Obraz Doriana Graye - Hana Hegerova, Petr Hapka, Petr Rada

Střelte si páni na ty růže

Z těch kytka nikdy nezvadne

Ten pugét ze střelnice u «Černý krasavice»

Vám léty omládne

Střelte si páni na ty růže

Z těch kytka nikdy nezvadne

Ten pugét ze střelnice u «Černý krasavice»

Vám léty omládne

Jednou malíř na střelnici

Z pultu zvedl pušku

Jedno oko zakryl řasou

Druhým hlídal mušku

Trefil růži každou ranou

Papírovou, malovanou

Až z nich pugét byl

Pak mě pozval do hospody

Z který vedly dlouhý schody

Na půdu, kde žil

Na půdu, kde žil

Říkal tomu ateliér

Měl tam věci zvláštní

Polámaný, rozhozený

Jako zbytky vášní

Vypravoval až do rána

O portrétu Doriana

Příběh prastarej

O tom jak se obraz měnil

Podle toho, co si prožil

Pan Dorian Gray

Pan Dorian Gray

Střelte si páni na ty růže

Z těch kytka nikdy nezvadne

Ten pugét ze střelnice u «Černý krasavice»

Vám léty omládne

Střelte si páni na ty růže

Z těch kytka nikdy nezvadne

Ten pugét ze střelnice u «Černý krasavice»

Vám léty omládne

Uhranul mě abych nahá

K obrazu mu stála

K obrazu, kterým bych mladá

Navždycky se stala

Snad že mi ten obraz líbil

Snad že se mi malíř líbil

Stoupla jsem si tam

A pak přes to malování

Došli jsme až k milování

Obraz ještě mám

Obraz ještě mám

Visí obraz nad střelnicí

Už ho nemám ráda

Připomíná, že mi mládí

Ukazuje záda

Snad se malíř málo snažil

Obraz se mu nepodařil

Nemění svou tvář

Já však každou novou poutí

Stárnu víc a to mě rmoutí

Že byl malíř lhář

Že byl malíř lhář

Střelte si páni na ty růže

Z těch kytka nikdy nezvadne

Ten pugét ze střelnice u «Černý krasavice»

Vám léty omládne

Střelte si páni na ty růže

Střelte si páni na ty růže

Střelte si páni na ty růže

Střelte si páni.

Na ty růže…

Schiet, heren, die rozen

Daarvan faalt de bloem nooit

De puget van de schietbaan bij «Černý krasavice»

Het zal je jarenlang verjongen

Schiet, heren, die rozen

Daarvan faalt de bloem nooit

De puget van de schietbaan bij «Černý krasavice»

Het zal je jarenlang verjongen

Een schilder op de schietbaan

Hij pakte een geweer van de toonbank

Hij bedekte één oog met algen

De ander bewaakte de vlieg

Hij raakte de roos met elke slag

Papier, beschilderd

Totdat ze een puget waren

Toen nodigde hij me uit in de kroeg

Van waaruit een lange trap leidde

Naar het land waar hij woonde

Naar het land waar hij woonde

Hij noemde het de studio

Hij had daar vreemde dingen

Gebroken, verstrooid

Als overblijfselen van passie

Hij vertelde tot de ochtend

Over het portret van Dorian

Oud verhaal

Over hoe de afbeelding is veranderd

Volgens wat je hebt meegemaakt

Mr. Dorian Gray

Mr. Dorian Gray

Schiet, heren, die rozen

Daarvan faalt de bloem nooit

De puget van de schietbaan bij «Černý krasavice»

Het zal je jarenlang verjongen

Schiet, heren, die rozen

Daarvan faalt de bloem nooit

De puget van de schietbaan bij «Černý krasavice»

Het zal je jarenlang verjongen

Hij achtervolgde me naakt

Ze stond bij het schilderij

Naar het beeld dat ik jong zou maken

Het is voor altijd gebeurd

Misschien vond ik de foto leuk

Misschien vond ik de schilder leuk

ik ben daar naar boven gekomen

En dan door dat schilderij

We zijn gaan liefhebben

ik heb de foto nog

ik heb de foto nog

De foto hangt boven de schietbaan

Ik vind hem niet meer leuk

Het doet me denken aan mijn jeugd

Hij laat zijn rug zien

Misschien heeft de schilder weinig geprobeerd

Het schilderen is mislukt

Hij verandert zijn gezicht niet

Maar elke nieuwe bedevaart

Ik word ouder en ik ben verdrietig

Dat de schilder een leugenaar was

Dat de schilder een leugenaar was

Schiet, heren, die rozen

Daarvan faalt de bloem nooit

De puget van de schietbaan bij «Černý krasavice»

Het zal je jarenlang verjongen

Schiet, heren, die rozen

Schiet, heren, die rozen

Schiet, heren, die rozen

Schiet jezelf neer, heren.

Op die rozen...