertrokken naar de kust,

en ik betrapte haar op de rebound

toen ik haar het meest nodig had.